 |
| ||||
|
"Keuzes, keuzes, keuzes...," zei Jack, terwijl hij met de wijsvinger van zijn rechterhand tegen zijn kin tikte, "Wàt doen we aan voor deze operatie?" Hij deed een stap achteruit, gooide niet al te subtiel de deur van zijn kledingkast nog een stukje verder open, en keek moeilijk naar de kleren die er in hingen. "Nee..., nee..., nee...," schoof hij kledingstukken opzij die niet naar zijn zin waren, "Ja, dìt kon wel eens wat zijn voor deze actie." Niet veel later stond hij in zijn nieuwe kostuum voor de spiegel, "Kijk en zie... dit is toch ècht genieten zo." zei hij tegen zichzelf, "Nou maar hopen, dat die Alexander gauw komt opdagen." En alsof het afgesproken werk was, ging daar de bel. Jack, al helemaal in zijn rol, liep behoedzaam naar de voordeur, keek door het spionnetje, zag dat er een kleine, tengere man voor de deur stond en nam aan dat het Alexander was die zich ook reeds verkleed had voor hun nieuwe opdracht. Hij opende de deur voorzichtig om zijn, voor hem nog onbekende, nieuwe partner in crime fighting binnen te laten... |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
