| |||||
Jared hoort zijn vader de trap afstormen alsof er een wild beest achter hem aan zit, wat hem op zich niets zou verbazen. “Jij doet die tv nu uit.” Hij kijkt zijn vader met open mond aan, de verbazing is te groot om hem te verbergen maar dan ziet hij de ernst op zijn vaders gezicht. “Waarom zou ik?” “Ik ben jouw vader, daarom zou je het moeten doen. Uit!” Pjotr ziet dat zijn zoon er geen gehoor aangeeft, “Nu!” Brult hij. Jared kijkt verder maar dan ziet hij zijn pa naar de tv lopen, Jareds lichaam reageert razendsnel. “Ik zou het niet doen als ik jouw was, Pjotr.” Hij staat tussen zijn vader en de tv in. Zijn vader kijkt hem dreigend aan. “Je gaat daar weg, nu! Zoon luister naar me, het is voor je eigen bestwil ik zweer het je!” Jared trekt zijn wenkbrauw op ten teken dat hij er een reden voor horen wil. Dan schalt de stem van de nieuwslezer door de kamer heen. Het geluid lijkt harder te klinken dan het in werkelijkheid staat. “Vanochtend is op een afgelegen landweg een dode vrouw gevonden. Ze had een identiteitsbewijs bij zich. Het bleek om de 42-jarige Maddy Johanssen te gaan. Hoe ze om het leven is gekomen is niet bekend maar er word aangenomen dat ze een natuurlijke dood gestorven is.” Jareds gezicht gaat in een paar seconden van lijkbleek naar rood. “Jij! Jij hebt het gedaan,” hij priemt met zijn vinger in de borst van zijn vader, “je hebt haar vermoord. Je eigen vrouw, mijn moeder! Hoe kon je, sodemieter op, ik wil je niet meer kennen. Ga weg!” “Nee, ik ga je niet weer in de steek laten. Eén keer was genoeg!” “Je hebt mijn moeder vermoord wat denk je? Dat je een keus hebt? Ja, je kan kiezen tussen hier wonen en een leven als in de hel hebben of gewoon terug gaan naar waar je ook vandaan komt.” Jared haalt diep adem. “Wat jij met mam gedaan hebt kan ik ook met jouw doen, weet dat, en als het ooit zo ver zal komen zal ik het ook met liefde doen.” Zijn vader kijkt hem eerst geschokt aan maar na enkele seconden verschijnt er op zijn gezicht een idiote grijns. “Jij hebt geen ervaring, niet waar? Ik ben sneller, meer ervaren en ik ben er in getraind dus vertel maar hoe wil jij je vader verslaan?” Jared kijkt zijn vader sprakeloos aan. Verbaasd is hij niet, een man die zijn eigen vrouw vermoord zou toch ook best in staat zijn om zijn zoon te vermoorden? Jared kijkt zijn vader minachtend aan en loopt weg. Weg van de televisie, van zijn vader het huis. Weg van alles. Hij is al aan het eind van het tuinpad als zijn vaders stem door de donkere en kille nacht klinkt. “Jared, kom terug! Het is te gevaarlijk buiten.” Hij pauzeert even. “Je weet niet wat er allemaal aan de hand is, wat er allemaal gebeuren kan.” Hij wacht op een antwoord en dat krijgt hij, wonder boven wonder. “Het kan me niet schelen!” |
|||||
|