Keiharde dromen 56. Plakband Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: De titel van deze post is nieuw per 7 december 2011. Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 4 minuten
Wie zou Lydia zijn? vroeg Rosa zich in stilte af. Ze kon zich Gabriëlles gefluisterde opmerking woordelijk herinneren, en was er vrij zeker van dat ze het niet verkeerd verstaan had. Gabriëlle bloosde nòg van Rosa’s vragende reactie… Sam kwam weer in volle vaart aangerend, de tong uit de bek en de oren naar alle kanten flapperend terwijl de hond zijn kop in iedere richting draaide die ook maar iets interessants leek te kunnen bieden. Rosa stak haar hand naar hem uit alsof ze iets kleins tussen haar duim en vingers hield, en boog zich iets voorover terwijl ze de Rottweiler bleef aankijken. Het dier reageerde er direct op en rende naar haar toe, om keurig vóór haar tot stilstand te komen. Ze klikte de riem aan zijn halsband vast. Sam vond het best. „Waarom lijn je hem aan?” vroeg Gabriëlle. „Witte Duitse herder,” antwoordde Rosa met een knikje in de richting van de dichtstbijzijnde bosrand. Gabriëlle keek. Daar stond een jongen met, naast zich, een opvallende verschijning zo tegen de schaduwrijke achtergrond. Aan de lichaamstaal van de jongen was duidelijk te zien dat de crèmewitte hond ook aangelijnd was, en dat het dier Sam al in de gaten had. „Gaat dat wel samen?” vroeg Gabriëlle. „’t Zal wel, maar ik neem liever geen risico,” gaf Rosa te kennen. „Dit is de eerste keer dat ik hem zie. En de hond ook.” Samen liepen ze verder. Zodra Sam doorhad dat er een soortgenoot te ontmoeten viel, werd het voor Rosa moeilijk hem te houden, ook al kreeg het tengere meisje het voor elkaar een geforceerd looptempo aan te houden door aan de riem te gaan hangen. Gabriëlle vroeg zich af hoe deze ontmoeting zou gaan verlopen. De beide honden besnuffelden elkaar uitgebreid, zodra ze elkaar ontmoetten. De witte staart kwispelde uitbundig, terwijl het zwarte stompje van links naar rechts en terug schoof ten teken dat ook Sam gecharmeerd was. „Hoi,” groette Rosa. „Twee nieuwe gezichten hier!” De jongen — hij was ongeveer van Gabriëlles leeftijd — grijnsde en zei: „Net hier komen wonen. Ik heet Tim. Tim Bouwman. Dit hier is Tosha.” „Mooie hond,” zei Gabriëlle, die maar zeer beperkt was in haar kennis van honden. „Ik dacht eerst even dat het een Golden Retriever was.” „Ik zei toch: Witte Duitse herder?” deed Rosa geamuseerd. „Had ik nog nooit van gehoord,” verdedigde Gabriëlle zich. Tosha had voldoende kennisgemaakt met Sam, en kwam nu de meisjes aan een onderzoekje onderwerpen. Tim begroette Sam intussen. „Hallo Tosha,” giechelde Rosa, die stapel was op honden. „Ik ben Rosa. En dàt is Gabriëlle.” „Ze vindt het leuk jullie te ontmoeten,” constateerde Tim. „En ja, ze is inderdaad een White German Shepherd. Ze komt oorspronkelijk uit Engeland, vandaar mijn voorkeur voor de Engelse rasnaam. Zo, Tosha, heb je meteen een vriendje hier!” Tosha dacht er duidelijk net zo over. Rosa en Gabriëlle gaven elkaar een geamuseerde blik bij de ontdekking dat hun kleding, die speciaal op Sam uitgezocht was, niet ‘Tosha-proof’ bleek te zijn. „Sam komt oorspronkelijk uit België,” wist Rosa. Met een gespeeld Vlaams accent inclusief rollende ‘r’-ren en zachte ‘g’-s zei Tim: „Amai! Dan hebben wèh hier zihker en vast te doen met ìhnen Rottwèhler, niewaar?” De meisjes lachten. „Waar gaan jullie naar school?” vroeg Tim, die zich zijn eigen uitspraak weer aangemeten had. De meisjes noemden de naam van het lyceum, waarop Tims gezicht opklaarde. „Hé! Ik ook! Maandag mijn eerste dag. Vierde klas.” „Hé, misschien komen jullie dan bij elkaar in de klas!” ontdekte Rosa, die dat lang geen slecht vooruitzicht vond voor Gabriëlle. „Misschien,” knikte Gabriëlle. „Maar er zijn zès vierde klassen, hoor!” „Dan zien we het wel,” schokschouderde Tim gemoedelijk. „Enne… die Tosha-haren zijn er het makkelijkst af te krijgen met plakband.” „Weet ik,” verklaarde Rosa. „Wij hebben er thuis zo’n speciaal rollertje voor.” „Ja, die ken ik. Handig!” grijnsde Tim. „Nou, ik zie jullie dan vast nog wel eens op school!” „Vast wel,” knikte Rosa vriendelijk. Gabriëlle gaf Tim een knikje als groet. Met een „Tot ziens! Kom, Tosha!” gaf Tim hen een zwaai, waarop ze alle vijf hun weg vervolgden. „We gaan straks, als we Sam teruggebracht hebben, wel even bij mij thuis die haren van onze kleren halen,” bedacht Rosa, met een blik op hun in grillig wit gedecoreerde broekspijpen. „Heb jij zelf ook een hond, dan?” vroeg Gabriëlle. „Nee, hoezo?” vroeg Rosa. „Nou, omdat je thuis zo’n speciaal rollertje hebt?” volgde Gabriëlle haar logica. „Ik zou het wel willen, maar mijn moeder wil het absoluut niet,” vertelde Rosa. „We hebben konijnen. Schatten van diertjes, maar ze verharen even erg als honden. En hun haren zijn dunner. Véél dunner. Maar dat rollertje is óók handig als middeltje tegen Sams haar. Eigenlijk is het ook voor hondenhaar bedoeld.” „Oh,” reageerde Gabriëlle, die even omkeek. Meteen draaide ze zich weer terug: Tosha zat even stil voor een boodschap, en Tim stond hen na te kijken.
Gepost op 25-05-2008 om 21:10 uur 466 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: Tines

Oeh, leuk, leuk, leuk! Eens kijken of ze bij elkaar in de klas komen! Ik wist trouwens ook niet dat daar speciale rollertjes voor zijn, handig zeg... Wij hebben namelijk ook een konijn, en een kat!

Gepost op 26-05-2008 Om 09:06

Wat denk jij? Komen ze bij elkaar in de klas of niet?

Gepost op 26-05-2008 Om 22:36

Door: Linda

Wij hebben uit onze kattentijd ook nog een speciaalborsteltje wat alle haren oppikte. Wat wel erg handig was want we hadden een kat met rood haar en dat vond je overal terug (om even volledig off-topic te zijn) Leuke ontmoeting daar in het bos, ik ben benieuwd of we Tim nog eens terug zien.

Gepost op 26-05-2008 Om 09:17

Wie weet...? Ikke. *grijns*

Gepost op 26-05-2008 Om 22:35

Door:

Lekker ontspannen stukje, EsQuirrel. Ik ben nieuwsgierig wat voor een rol jij Tim gaat laten spelen...

Gepost op 26-05-2008 Om 11:29

Dank je, Rachab, voor 't compliment. Het verhaal was even aan een ontspannen stukje toe…

Gepost op 26-05-2008 Om 22:35

Door: kiezel

Enter... Tim! Ik koppelde hem onbewust aan Prinses' figuur uit het doorgeefverhaal de Bron: Timmy. Blijkbaar is Tim inmiddels alweer wat ouder en zelfs verhuisd. Oh ja, nog even wat 'inversie voor gevorderden': 'Met een „Tot ziens! Kom, Tosha!” gaf Tim hen een zwaai en vervolgden ze alle vijf hun weg. In dit geval gaat het niet om het onterecht weglaten van het onderwerp (immers, je hebt ze netjes in het tweede deel van de zin staan). Maar vanwege het 'omgekeerd' laten staan van persoonsvorm en onderwerp (vervolgden ze) impliceer je dat dit óók bij het begin van de zin wordt. Er staat dan dus: '...Met een „Tot ziens! Kom, Tosha!” (...) vervolgden ze alle vijf hun weg.' En da's nie juist, want er was er maar één die met een „Tot ziens! Kom, Tosha!” zijn weg vervolgde, en niet vijf. Oplossing is eenvoudig: 'ze vervolgden'.

Gepost op 26-05-2008 Om 13:06

Ja aan die vervolgles was ik inmiddels wel toe, hè? Bedankt! Ik pas het even aan. En tja, het zou natuurlijk kunnen dat deze Tim dezelfde is die ooit een stukje gevlogen heeft en in de armen van een engel terechtkwam. Maar die had ik er niet bij in gedachten.

Gepost op 26-05-2008 Om 14:47

Door: Tines

Duh... Maargoed, misschien is dat ook wel weer te voorspelbaar... Maar als je ze nìet bij elkaar in de klas laat komen, dan moet je wel iets goeds verzinnen om hem weer terug te laten komen natuurlijk... En niet te lang wachten, want we hebben al nog zo'n mystery guest, hoewel we nu meer van Tim weten al...

Gepost op 27-05-2008 Om 09:37

Door: Tines

Hej, EsQuirrel! Any chance of romance? Tim en... Gabriëlle? Of misschien Amber? Of Rosa? Geen idee, het is maar een suggestie... Ik wacht af en ben benieuwd of je er iets mee doet!

Gepost op 28-05-2008 Om 10:15

Misschien heeft Tim al een vriendin. ;)

Gepost op 28-05-2008 Om 10:20

Door: Tines

Gut, dat kan ook nog Nou!!! Of is het iemand die we kennen?

Gepost op 28-05-2008 Om 19:17

Door: Tines

Hoezo dat nou weer? Heb ik iets gemist? Ik ken wel een meisje dat zo heet, maar ik kan me haar niet in het verhaal herinneren...

Gepost op 28-05-2008 Om 22:58

Door: kiezel

@Tines: je kunt ook wachten op de verfilming! 'De Bron' was (is) een erg leuk doorgeefverhaal waarin iedereen die dat wilde vanuit maximaal één karakterperspectief schreef (Rhodé werd bijvoorbeeld door EdQuirrel geschreven). Helaas is een terugkerend probleem van doorgeefverhalen dat het enthousiasme in het begin vaak heel hoog is maar dat het daarna moeilijk is om de discipline op te brengen om dóór te schrijven. Zeker omdat je zoveel verschillende schrijvers (m/v) hebt. Maar we hebben wel veel lol gehad met De Bron!

Gepost op 29-05-2008 Om 11:43

Door: Tines

Dan weet ik wel bijna zeker dat het ook leuk is om te lezen! Goede tip om te wachten op de verfilming, maar dat zou wel eens iets langer kunnen duren, vermoed ik...

Gepost op 29-05-2008 Om 19:59

Door: kiezel

Ja daar ben ik ook bang voor... Ik heb vanmiddag trouwens de stoute schoenen aangetrokken en een nieuw deeltje van de Bron geschreven. Dus wie weet... Als iemand de schoen past?? En ik ben ervan overtuigd dat hij EsQuirrel (niet Ed zoals ik in mijn vorige reactie abusievelijk typode) hem past!

Gepost op 29-05-2008 Om 21:50

Ja, ik heb zo'n rollertje, maar pas nadat ik dit geschreven en gepost had. ;) Bij IKEA onder de naam 'Bästis' (Beestjes in het Zweeds... ;) )

Gepost op 22-09-2008 Om 19:10

Door: kiezel

Tja, ik zou natuurlijk kunnen beweren dat mijn reactie op geheimzinnige wijze, zonder toedoen van mij, a la 'Tellercomplot' onder de verkeerde post is terechtgekomen. Maar ja, zoals jij al aangeeft, ben ik altijd een brave jongen geweest. Dus ik geef hierbij ruiterlijk toe dat ik mijn reactie onder '92. Gevangen' had willen zetten, maar dat ik even de intro over Tim heb opgezocht (om te kijken of daar iets over zijn vermeende Noorderlingschap stond ), waarna ik abusievelijk alsmede onterecht en per onjuist abuis onder deze post heb gereageerd... Het spijt mij donders!

Gepost op 17-11-2008 Om 14:34

Juist. =D

Gepost op 09-09-2009 Om 09:58

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.