 |
| ||||
|
Musical voor de jeugd van 12 – 16 jaar Aantal personen: vanaf 12 personen Personages: Goregriet (Zuiverzilver) Kat Bendelid 1(bediende) Bendelid 2 (tuinman) Bendelid 3 (kamermeisje) Bendelid 4 (chauffeur) Bendelid 5 (kok) Partijlid 1, 2 en 3 Minister Zoon van de minister Figuranten voor het feest Decor: Een oude straat. Een sjiek huis. 1e bedrijf: De uitnodiging Verteller: Het was een bende in de straat waar wij woonden. Alles was er smerig, vies en overal lag vuil. Altijd loerde het gevaar. Om te overleven had je elkaar nodig en om elkaar te overleven had je regels nodig. Eigen regels. Welke? Nou, kijk zelf maar. Ik neem jullie mee naar mijn oude straat van vroeger, toen ik een naam had die ik zo haatte… Gore griet komt op, ze loopt wat stiekem en kijkt angstig om zich heen. De overige bendeleden verschijnen ook op het toneel. BL1: Hé! Gore griet, ik zag wel wat je deed. Dat zet ik je betaald (valt aan). Goregriet: De regels zeggen anders dat je alles van iemand mag pakken als die er niet goed op past. BL2: Hou toch je mond. Ik had het alleen maar even naast me neer gelegd. Jij grijpt het zo voor m’n neus weg! Kat: (springt in de verdediging) Misschien wordt het tijd dat we die regel wat bijwerken of … veranderen. De groep zingt het lied en baalt ontzettend. ♫ Regels Refrein: Regels! Regels! Altijd weer die regels (2x) Ze blijven nooit zeker Ze worden nooit beter Toch hebben we ze nodig Die regels! BL1: Die regels maken toch niet uit Het gaat om degene met de grootste buit Ik zeg wel wat we nu gaan doen Want tenslotte heb ik de meeste poen. Regels!…… BL3: Ik weet dat het niet anders gaat Maar ik haat deze oude vieze straat Toch vind ik jullie heel erg cool En dat geeft mij een goed gevoel Regels!... Allen: We maken het beste er maar van En volgen onze regels zo lang het kan We doen dat niet voor ons plezier Maar er is helaas maar een manier Regels!... BL3: Oh! Soms zou ik willen dat ik ergens anders woonde. Goregriet: Waarom? Wat is er mis met onze straat? Ik vind het hier gaaf! BL3: Ja, jij hoort hier echt thuis, maar ik (zucht), ik ben die smerigheid zo…zat! De anderen knikken instemmend. BL1: (Geeft een flinke trap tegen een vuilnisvat en bezeerd zijn voet) Vieze, oude, smerige rotstraat!!!! BL2: Weet je wat? Waarom knappen we de boel hier niet een beetje op? BL4: Hoe bedoel je … opknappen? Of bedoel je soms (trekt een vies gezicht) schoonmaken…? BL2: Ja, dat bedoel ik. Een beetje boenen, een beetje schrobben, cool man..! BL5: (Enthousiast) Ja man, dat doen we! We veranderen deze straat in een (spreekt dramatisch) schone straat, waarin het een lust is om in te wonen!....(weifelend) Denk je dat dat lukt? BL2: Door erover te praten…? Nee. Maar gewerkt moet er worden! Haal de emmers en bezems. Kat: Jullie zijn gek man, ik hou van die smerige troep, laat liggen alsjeblieft! Goregriet Ja, krankzinnig zijn jullie, maar ik doe mee. Kom op kat! Iedereen gaat af en als de gordijnen weer opengaan zie je iedereen druk aan het schoonmaken. ♫ Schoon, schoon Refrein: Schoon, schoon! Alles moet goed schoon. Schoon, schoon, schoon! Alles moet goed schoon. BL5: Ik poets en ik boen de hele tijd Maar ik zie toch steeds weer vuiligheid Schoon, schoon!... Goregriet: Oh, dat vuil komt steeds maar weer terug En ik krijg het van het boenen noch in m’n rug Schoon, schoon!... Kat: Is zij nu klaar met haar verhaal Goregrietje is het smerigst van allemaal Schoon, schoon!... BL4: Jaaaa, deze straat is oud en heel erg groot Van een beetje extra vuil ga je echt niet dood! Schoon, schoon!... ( 2x of 3x) HET WIL GEWOON NIET SCHOON!!! De rest is nog druk bezig met schoonmaken en Goregriet gaat zitten en zucht: Goregriet: Het heeft geen zin. Moet je zien, alles ziet er nog net zo smerig uit als eerst. Zelfs na een dag hard werken. Kat: Dat zij ik toch al! En het zal hier altijd wel zo blijven. Maak er nou het beste maar van. Goregriet: Ja, je hebt gelijk. Kom laten we biertjes gaan jatten en die hier opdrinken, terwijl zij toekijken. BL4: (vind een krant en leest aandachtig een advertentie) BL1: Hé, wat lees jij daar? Laat zien van welk concert dat is. BL2: Concert? Hoe wou je daarheen gaan? Of heb je soms een tasje geroofd? BL4: Nee, ik lees hier een uitnodiging, maar niets voor ons man. Veels te kinderachtig, toch..? BL3: Laat zien! Geef aan mij! (leest het voor met veel taalfouten). “De nieuwe minister van welzijn geeft een groot feest ter ere van zijn zoon die afgestudeerd is aan de universiteit. Iedereen in de stad is uitgenodigd dit feest bij te wonen in het grote huis aan de Koningsstraat. Tevens zoekt de minister werkkrachten om de vele taken te verrichten, die het nieuw te betrekken huis met zich meebrengt. Komt allen!!” BL3: Dit is wat ik wil! Hier ga ik heen! De rest leest het nog eens over en knikken instemmend. Goregriet: Denk je dat ik ook zou kunnen gaan? Iedereen bekijkt haar van top tot teen. Kat: Het idee alleen al. Ben je gek man! Kijk naar jezelf! Dat is toch niets voor ons? De ratten zullen de enigen zijn die naar ons kijken. Goregriet: (kijkt twijfelend) Je hebt gelijk. (dan stoer) Ik zie mezelf al, ha ha. (maakt een buiging) Hoe maakt u het meneer de minister? ( spottend) En hoe wél zijn de mensen in deze stad? Wha ha ha. Goregriet en kat slaan elkaar op de schouders en liggen spottend in een deuk van het lachen. De rest spreekt af dat ze de volgende morgen zullen vertrekken en gaan af. Kat: Ga je nog mee biertjes jatten. Gaan jullie maar, niks voor ons. Goregriet: Nee, ga jij maar, ik blijf nog even. Goregriet gaat zitten en leest de krant nog eens over. ♫ Ik kan alles doen wat ik zelf wil Goregriet: Ik wil best mee naar dat feest Maar ik durf het niet aan Ik ben nooit verder geweest Dan waar mijn voeten nu staan Alles hier in de straat Is mij zo goed bekend Er is niets wat ik laat ‘k Ben juist gruuw’lijk verwend Refrein: Ik kan alles doen wat ik zelf wil Er is niemand die zegt: “Hou je mond en wees stil!” En hoe je ook bent of hoe je ook leeft Er is niemand die daar iets om geeft (2x) Misschien klinkt dat wel mooi Maar dat is het niet echt Je ziet toch de rotzooi! ’t Is steeds weer een gevecht Maar het kan er mee door Als je weet hoe het moet Is er iemand mij voor Dan maakt hij kennis met mijn voet! Ik kan alles doen… Na het lied komt er een man op met een uitnodiging in zijn hand. Het is de zoon van de minister, maar niemand weet dat natuurlijk. ZM: Dat wat een prachtig lied zeg. Wat kun jij mooi zingen. Alleen de tekst is wat droevig, nietwaar? Goregriet: Droevig?! Dat is juist stoer man. (zingt) “Ik kan alles doen wat ik zelf wil!” Ik wil wedden dat jij zo’n stumper bent die alles doet wat pappie zegt! ZM: Mijn vader geeft regels uit liefde. Goregriet: Ja nou, ik heb dus geen vader, dus ook geen regels. Behalve die van de groep waarbij ik hoor. De meeste heb ik zelf bedacht. Ha ha. ZM: Je hebt zo’n mooie stem, volgens mij zit er heel wat meer in jou dan je denkt. Je zou een goede betrekking kunnen krijgen in het grote huis van de nieuwe minister. Goregriet: Ja, daar gaat de rest ook heen, maar ik niet hoor. Moet je zien hoe ik eruit zie. ZM: Wel, ik heb de opdracht gekregen om iedereen uit te nodigen. IEDEREEN. Als je komt, zal ik een goed woordje voor je doen bij de minister. Wat is je naam? Goregriet: (laat het hoofd hangen) Ik heb geen echte naam. Ze noemen me hier Goregriet, omdat ik, nou ja….. ZM: (lacht) Ja, je zou wel een wasbeurtje kunnen gebruiken. Evenals een nieuwe naam, een echte naam. Ik weet zeker dat je alles nieuw krijgt, zodra je een betrekking hebt gekregen. Goregriet: Ja, nou we zullen wel zien. ZM: (loopt weg) Nou daag, ik hoop op je komst. Goregriet: Wat een zweverig type zeg. Denkt zeker dat hij de wereld kan veranderen door een beetje lief te zitten zijn. Maar toch leuk… (gaat af) Het is de volgende morgen en iedereen komt opgewonden pratend op. Ze hebben allemaal een uitnodiging gekregen. BL3: Ik ben persoonlijk uitgenodigd voor het feest. Nu weet ik zeker dat ik ga. (danst in het rond) De rest roept enthousiast door elkaar “Ik ook, ik ook” BL5: Ik heb mijn mooiste kleren aangetrokken. Het is niet veel, maar ze zeggen dat als je er een betrekking krijgt, je alles nieuw krijgt. Ik ga het proberen. BL2: Kom op! Laten we gaan. Het is een eind lopen en we hebben geen geld voor de trein. ♫ Kom op we gaan Allen: Kom op we gaan En wel meteen Blijf nu niet staan We gaan er heen We zijn vol hoop En vol verlangen Op wat ons te wachten staat! BL1: (Tegen Kat en Goregriet) Hé, gaan jullie ook mee? Goregriet: (tegen Kat) Ik heb ook een uitnodiging gekregen. Wat denk je, zullen we ook? Kat: Ja die vent kwam ook bij mij, maar ik heb hem recht in zijn gezicht uitgelachen. Ik met mijn manieren in zo’n sjiek huis: zie je het al voor je? Goregriet: (kijkt teleurgesteld, maar krijgt dan een idee) Laten we dan mee gaan om wat lol te beleven. Kat: Ja, dat is een goed idee. Alles is er gratis. We nemen het ervan en smeren hem dan weer. Allen: Kom op we gaan En wel meteen Blijf nu niet staan We gaan er heen We zijn vol hoop En vol verlangen Op wat ons te wachten staat! (Goregriet en Kat zingen het spottend mee) Kat: Ik ga niet mee, ik ben gek. Ik zal dat hele eind gaan lopen zeg! Goregriet: Kom op man! We nemen de tram. Ik heb nog wat geld gepikt. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||