 |
| ||||
|
Pjotr had zijn zoon liever op ene andere manier ontmoet maar het lot had het zo beslist. Hoelang had hij zijn zoon al niet gezien? Minstens tien jaar, hij had voor verjaardagen geen cadeautje of kaartje gestuurd, helemaal niets. Maddy, de moeder van Jared, had dat niet gewild en hij had daar, zoals altijd respect voor. Pjotr had lange tijd na zijn vertrekt nog getreurd om zijn zoon maar al snel was hij Barbara tegen gekomen. Barbara had hem laten zien dat er meer in het leven was dan zijn vrouw en zoon. Ze hadden een geweldige tijd samen en na een jaar of vijf waren ze zelfs getrouwd, hij was na een jaar gescheiden van Maddy. Niet lang na hun huwelijk werd ze zwanger van een tweeling. Barbara was er zo ontzettend gelukkig en hij zo ontzettend ongelukkig. Hij had geen kinderen meer gewild, ze herinnerden hem onnodig aan Maddy en Jared. Maar hij had een fout gemaakt en deze fout was hem duur komen te staan. Het was een wrede samenloop van omstandigheden dat deze kinderen uiteindelijk hun moeder de dood in joegen. Barbara had kanker gekregen en de chemokuren die ze zou krijgen zouden, voor bijna honderd procent zeker, haar leven redden. De chemo zou echter de kinderen, hoogstwaarschijnlijk, doden of ernstig verminken. Barbara had daarom geen chemo gewild, om de kinderen te beschermen. Ze heeft ze de negen maanden vol kunnen dragen. Ze kwamen er via een keizersnee omdat Barbara geen genoeg kracht meer had om een bevalling aan te kunnen. Daarna hebben ze de behandeling tegen de kanker nog gestart maar het was al een verloren zaak. Ze heeft de kinderen nog een week kunnen zien opgroeien en daarna verdween ze in een coma waar ze nooit meer uit ontwaken zou. Hijzelf had uiteindelijk de stekker eruit getrokken om haar lijden en haar leven te beëindigen. Hij bleef achter met de tweeling. De tweeling is nu voor zo’n drie maanden al bij hun nieuwe ouders omdat hij het niet aankon zijn kinderen te zien. Het was een ramp om zijn dochter, Tatiane, door het huis te zien huppelen en alleen maar aan de dode Barbara te denken. Al toen ze baby waren had hij een hekel aan ze, waren ze in zijn ogen de moordenaars van Barbara en dat gevoel is in de loop der jaren alleen maar erger geworden. Nu heeft hij eindelijk zijn zoon terug, Jared. Het enige kind waar hij ooit met hele zijn hart van gehouden heeft en hij wil er zijn voor zijn zoon. Hij zal zorgen dat Jared alles zal leren wat hij moet leren en dat hij alles weet wat hij moet weten. Sommige dingen, bijvoorbeeld over de tweeling en Barbara, hoeft Jared echter niet te weten. Beneden hoort hij stemmen en geluiden, hij spitst zijn oren. De openingstune van het journaal galmt door de zitkamer heen de trap recht zijn oren in. Onmiddellijk voelt hij, voordat hij zelf ook echt weet wat het is, is zijn lichaam in actie komen. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
