 |
| ||||
|
iedereen kijkt mij met grote ogen aan... '' dat meen je niet, echt erg voor je''. zegt janine, en geeft me een enorme knuffel. even later, als ik aan het gitaar spelen ben in de studio, komt een ander klasgenootje binnen en zegt: dit vind ik echt niet leuk, je bent zo'n lieve jongen en dat jou dit allemaal moet overkomen.'' en geeft mij een dikke knuffel, en begint ook een paar traantjes te laten. '' jij gelooft toch in God'' vraagt ze, en ik antwoord: '' ja, watdan?'' ''nou'', zegt ze, '' dan heb je tenminste altijd Iemand op wie je terug kan vallen en die altijd met je meegaat''. die middag was het zover, ik ging verhuizen. ik had geen adres te horen gekregen, alleen dat het in Groningen was. die avond zat ik in een crisisopvang. hier zaten verschillende tieners, waaronder een satanist. hij begon mij vragen stellen over t geloof en gaf ook antwoorden. ik wist niet dat hij satanist was, maar na een aantal vragen die hij gesteld had, zei hij:'' oh oke, ik ben satanist.'' ik ging nog steeds naar de kerk toe, en begon weer meer te spelen in de dienst. ook had ik veel gesprekken met mensen over mijn situatie. na bijna 6 week in het crisisopvang gewoond te hebben, was er plek voor mij op kamers, met ongeveer 2 uur begeleiding in de week. tijdens een doopdienst bij mij in de kerk, werd ik heel erg geraakt door een getuigenis van een meisje. en na de dienst, ben ik naar beneden gelopen en had mij aangemeld voor de doop. 30 december was het zover. we hadden een mega doopdienst bij ons in de kerk, 4 diensten achter elkaar werden mensen gedoopt. de 1e 2 diensten moest ik drummen in de kinderkerk. (dat heb je als multifunctioneel muzikant) en de 3e dienst, werd ik, en nog een hele grote groep tieners gedoopt. en toen? was het eindelijk afgelopen met de nare gebeurtenissen? nee, er rest nog 1 grote gebeurtenis, die voor altijd zal bijblijven. maar dat, in hoofdstuk 8! |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||