248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Sleutelrol
01 #004
Door: EsQuizzy
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Fantasy
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten




Het kost haar veel moeite omdat haar knieën niet zo goed meer mee willen, maar toch lukt het Maartje Bauknegt om te knielen op het kleedje voor haar bed. Ze doet dit al een jaar lang elke ochtend nadat ze is opgestaan — en heeft zich voorgenomen om dit te blijven doen tot haar lichaam het haar niet meer toestaat of totdat haar zoon weer bij haar terug is gekomen. Elke morgen bidt ze vurig tot God en smeekt ze Hem om haar zoon weer aan haar terug te geven. Er gaat geen dag voorbij zonder tranen.
Als haar gebed is afgerond trekt ze zichzelf op aan het bed. Ze ontdoet zich van haar nachtjapon en kleedt zich aan. Ze pakt haar mooiste kleren en maakt zich klaar voor het wekelijkse feest, want dat is het voor haar. Over een half uurtje zal één van de ouderlingen haar ophalen om weer naar de kerk te gaan. Alleen daar, tussen vele liefdevolle en meelevende mensen vindt ze nog geluk. De kerk is haar tankstation, waardoor ze weer een week kan functioneren.



Met de gebruikelijke zoemtonen en onregelmatige, onbegrijpelijke geluiden probeert Harry’s modem contact te maken met het Web. Nadat hij weer tot bedaren was gekomen had de weduwnaar een heldere ingeving gehad, die hij meteen wilde uitvoeren. Het zijn nú nog maar een paar slokken whisky, die hij binnen heeft. Nú denkt hij nog helder.
„Als ik dit eerst maar eens voor elkaar heb,” denkt hij. Hij heeft haast en durft eigenlijk niet naar het beeldscherm op te kijken uit angst voor een herhaling van de misselijke grap.
„Kom op!” mompelt hij tegen de computer. Het is een gewoonte van hem geworden: het ding verstaat hem tòch niet. Maar dan heeft hij tenminste íéts om tegen te praten, omdat er verder tòch niemand in de buurt is. En de kat zal wel op zijn lievelingsplekje op zolder zitten. „Contact! Goed zo!” Het inbel-venster wordt naar de taakbalk getrokken, waarna zijn ingestelde beginpagina wordt opgeroepen: de homepage van een groep auteurs waar hij zich sinds kort bij aangesloten heeft. Hij trekt het menu ‘Favorieten’ open en geeft het adres van zijn vaste zoekpagina op. Al snel worden de bekende logo’s weergegeven.
Wacht even.
Dat is onmogelijk!
Harry trekt zijn wenkbrauwen samen en schudt zijn hoofd alsof hij deze indringer wil wegdenken: hij mag dan wel op zoek zijn naar een programma wat hackers buiten de deur van zijn computer kan houden, maar… hij had niet eens verbinding met het Internet toen hij zojuist die vreemde boodschap in zijn tekstverwerker te zien kreeg!
Met trillende handen zet hij door en typt de naam in van het programma waarvoor hij enkele weken geleden getipt was door een bevriende computerfreak. Nou ja, bevriend… ze hadden contact als hij hem nodig had.
Een goed kwartier later is de installatie voltooid: meteen na het instellen van het programma ziet hij dat er meteen al een inbraakpoging gestopt wordt… Het werkt dus!
„Mooi zo! Bedankt voor de tip, Aäron!” Harry opent het e-mail programma en maakt een nieuwe mail aan om Aäron te bedanken.

Ha die Aäron!

Nog bedankt voor de tip van laatst! Ik heb het programma geïnstalleerd — die firewall, weet je wel? Mooi spul, hoor!


Harry aarzelt even. Zal hij…? Nee… dat zou toch te gek zijn… Even zit hij stil voor zich uit te staren, weifelend of hij Aäron van zijn vreemde ervaring zal vertellen. Dan gaan zijn vingers weer over het toetsenbord:

Ik zal je zsm mailen hoe het bevalt! Tot nu toe zijn er al twee pogingen verijdeld! Ik had niet in de gaten dat de achterdeur van het besturingssysteem zo ver open stond!

Hé, houdoe!

Harry B.


Met twee muisklikken is de mail verstuurd en de verbinding met het Web verbroken. Eén nieuw mailtje prijkt op de lijst in zijn inkomende postvak: een herinnering van de uitgeverij die hem gecontracteerd heeft. Na het bericht vluchtig bekeken te hebben gooit Harry het weg terwijl hij mompelt: „Ja jongens, ik wéét het!”
Zijn zenuwen spelen op terwijl het zweet hem uitbreekt. Alleen de gedachte aan het opnieuw openen van de tekstverwerker geeft hem al maagpijn…
Hé! Computeractiviteit! Ongelovig staart Harry naar het scherm. Het zal toch niet waar zijn!? Een nieuw mailtje lijkt aangemaakt te worden. Met regelmatige typsnelheid verschijnen de woorden in de opeenvolgende tekstvakken:

Aan: Mijn Harry.
Onderwerp: Ik ben er nog, Harry.

Sluit me alsjeblieft niet buiten!
Ik mis je zo! Ik zou zo graag willen dat je tegen mij praat in plaats van tegen je computer! De computer kan niet terugpraten, Slimpie!
Ik wel! Ontken alsjeblieft niet dat ik nog in je hart leef!

Herinner je je Italië nog?

Je Daniëlle.


Tranen verdringen zich weer achter Harry’s ogen. Slimpie? Italië?
Hoe zou hij Italië óóit kunnen vergeten?
Gepost op 14-04-2006 om 18:29 uur
430 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Sleutelrol)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)



Door: Arnet
Echt heftig! Ben benieuwd naar deel 5! Sluit wel goed op elkaar aan!
Gepost op 14-04-2006 Om 20:08
*smile*
Gepost op 14-04-2006 Om 21:53

Door: kiezel
een programma wat moet zijn een programma dat.

Een echt ouderwets inbelmodem, kun je zien hoe snel een verhaal veroudert
Gepost op 21-04-2006 Om 09:37
Kun je me ook even uitleggen waaròm het 'dat' moet zijn, kiezel?

Ja, dat van het modem is grappig, daar zat ik zelf ook om te grijnzen toen ik dit postte.

Gepost op 21-04-2006 Om 11:37

Door: kiezel
Uitleg dat en wat:
Dat verwijst terug naar iets bepaalds, waaronder alle onzijdige zelfstandig naamwoorden (zoals ook het programma).
Wat verwijst terug naar iets onbepaalds, zoals in alles, wat... en naar complete zinsdelen, zoals in je schrijft mooi, wat ik erg leuk vind. Zoals je het nu in jouw zin schrijft (hij mag dan wel op zoek zijn naar een programma wat hackers buiten de deur van zijn computer kan houden), zou niet het programma de hackers buiten de deur houden, maar het op zoek zijn naar een programma.
Let erop, dat het niet altijd gelijk duidelijk is of iets bepaald of onbepaald is. Zo is 'alles' onbepaald (alles, wat), maar 'niets' is juist bepaald (niets, dat).
Deze regels kun je terugvinden in de Schrijfwijzer of bij taalunieversum of een soortgelijke site.
Gepost op 21-04-2006 Om 15:52

Door:
Gevoelens van nostalgie wellen in haar op Hoe lang is het geleden dat ze het vertrouwde inbel geluid gehoord heeft?
Gepost op 31-08-2010 Om 16:45

Euhm... waar zie je dat op deze pagina?

=|

Gepost op 31-08-2010 Om 16:49

Door:
Met de gebruikelijke zoemtonen...contact te maken met het Web.
Gepost op 31-08-2010 Om 17:20

...en die "haar" is dan Kraanthia?

=)

Gepost op 31-08-2010 Om 18:24

Door:
Je bent scherp vanavond
Gepost op 31-08-2010 Om 20:11

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.