Keiharde dromen s2 370 Pleidooi Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 4 minuten
„Dàt zult u me toch een beetje moeten uitleggen, Hoogheid,” vond Ishtaran, terwijl ze Lidhia’s zilverglanzende haar liefkozend naar achteren streelde. „Het laatste wat wij hier in het paleis van u meegekregen hebben, was dat u aangevallen was door een nog onbekende roggensoort.” „Toen… toen die rog me aanviel, vannacht,” haperde Lidhia, „werd ik wakker in Gabriëlles lichaam — dat ben ik intussen wel gewend. Maar dit keer was het… ànders.” Ishtaran wachtte rustig tot Lidhia uit zichzelf verder zou uitwijden. De prinses snikte nog eens en zei zacht: „Tot nu toe leefde ik met haar méé, als toeschouwer door háár zintuigen, en vertelde zij mij dat zij met mij meeleeft hier in Liliaño. Maar dit keer — dit keer ontdekte ik dat ik háár lichaam stuurde…!” Opnieuw viel er een korte pauze. Lidhia klemde zich aan de medica vast en gaf toe: „Het was zó eng! Zo anders! In de lucht is alles veel zwaarder, en je zinkt daar heel snel; heel hard… en pijnlijk. Je blijft niet zweven in de lucht… Daarbij: ik kon niet praten want ik ken hun taal niet, dus ik moest mee naar hun medisch centrum omdat ze bang waren dat Gabriëlle ziek was. Maar het kwam gewoon omdat ik niet wist hoe ik haar lichaam moest sturen — en dat kon ik niet vertellen!” Meelevend knikte Ishtaran. „Toen ik naar beneden rolde deed het zó’n pijn! En dat onderzoek deed óók zo’n pijn…” Lidhia zette zich plotseling af om Ishtaran smekend aan te kunnen kijken. „Alstublíéft, géén onderzoeken meer, lieve medica!” Ishtaran voelde de prinses trillen van spanning, terwijl het meisje haar pleidooi voortzette: „De luchtmedica kon óók niks vinden bij Gabriëlle!” „Nee, dat kan ik me wel voorstellen,” mijmerde Ishtaran nu. „Maar Gabriëlle is dan ook niet aangevallen door een rog, en ú wel!” Verbijsterd staarde Lidhia haar aan en vroeg: „Denkt u… denkt u dat het dáárdoor komt?” „Het lijkt mij wel voor de hand zwevend: een zó duidelijke verandering in uw mentale situatie die samenvalt met een zo duidelijk aanwijsbare fysieke gebeurtenis? Weinig kans dat zoiets toevallig is,” vond de medica. „Maar… hoe kàn dat dan?” vroeg Lidhia zich hardop af. „Tja, dàt weten we natuurlijk niet. En het is niet zeker dat ik gelijk heb. Het is alleen de meest logische aanname met de bekende gegevens. Wat intussen duidelijk is, is dat er een verbinding bestaat tussen u en de luchtlinge. Hoe deze werkt, is nog een mysterie. Hoe hij ontstaan is, is een even groot raadsel. Wat het doel ervan is, als de Almachtige er een doel mee heeft — ik heb er geen idee van. Maar het lijkt erop — weer even logisch redenerend — dat de aanval van de rog iets in uw verbinding met het luchtmeisje heeft verstoord, waardoor u onverhoopt de controle over haar lichaam hebt gekregen — maar niet andersom, wat te verwachten zou zijn geweest. Waarschijnlijk is het effect tijdelijk, tot de uitwerking van die aanval is voorbijgegaan. Misschien heeft het blijvende gevolgen — wie zal het zeggen…? Alleen de tijd zal het ons leren!” „Maar… het màg niet blijvend zijn!!!” piepte Lidhia in paniek, waarbij ze haar beide handen voor haar mond bracht. „Dat zou rampzalig zijn voor Gabriëlle!!! Dat wil ik niet!!!” „Nee, dat wilt u niet. En dat wéét Gabriëlle ook, als zij meekrijgt wat ú nu zegt,” probeerde Ishtaran Lidhia te troosten. „Maar zelfs dàt weet ik niet eens! En ik kan het ook niet controleren!!!” Opnieuw dook Lidhia snikkend weg in een omhelzing van de medica. Ze mompelde gefrustreerd: „Wat èrg is dit!!!” „Ja,” gaf Ishtaran kleintjes toe. In zichzelf maakte ze de opmerking dat de onbalans tussen de symptomen een onderstrepende vingerwijzing vormde in de richting van de juistheid van haar redenering. Het zou bij nader inzien, gezien de eenzijdige lichamelijke verstoring aan Lidhia’s kant van de verbinding tussen de twee meisjes, wel heel vreemd zijn geweest als de verstoring in de connectie evenwichtig en symmetrisch zou zijn gebleken. Ze haalde eens diep, trillend water. Er waren zo weinig zekerheden met betrekking tot Gabriëlle en haar contact met Lidhia. Dróómde Lidhia het allemaal? Was het allemaal echt — of misschien slechts gedeeltelijk? Allemaal, dan, concludeerde ze, nadat ze in gedachten nog eens alle haar bekende aanwijzingen was nagezwommen. En in dat geval moet ik niet alleen strijden voor prinses Lidhia’s welzijn, maar óók voor dat van Gabriëlle! Ze vroeg zich af wat zij kon doen om het herstel van de gevolgen van Lidhia’s nachtelijke avontuur te bespoedigen en besefte dat het buiten haar kennis en macht lag. Stil bleef Ishtaran de prinses troostend strelen. Ze wist niets te zeggen dat troost kon bieden en… ze wist geen oplossing voor Lidhia’s probleem. Alleen de Almachtige kon hier uitkomst bieden… Prinses Lidhia had gelijk: voor de luchtlinge was het waarschijnlijk heel erg, maar… in haar hart was de medica dankbaar dat Lidhia tenminste gewoon Lidhia was…
Gepost op 14-07-2011 om 20:33 uur 161 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Ik denk dat het verwerkingsproces een beetje anders loopt dan dat jij het hier lijkt te schetsen, Schrijver. De ervaringen die Lidhia opdoet in de bovenwaterwereld zijn voor rekening van Gabriëlles hersenen… =)

Gepost op 16-07-2011 Om 14:08

Ik vind het enorm leuk dat je Kd helemaal gelezen hebt, Janine! Helaas moetik de volgende post nog schrijven en meestal duurt het zo’n twee à drie (meestal drie) dagen voor epik weer een volgende post af heb. Maar er staan nog veel meer mooie verhalen op bloCnoot.nl hoor! =)

Gepost op 15-07-2011 Om 18:08

Door:

I know, maar Lidhia heeft toch ook te verwerken wat Gabrielle aangaat? Dat zie ik haar hier doen. Ze trekt het zich wel aan, alsof het om haarzelf gaat.

Gepost op 16-07-2011 Om 15:10

Jawel, maar daarin maak ik heel sterk onderscheid tussen wat hun hersenen te verwerken krijgen en wat hun bewustzijn te verwerken krijgt. En tussen de capaciteit van die beide ‘processors’. Ik ga er voor dit verhaal (en in het echt, overigens) vanuit dat de verwerkingscapaciteit van het bewustzijn veel minder beperkt is dan dat van de hersenen. Dit uit eigen ervaring: mijn hersenen schakelen gedeeltes uit als ik ze overbelast heb. Dat ervaar ik als migraine. Maar mijn bewustzijn wordt niet uitgeschakeld door migraine. Mijn hersenen worden door die (beschermings)toestand beïmvloed terwijl mijn bewustzijn eigenlijk gewoon verder wil gaan. Vanuit die theorie kom ik tot de stelling die ik in Kd toepas: slaapt Lidhia, dan rusten haar hersenen uit al is ze in Gabriëlles wereld volledig bij bewustzijn. =)

Gepost op 16-07-2011 Om 18:07

Door:

Gepost op 16-07-2011 Om 20:54

=)

Gepost op 16-07-2011 Om 21:02

Door: EsQuizzy

We gaan er in het algemeen vanuit dat we zaken verwerken wanneer we dromen. Maar als we náár dromen, moeten we wanneer we wakker worden die nachtmerrie verwerken. Zo eenvoudig zwart-wit is de algemeen aanvaarde aanname dus blijkbaar niet, zoals we ook in Kd.245 en de eerste alinea van Kd.251 hebben kunnen zien.

Gepost op 16-07-2011 Om 21:00

En in Kd geldt nog steeds de vraag: wat is droom, en wat is realiteit? =?

Gepost op 16-07-2011 Om 21:04

Door: kiezel

Het zou, gezien de eenzijdige lichamelijke verstoring aan Lidhia’s kant van de verbinding tussen de twee meisjes, wel heel vreemd zijn geweest als de verstoring in de connectie evenwichtig en symmetrisch zou zijn gebleken. Ah, vandaar...! Het intellect van de medica overtreft het mijne blijkbaar, want ik had wel degelijk een symmetrische situatie verwacht... Kleinigheidje: Het laatste dat moet eigenlijk zijn Het laatste wat. (zie http://www.onzetaal.nl/advies/watdat.php).

Gepost op 20-07-2011 Om 11:41

=) Bedankt! Ja, dat had je me al eens uitgelegd, ja. Onbepaald is wat, bepaald is dat. =) Ik pas het aan! =)

Gepost op 20-07-2011 Om 11:46

Door: EsQuizzy

Deze post bijgewerkt.

Gepost op 03-08-2011 Om 12:29

Door:

Zelfde als vorige...

Gepost op 03-08-2011 Om 16:21

Door: EsQuizzy

Nee hoor. Deze post is héél anders!

Gepost op 03-08-2011 Om 18:36

Door: Rapunzel

Goed... wat mij betreft heeft de medica het hier héél treffend verwoord Wat duidelijk is, is dat er een verbinding bestaat tussen Lidhia en Gabriëlle. Hoe deze werkt, is nog een mysterie. Hoe hij ontstaan is, is een even groot raadsel. Wat het doel ervan is, geen idee. De verbinding is nu verstoord, misschien met blijvende gevolgen... wie zal het zeggen…? Alleen de tijd zal het ons leren!” En niet om het één of ander, maar het lijkt er in deze post op, dat Lidhia`s belevingswereld hier toch ook behoorlijk aan het verwerken is... Maar waarschijnlijk zit ik langs jou heen te kletsen... soms is mijn snapvermogen niet zo groot, sorry

Gepost op 26-08-2011 Om 17:07

=) Ja, Lidhia’s belevingswereld is hier ook behoorlijk aan het verwerken. =(

Gepost op 26-08-2011 Om 17:24

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.