 |
| ||||
|
Het had die ochtend vroeg nog een spelletje geleken: fijn op onderzoek uit in de uitgestrekte velden op de droge, Midden-Oosterse heuvels rond de kleine boerderij van zijn vader. Om iedere bocht, langs ieder greppeltje was er wel iets nieuws te zien: een paar hazen, een reebokje, een vlinder, vogeltjes… allemaal zaken die het nieuwsgierige jongetje uitermate aantrekkelijk vond — een aantrekkingskracht die hij niet kon weerstaan. En iedere ontdekking bracht hem ongemerkt verder van huis. Zijn nieuwste interesse was gewekt door een klipdas, die in de schaduw van een grote kei op een rotsige, steile helling van haar rust zat te genieten. Zij had er niet om gevraagd gestoord te worden door een klein jongetje, dat met halsbrekende toeren dichterbij probeerde te komen. Snel glipte ze weg. Maar… ook de hand van het jongetje glipte weg. In een grote stofwolk rolde en gleed hij tussen veel harde, scherpe stenen langs de helling naar beneden om met een harde smak aan de voet van het klif neer te komen in een ware keienregen, die eindigde in dezelfde slechts door vogels gebroken stilte, die dit landschap dag aan dag kenmerkt. De zwaartekracht van de tijd trok de gloeiende zon steeds verder van het zenith vandaan… Ver bij hem vandaan, op de prachtig beboste hellingen van de Golanhoogte, had die ochtend een klein meisje gespeeld op het kleine grasveldje achter het houthakkershutje van haar vader. Plotseling was haar aandacht getrokken door een klein vogeltje, dat een prachtig liedje zong en een stukje bij haar vandaan vloog, tussen de grote dennenbomen. Langzaam liep ze achter het vogeltje aan, bang om het af te schrikken. Weer zong het zijn vrolijke liedje. Weer vloog het een eindje weg. En weer ging het meisje er achteraan… … De IVOREN ganzenveer  Met warme aandacht voor sfeer, detail en inlevingsvermogen neemt Christiaan van der Veen zowel jong als oud mee op een boeiende reis langs een aantal uiteenlopende personen, karakters en situaties. Volg deze vogelvlucht, die ondanks grote afstanden dicht bij huis weet te blijven in de intieme herkenning van emoties en gedachten enerzijds — geloof, hoop en liefde anderzijds. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
Maar ik wil weten hoe het met het jongetje is! 
Arm jongetje..