| |||||
Eenmaal thuisgekomen zoekt Alina de stilte van de slaapkamer op om met God te praten… “Heer, ik zie nu in, dat U mij nooit hebt losgelaten, dat U in tegenstelling tot mij wel trouw was. Dat Uw liefde voor mij bleef als was ik weggelopen. Maar nu heb ik eindelijk mijn reden om te leven weer terug gevonden. En dat is in het geven van elk deel van mijn hart aan U. In alles wat ik doe, in elk woord dat ik spreek geef ik mezelf volkomen aan U.”, sprak Alina welliswaar met snik, maar vol overtuiging uit. Liggend op bed viel ze al gauw in slaap, de spanningen van de afgelopen tijd waren er allemaal uitgekomen en ze was hartstikke moe. Ze werd wakker van Dooley, die aangaf er uit te willen. Ze liep de trap af en ging een klein blokje om met haar trouwe metgezel. “Sorry, vriend, vandaag even een kort rondje. Er schiet me iets te binnen dat ik echt nog wil doen.”, sprak ze tegen Dooley. Toen Dooley en Alina weer thuis waren, ging ze meteen bij de achtertafel zitten, ze had pen en papier gepakt en begon te schrijven. Niet veel later las ze hardop: When When I wonder if everything I do is good enough. When I`m sad, when I`m feeling bad. When I wonder: will it ever be the same. When I wonder which words to use to tell You how I`m feeling. When I can`t find any language to discribe this feeling deep inside. When I wonder if what I`m feeling and what I`m saying is the same. When I wonder how to take courage. When I wonder whether to laugh or cry. When I think I lost myself in worries. When I wonder if someone really understands. When I wonder what is still left of my precious believe… I go and read my bible, and there the answer is… the answer that gives me relieve. All You are asking for is my heart, not perfection! So even when I`m lying broken in my bed, wondering if I ever was this sad. Feeling lost inside, can`t remember where I left my pride. You are there to let me know I`m really precious and You will love me forever. Your love never loses strength nor meaning. “Wauw, dat is alles van de afgelopen jaren, en tegelijkertijd alles van vroeger en ALLES wat ik nodig heb voor de toekomst!!”, dacht Alina hardop. En er schoot haar nog iets te binnen: The eyes of heaven Eyes of heaven looking down on me. Eyes of mercy looking in my soul. Eyes of forgivenes looking at me. Eyes of joy looking down from heaven. Eyes of love making me feel free. Ja, Die ogen straalden genade, vergeving, vreugde en liefde uit. Ze voelde zich ook echt bevrijd en zag de toekomst met vreugde tegemoet. Kwam Hans al thuis, zag ze hem daar nu net de straat in fietsen? Dan kon ze het goede nieuws met hem delen. Wat zou het fijn zijn, als ze zondag weer eens samen naar de kerk konden gaan. Alina kon niet wachten!! |
|||||
|