248816
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

"Fanpost Kd." =)
Onzinnig
Door: Rapunzel
Commentaar van de schrijver:
N.a.v. Kd. extra`s delete scene post =)
Categorie: Gedichten
Geschatte leestijd: ca. 4 minuten

Een onzinnig verhaal over een octopus en een schele zeelelie.

Er was eens een kleine octopus, genaamd Okkie, die slechts zeven armen had. Hij werd daarom vaak gepest door zijn mede-octoklassers.
Op een dag leerde hij Lilly, de schele zeelelie kennen…
Lilly werd op haar beurt weer vaak gepest door haar soortgenoten. Echter, de bijzondere stand van haar ogen had een gunstige bijwerking in haar ontmoeting met Okkie. Zij zag armen waar ze helemaal niet waren. Zij zag overal lange, grote, sterke armen en aangezien Okkie haar niet aanviel, was hij dus een vriend. Een vriend met verschrikkelijk veel armen die haar zouden kunnen beschermen.

En die vele armen kwamen op een avond goed van pas. Toen Lilly namelijk onderweg naar huis was van een open avond op het zeecollege, werd ze tegengehouden door een hele school anemoonvissen, die haar begonnen uit te schelden: “ Blaasoog, Blaasoog!”
Lilly deed net of ze niks hoorde. Ze werd vaak gepest en ze wilde net doen of het haar niks kon schelen. Maar de anemoonvissen begonnen des te harder te roepen: "Blaasoog, Blaasoog!"

Okkie, die naast haar zwom, keek echter op en werd boos. Nee, hij werd woest. Hij raakte buiten zinnen van woede. Voor zichzelf durfde hij vaak niet op te komen, maar aan zijn beste vriendin Lilly moesten ze zeker niet komen! Maar de anemoonvissen bleven maar roepen „Blaasoog, Blaasoog.” De woede van Okkie hoopte zich alsmaar op, tot de bom uiteindelijk barstte. Hij draaide in een grote kolkbeweging met zijn armen. Hij spande zich zo in om een enorm grote waterkolk te maken, dat zijn drie harten steeds sneller begonnen te kloppen.

“Wacht! Wacht!” riep Lilly Okkie toe. “Kijk daar! Een Flowerhorn cichlid vis!” Ze maakte zich zo klein als ze maar kon, om zich onzichtbaar te maken voor deze opperterrorist van de oceaan. De Flowerhorns stonden namelijk bekend als zeer agressieve vissen, die alles en iedereen op hun weg opaten. Okkie schrok zich het vissezuur bij het zien van het grote, roze gevaarte dat op hem afgezwommen kwam. Hij dook in elkaar, sloeg al zijn armen over zijn hoofd heen en ging stil als een steen op de bodem van de zee liggen. Plotsklaps waren de anemoonvissen nergens meer te bekennen. Ze hadden zich razendsnel verspreid bij het zien van de Flowerhorn, en waren opeens niet zo dapper meer.
Nadat Okkie een poosje doodstil gelegen had, deed hij één arm omhoog en gluurde stiekem door het kleine kiertje dat hierdoor ontstaan was. Hij keek eens rond en zag niets meer. Voorzichtig durfde hij opnieuw een arm van zijn hoofd weg te halen…, maar opeens hoorde hij Lilly gillen: “AAAH!!” Snel zwom hij de paar meter naar Lilly toe en zag de Flowerhorn tot op enkele centimeters voor Lilly zwemmen.
“Sorry… ik… ik wilde je niet laten schrikken,” zei de Flowerhorn verontschuldigend, terwijl ze een nog dieper roze kleur aannam.
Okkie, die blij was dat hij niet tot de aanval over hoefde te gaan, bleef stomverbaasd watertrappelend kijken.
“Ik eeeh… ik ben…” De Flowerhorn nam een flinke teug water voor hij verder ging: "Ik ben niet wie je denkt dat ik ben."
Okkie en Lilly keken elkaar verbaasd aan.
"Ik ben eigenlijk een octopus. Maar ik heb mezelf vermomd om wat schrik in te boezemen."
Weer keken Okkie en Lilly elkaar aan met een blik van: Denk jij wat ik denk?
"En hoe kom je dan aan dat mooie pak? Het is niet van echt te onderscheiden," vroeg Lilly, die wel het een en ander van verkleden afwist.
"Die lag op de carnavalsafvalhoop," verklaarde de octopus verkleed als Flowerhorn, alsof dat de normaalste zaak van de wereld was.
"Carnaval?! Yeah. Really! En jij gelooft dat?" deed Okkie, die het zaakje niet helemaal vertrouwde, een dappere poging.
"Ja, en of ik dat geloof," verweerde de als Flowerhorn verklede octopus. "Want als ik het niet zou geloven, zou het ook niet bestaan dat ik hier nu verkleed in dit pak rond zou zwemmen, want wat je niet gelooft kan nu eenmaal niet bestaan, maar omdat ik hier wel zwem in dit pak, wat dus duidelijk niet alleen mijn waarheid is, maar ook die van jullie, want jullie kunnen het empirisch verifiëren, blijkt dat ik het geloof en dat maakt dat het echt zo is."
Dit volgden Lilly en Okkie niet meer. Lilly keek naar Okkie in de hoop dat hij het gesprek zou overnemen.
"Goed," zei deze dan ook om interessant te doen. "Je hebt juist geantwoord." En toen bedacht hij zich iets: "Zeg, liggen daar toevallig nog twee pakken?"
“Ja, er liggen heel veel pakken,” zei de Flowerhorn-octopus glimlachend. Okkie keek even opzij om te kijken of Lilly begreep wat hij van plan was. Lilly gaf een kort knikje ter bevestiging. Okkie keerde zich weer naar de Flowerhorn-octopus: “Wij willen dan ook wel graag een pak. Zou je ons naar de carnavalsafvalhoop willen brengen? Want ik heb geen idee waar dat is.” De Flowerhorn-octopus begon te glunderen. Eindelijk wilde iemand een keer met hem mee. Hij zei dan ook: “Ja, natuurlijk wil ik dat. Het is wel een lange en gevaarlijke reis, maar ik breng jullie er met plezier naar toe.”
“Echt leuk dat je dat wilt doen,” zei Lilly, die na een tijdje haar mond te hebben gehouden ook wel weer eens iets wilde zeggen. Met zijn drieën gingen ze op weg om de lange tocht af te leggen.

“Whoeha!” riep Okkie ineens verschrikt uit, toen ze vlakbij de carnavalsafvalhoop gekomen waren. Hij stak vier van zijn armen uit. Twee aan elke kant, om Lilly en Cichie tegen te houden.
Cichie, de octopus verkleed als Flowerhorn, zag het toen ook. Maar Lilly zwom ongehinderd tussen de armen van Okkie door, zich onbewust van het gevaar dat dreigde…
Gepost op 20-03-2012 om 18:14 uur
108 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie ("Fanpost Kd." =))
Alle verhalen van deze schrijver (Rapunzel)



Door: Rapunzel
Hopelijk is dit verhaal voor jullie weliswaar onzinnig, maar net zo amusant als voor Lidhia (en Tirashya). We hebben het einde open gelaten, net als in de deleted scene…

Enjoy!!

Schrijver,
Yanaika,
Rapunzel

Gepost op 20-03-2012 Om 18:26

Door:
Nog een foutje gevonden, rapunzel.

want wat je gelooft kan nu eenmaal niet bestaan

moet worden

want wat je niet gelooft kan nu eenmaal niet bestaan
Gepost op 21-03-2012 Om 08:13
Pas ik meteen aan!! =)
Gepost op 21-03-2012 Om 08:38

Door: EsQuizzy

Hij is zot. Hoe kómen jullie toch op zoiets onzinnigs!?

Dus als ik het goed begrijp zijn Silvaeo en Lidhia nog steeds de enigen die het einde van dit schone verhaal dat nooit verteld is omdat de scčne waarin Silvaeo dit verhaal vertelt aan Tirashya en zegt dat hij het vroeger wel eens aan Lidhia heeft verteld, verwijderd en daarom nooit gebeurd is, zouden kennen als de bewuste scčne nooit zou zijn verwijderd?



Gepost op 21-03-2012 Om 15:18
Tsja,... HOE komen we erop... =Q

Ik denk dat het veilig is om namens ons drieën te zeggen: Űh-hűh, jep, TENZIJ de schrijver van de bewuste, doch verwijderde, maar toch gepubliceerde scene het anders gewild had en ook anderen deelgenoot had willen c.q. kunnen maken van het einde van dit schone verhaal =)
Gepost op 21-03-2012 Om 17:26

Door: EsQuizzy

Tja. De schuld is mijn.

*niet bijzonder berouwvolle berouwvolle blik*

Gepost op 21-03-2012 Om 17:57



Gepost op 21-03-2012 Om 18:33

Door: willem ruben
goed gedaan!
echt leuk!
Gepost op 21-03-2012 Om 21:18
Namens ons: Dank je, Willem Ruben!
Gepost op 22-03-2012 Om 18:02

Door:
eigenlijk ben ik zelf ook wel benieuwd naar het einde van dit (onzinnige) verhaal.
Gepost op 22-03-2012 Om 05:41
Shall we????

=)
Gepost op 22-03-2012 Om 18:01

Door: EsQuizzy

@Rapunzel: not *quite*.

@schrijver: wat let jullie? Ga je gang, zou ik zeggen.

@WR: hoi!

Gepost op 22-03-2012 Om 07:05
Thŕt wasn`t your facial expression `t was mine, kind of =Q

*LOL*
Gepost op 22-03-2012 Om 18:03

Door:
u-huh! Elk verhaal hoort een einde te hebben. Hoe onzinnig het ook is.
Gepost op 22-03-2012 Om 18:05
Stuur maar weer een zinnetje/een aantal zinnen door, dan vul ik wel weer aan en stuur hem door naar Yaiks =D

Zorgen we dat we een mooi onzinnig eind eraan breien eeeehh... typen =)
Gepost op 22-03-2012 Om 18:27

Door: EsQuizzy

Een open einde is óók een einde.



Gepost op 22-03-2012 Om 18:08

Door: EsQuizzy

@Rapunzel:

Ik zie liever je eigen gezichtsuitdrukkingen.

Gepost op 22-03-2012 Om 18:09
=)
Gepost op 22-03-2012 Om 18:28

Door: Rapunzel
... zich onbewust van het gevaar dat dreigde...

Dáár waren we gebleven met dit onzinnige verhaal

Het einde is "still pending", maar nu alvast even een vervolgje... ENJOY!
Gepost op 09-04-2012 Om 21:40
NVT, meer.

We hebben er "Onzinnig 2" van gemaakt =)
Gepost op 15-04-2012 Om 20:38

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.