248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

De Bron
77. Psalm
Door: kiezel
Commentaar van de schrijver:
't Is al erg lang stil bij De Bron! En wat doet Johan als het stil is? Hier een vervolgje met 'mijn' piekeraar...
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Johan lag op het opgemaakte bed in zijn kamer op de eerste verdieping van De Bron. Het prachtige uitzicht vanuit de hoge ramen op de weelderige tuin en de aangrenzende boomgaard werd verborgen door het donkerrode velours van de overgordijnen, die nog maar een klein spleetje licht doorlieten. In de smalle streep van zonlicht zweefden kleine stofdeeltjes achter elkaar aan. Johan keek ernaar en besefte zijn eigen positie in de termen van Jesaja: Zie, volken zijn geacht als een druppel aan een emmer en als een stofje aan een weegschaal...
Dit besef vulde Johan met ontzag voor de Allerhoogste, maar tegelijkertijd met een diepgeworteld gevoel van verwarring.
Druppel...? Stofje...?
Het was allemaal zo ingewikkeld en paradoxaal...
...want Hij zal aangaande u zijn engelen gebieden...
Dat was zijn favoriete psalm. Zijn levenspsalm. Maar er waren momenten dat hij niet wist wat hij ermee aan moest. Dat hij zich zozeer stofje voelde dat er een waas over hem kwam van eenzaamheid en verlatenheid. Dit was zo'n moment.
Johan wenste dat hij weer kind was. Dat hij zo simpel naar de dingen kon kijken als Rhodé. Hij wilde dat hij die engel ècht had gezien. Dat die alle twijfel die dwars door de diepste geloofszekerheden leek te woekeren in één klap had weggenomen.

Johan strekte zijn arm uit om de beduimelde Bijbel van het nachtkastje te pakken. Hij kon er net niet bij maar had geen zin om zelf overeind te komen. In een uiterste poging grepen zijn vingers de kaft van het Boek der Boeken. Het viel via de rand van het bed op het kleurige tapijtje. Open. Met tegenzin richtte Johan zich op en zijn oog viel op de tekst uit Psalm 91 die hem leek toe te schreeuwen: Wie in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, vernacht in de schaduw des Almachtigen.
Johan sloot zijn ogen en liet zijn bovenlichaam weer op het zachte dekbed ploffen. Tranen welden op achter zijn oogleden.
Gepost op 29-05-2008 om 13:30 uur
359 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (De Bron)
Alle verhalen van deze schrijver (kiezel)



Door: EsQuizzy
Ah! Ik mag Johan wel. Herkenbaar...

Mooie post, kiezel!!!!!!

Gepost op 29-05-2008 Om 23:19
Dank u...
Ook mijzelf herken ik erg in mijn verder nogal ander alter ego...
Gepost op 30-05-2008 Om 07:24

Door: EsQuizzy
Zie ik nu: 'beduimdelde Bijbel'?

Gepost op 08-06-2008 Om 22:33
Euh neeeee joh dat zie je helemaal verkeerd...
Gepost op 09-06-2008 Om 12:59

Door: prinses
Hey Kiezel, geweldig dat je weer wat geschreven hebt!
En goed ook...

Leuk dat je het karakter van Johan meer uitwerkt.
Gepost op 10-06-2008 Om 19:37
Dankjewel!
Gepost op 10-06-2008 Om 20:08

Door:
Ik ben benieuwd wat we nu van Johan te weten komen.
Ik vond de overgang van de tuin naar de kamer wel wat abrubt, maar het kan wel geloof ik.
Gepost op 23-07-2011 Om 20:33

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.