Keiharde dromen s3 421 Vlokken Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: ‘Fanservice,’ heet dit in het Engels. Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Het weinige dat Silvaeo zag toen hij de bocht in de tunnel nam, benam hem volledig het zicht. Meegesleept door het enthousiast kolken van het water in de ruimte achter het einde van de korte gang, dansten ontelbare vlokken van een zijdeachtig glanzend, wit materiaal. Verrast door het vreemde lichteffect dat de veelvuldige reflectie van zijn blauw met rode luminescentie op de wervelende massa direct vóór hem opleverde, riep hij: „Korfos!?” Wanneer hij een luchtling zou zijn geweest, zou het fenomeen de koning misschien aan een dichte sneeuwstorm hebben doen denken, waarin grote witte vlokken worden aangestraald door het licht van een straatlantaarn terwijl ze willoos meegevoerd het onzichtbare, onnavolgbare pad van de wind onthullen. Zeesneeuw was doorgaans niet zo dicht — en zeker niet zo heftig. Het enige teken dat de generaal zich daar ergens in die witte, ondoorzichtige soep bevond, waren de tikkende, schrapende en metalen geluiden en het zacht klinkende antwoord: „Sire! Gebruik… géén ioloy!” Op dat moment viel het Silvaeo op dat het blauw en het rood zich vermengden met een groene lichtglans, afkomstig van een vaag lichtende gloed die nu onduidelijk zichtbaar werd door de onwerkelijk door het water dwarrelende schaduwen. Maar niet alleen de vlokken dansten: het werd, naarmate de generaal dichterbij kwam, steeds duidelijker zichtbaar dat hij heftig gebaarde in een gevecht met iemand, die géén verlichting voerde. Silvaeo had direct in de gaten dat het geen enkele zin had de generaal te hulp te schieten: in die onafzienbare massa zouden ze elkaar veel te makkelijk onbedoeld met hun zwaarden kunnen verwonden. Daarbij kwam nog het feit dat de koning ogenblikkelijk doorhad dat het Korfos was, die aan de winnende hand was. Wie of wat het ook mocht zijn, die zich daar zo heftig tegen de generaal verzette, de generaal had duidelijk de leiding in dit duel en dreef zijn tegenstander achteruit, globaal in de richting van het gespannen afwachtende zwaard van de koning… TssschLACK!!! Sskrssssh…! Tòch even geschrokken deinsde Silvaeo een stukje terug van de vier wriemelend krabbelende, scherpe poten die zomaar tevoorschijn sprongen uit de wolk en die hij direct herkende als die van een krab — maar wàt voor één! De harde klap was onmiskenbaar veroorzaakt doordat het beest met zijn schaal niet door de tunnelopening paste, maar meer tijd om de situatie in te schatten kreeg Silvaeo niet omdat een rauwe kreet van de generaal hem vertelde dat hij direct in actie moest komen. In de nauwe tunnel had hij geen enkele ruimte om met zijn zwaard te zwaaien, maar de zijkant van het krabbenschild was zichtbaar — daar, waar de naar houvast klauwende poten begonnen. Dáár was het beest kwetsbaar…! Met alle kracht die hij in één arm bezat, stootte de koning het zwaard recht vooruit, waar het tussen de voorste en de tweede poot van het wakende weekdier binnendrong — bijna tot aan het gevest. Met zijn pols roerde Silvaeo zijn zwaard een paar maal stevig door de zachte ingewanden van het oersterke schaaldier, dat direct de poten in levenloze overgave kromde en toen stil bleef liggen… „Korfos?” vroeg de koning nu, om de generaal een baken te geven. Over het monster heen kwam de groen lichtende generaal nu de tunnel binnen, de nog kolkende massa uit, kuchend en splutterend stukken van het vreemde materiaal uitspugend, waarna hij diepe teugen helder water binnenzoog. Uit zijn kieuwen kwamen nog flarden van het spul, dat hem aan zijn gezichtsuitdrukking te oordelen behoorlijk pijn deed. Silvaeo kon echter niet helemaal inschatten of dat vertrokken gezicht niet mede de uiting was van de bloedende pols van de generaal, waarin hij de afdruk van een reusachtige krabbenschaar en de bron van de luide kreet meende te herkennen. „Dank u, …Sire,” wist Korfos met moeite uit te brengen, terwijl hij langs zijn zij omlaag keek en voorzichtig maar vastberaden een langgerekte draad van het daar rozekleurige materiaal uit zijn kieuwopening trok. Hij verbeet zich, maar fluisterde onwillekeurig tòch: „Aaaaaah!” „Kom,” zei Silvaeo eenvoudig. „Terug naar de meisjes.”
Gepost op 10-03-2012 om 10:45 uur 89 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: Rapunzel

Much obliged, Quizzy (eeeh... Yaiks, hihi) Weer zo`n eng beest... brrrr... Over het monster heen kwam De groen lichtende generaal...

Gepost op 10-03-2012 Om 11:05

Ja, ik zag het. Al gecorrigeerd. =)

Gepost op 10-03-2012 Om 11:08

Door: EsQuizzy

#eng beest: ik had ook een Doberman Pinscher kunnen introduceren?

Gepost op 10-03-2012 Om 11:11

Door: Rapunzel

Dobermann bedoel je dan, denk ik... anders drijft `ie zo moeilijk

Gepost op 10-03-2012 Om 11:19

Door: Rapunzel

FOUT!!!!!! Vorige reactie als niet verzonden beschouwen, a.u.b. Herstel: Dobbermann bedoel je dan, denk ik... anders drijft `ie zo moeilijk

Gepost op 10-03-2012 Om 11:20

*grinnik*

Gepost op 10-03-2012 Om 11:30

Door: Yanaika

Er moeten maar niet meer enge beesten komen haha. Verder natuurlijk een super leuke post en kijk uit na de volgende!!!!! @ rapunzel Veel verplicht?

Gepost op 10-03-2012 Om 19:43

Much obliged is helemaal letterlijk vertaald inderdaad ‘veel verplicht’, Yanaika, maar de juiste vertaling naar wat wij in het Nederlands zouden zeggen en schrijven is: „Ik ben je veel (dank) verschuldigd.” Een erg heftige ‘dank je wel’, dus. =)

Gepost op 11-03-2012 Om 09:44

Door: Yanaika

Oh ja en leuk dat we het nu uit de koning perspectief bekeken.Bedoel je dat Rapunzel haaha van de vorige reactie

Gepost op 10-03-2012 Om 19:45

Rapunzel bedankte jou voor het opmerken dat je het liever vanuit zijn perspectief zou meemaken, en mij voor het uitvoeren daarvan, inderdaad. =)

Gepost op 11-03-2012 Om 09:45

Door: Rapunzel

@Yaiks en Quizzy:

Gepost op 11-03-2012 Om 16:19

Door: EsQuizzy

Hmmm... Tja, zó kun je Kd óók lezen (eerst Gabi, dan Liha), al betwijfel ik het of het volledige effect van het verhaal dan overkomt... En of je het verderop nog zult kunnen volgen… Ik had niet door dat je er al stukken van gelezen had. En dat je dingen uit Gabriëlles leven herkent… Al is dat voor mij natuurlijk wel heel bevestigend wat betreft het realisme in dit verhaal. So thanks.

Gepost op 14-03-2012 Om 20:01

Alleen als je dat zelf wilt, hoor… =) Tjonge... Alles al gelezen!? Als je het dan tòch nogmaals gaat lezen, ben ik benieuwd naar je reacties op de specifieke posts…

Gepost op 14-03-2012 Om 20:18

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.