Keiharde dromen 33. Ongemakkelijk Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Met een diepe rimpel in haar voorhoofd zat Gabriëlle na te denken. Ze keek nog eens naar het gehavende kaartje van Rosa. ‘Ik bid voor je.’ Bidden is praten met iemand, die je niet kunt zien — zo was haar wel eens verteld. Ja, dat is makkelijk gezegd! vond ze. Hardop praten was ongemakkelijker dan schrijven, zeker wanneer ze alleen op haar kamer was. Ze schreef liever. Maar een dagboek beginnen met enkel dat doel… Stel je voor dat haar vader het zou vinden! Dat bracht alleen maar narigheid, zo wist ze uit iemand anders’ ervaring. Nee, hardop praten — maar niet te luid — net genoeg om het zelf te kunnen horen — moest genoeg zijn. Ze haalde eens diep adem… en schudde haar hoofd terwijl ze haar longen weer liet leeglopen. Hoe moest ze beginnen? Nogmaals een diepe zucht. Eén, twee, drie op hoop van zegen, dacht ze, en ze begon: „Euh… Hallo. Het is wel een raar gevoel om tegen iemand te zitten praten die hier niet aanwezig lijkt te zijn.” O, wat klonk haar stem eng, zo alleen op haar kamer… Maar goed: de eerste woorden waren eruit, nu zou het verder ook wel gaan. „Ik bedoel, ik kan u niet zien. En ik heb zoiets als dit nog nooit eerder geprobeerd. Praten tegen iemand die je niet ziet, maar van wie je zonder bewijs aanneemt dat diegene je hoort… is wel een beetje een grote stap.” Ze ordende haar gedachten, en vond het nodig om haar woorden iets te verduidelijken: „Voor mij dan.” Hoe nu verder? dacht ze. Gewoon maar zeggen wat ze dacht leek haar het meest eerlijk. Dus zei ze: „Ik weet niet eens of u echt bestaat — en àls u echt bestaat, weet ik helemaal niet zeker of u mij wel kunt horen. En of u mij wel wilt horen!” Oh boy, dit is moeilijk. De waterlanders wilden al weer aan de wandel. Dapper ging ze door: „Maar ik denk dat u mij kunt helpen, al klinkt dat egoïstisch. Ik heb een praatpaal nodig, en ik vermoed dat dit een manier is om goede raad te krijgen over mijn situatie. U weet alles immers al, dat is iets wat ik zeker weet. Misschien heb ik gewoon een goede vriendschap nodig. Ik heb het verprutst bij Rosa …en Amber. Rosa is zo lief voor me geweest, en ik heb haar nu al twee keer laten zitten!” Ze keek nog eens neer op het kaartje in haar handen. „Kijk, ze bidt voor me. Of… dat deed ze. Daar weet u meer van dan ik. Bidden. Ik denk niet dat ik dat kan. Echt bidden, dan. En u hebt alle wijsheid onder handbereik. Alles wat ik zo nodig heb.” Gabriëlle gloeide van schaamte bij die bekentenis. „Ik wil ècht niet egoïstisch zijn, hoor… als ik iets voor ú kan betekenen, dan zegt u het maar!” Haar lip trilde weer: nu kwam het moeilijkste. Nu zou ze moeten laten zien dat ze d‏ùrfde… Ze haalde nog eens heel diep adem en vroeg: „Zou u… vrienden met mij willen zijn, prinses Lidhia?”
Gepost op 09-03-2008 om 01:45 uur 423 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: Tines

Oh, dat is apart.. Ik dacht dat ze ging bidden, maar ze heeft het natuurlijk gewoon tegen prinses Lidhia, omdat die ook alles meemaakt wat Gabriëlle doet en zegt.. Toch? Nu ben ik benieuwd naar het vervolg! Want dit is het moment waarop er 'echt' contact of een verband zou kunnen worden gelegd tussen prinses Lidhia en Gabriëlle!!

Gepost op 09-03-2008 Om 10:00

Door: Linda

Ben ook heel benieuwd hoe dit verder afloopt. Hoopt op een snel nieuw deel .

Gepost op 10-03-2008 Om 09:00

Dank je voor je enthousiaste reacties, AWK (ook op de vorige deeltjes). En voor je aanmoedigingen!

Gepost op 10-03-2008 Om 21:54

Misschien past het "één, twee drie" inderdaad niet zo bij bidden. Maar dan is het probleem in deze post ook direct inherent opgelost, toch? =D Verder: het zou een uitdrukking uit haar verleden kunnen zijn, waar ze hier aan herinnerd wordt zodat ze dat denkt. Ik geef geen achtergrond weer, dus die mogelijkheid bestaat... =)

Gepost op 11-08-2010 Om 08:51

Met "inherent opgelost" doel ik op de laatste zin van deze post. Laatste woordje. =)

Gepost op 11-08-2010 Om 09:56

Door: EsQuizzy

O, ik zie dat ik zelf nog niet gereageerd heb op "afschuiven op iemands verleden". In Kd probeer ik dat juist actief te doen: je hebt een aantal mensen die in bepaalde situaties op een bepaalde manier reageren. in de wereld rondom ons reageren mensen ook op manieren die wij niet "één, twee, drie" begrijpen. Ik probeer in Kd een bepaald raliteitsgehalte te geven door de personen hier te laten reageren vanuit hun achtergrond — heel natuurlijk, eigenlijk. Ook als het niet direct wordt uitgelegd door de auteur, waar die reactie precies vandaan komt. Denk ik. Over "lezers erbij houden en niet afstoten" heb ik óók weer een mening... My, how opinionated am I exactly? Ik houd er een bepaalde filosofie op na met dit werkje. Als er dingen in staan die mensen afstoten, dan is het misschien iets voor die mensen om (weer) eens over die dingen na te denken, en te verifiëren of er meerdere meningen mogelijk zijn dan de hunne. >>

Gepost op 25-11-2010 Om 09:01

Door: EsQuizzy

... (raliteits-) = "realiteits-", natuurlijk. Het is nog vroeg. =D Als mensen zodanig afgestoten worden door Kd, dat ze besluiten om niet verder te lezen, dan vind ik dat heel jammer — voor die mensen. =) Om eerlijk te zijn, ik schrijf het voor mensen die het *willen* lezen, en niet voor mensen die het *niet* willen lezen. Er zijn een aantal zaken waarover ik in "het christelijke wereldje" bijna nooit iets zinnigs hoor omdat het een taboe is. Met Kd probeer ik een paar van die zaken aan te stippen door op zijn minst het bestaan daarvan te erkennen in plaats van het dood te zwijgen. Jongeren hebben het nodig om overal over te kunnen praten in een respectvolle situatie. Ik probeer met Kd soms gewoon het gevoel te geven (dat is al een paar keer gelukt en daar ben ik blij mee) "je bent niet de enige die met die vraag worstelt". Als dat zelfs maar voor één iemand het effect is dat Kd heeft, ben ik tevreden. =)

Gepost op 25-11-2010 Om 09:17

Door: EsQuizzy

O ja. Over "inherent opgelost": in je reacties link je Gabriëlles "één, twee, drie op hoop van zegen" aan de context van "gebed" en (proef ik dat juist?) een daaruit voortvloeiend gevoel van "oneerbiedig". Die context is hier irrelevant, volgens mij. Want tegen wie praat Gabriëlle in deze post?

Gepost op 25-11-2010 Om 09:21

Door:

Oke, ik heb nog even wat langer nagedacht. Dat inherent opgelost slaat denk ik op het feit dat Gabrielle niet tot God bidt, maar met Lidhia praat. Bedoelde je dat te zeggen? Wat betreft dat afstoten: dat was in het algemeen bedoeld en daarbij doelde ik niet specifiek op jouw stukje. In ieder geval niet op de inhoud. Ik blijf erbij dat ik die *een twee drie- constructie* niet zo plezierig vind lezen, ookal gaat het hier niet om bidden, maar om praten met een vriendin. Bij een twee drie denk ik bijna automatisch *hup* erachter aan. Dat is een korte snelle actie. Bidden of praten tegen een onzichtbare vriendin past daar in mijn beleving niet bij. In die zin win je mijn sympathie als lezer niet. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

Gepost op 25-11-2010 Om 09:22

Ja, nu snap ik wat je bedoelt. Dat is dan inderdaad de reactie die jij hebt vanuit *jouw* verleden. Er zullen ook mensen zijn die achter het "één, twee, drie" direct denken: "...van je pijn af met Chefarine 4". Of "...vier, hoedje van, hoedje van...". Of nog weer iets anders. Ik kan moeilijk iets zó basaal algemeens als "tot drie tellen" gaan omzeilen omdat iedereen daar mogelijkerwijs een andere *beleving* bij zou *kunnen* hebben. Want (bijvoorbeeld) "Oké, dan," klinkt in mijn hoofd alsof iemand uit het Westland dat zegt: "Owkééj danj!" — en dat zou volgens mij net zo min passen in de context... Maar... wie heeft jou het idee gegeven dat ik schrijf om de sympathie van mijn lezers te winnen?

Gepost op 25-11-2010 Om 09:39

Door: EsQuizzy

Smileys. Tjah... en

Gepost op 25-11-2010 Om 09:39

Door:

Schrijf jij alleen voor jezelf?

Gepost op 25-11-2010 Om 09:54

De reactie van 09:17 hierboven beantwoordt die vraag eigenlijk al, toch? Voor een deel, in ieder geval.

Gepost op 25-11-2010 Om 10:02

Door:

Je reactie van 9:17 had ik om de een of andere vage reden gemist.

Gepost op 25-11-2010 Om 10:20

Gepost op 25-11-2010 Om 10:46

Door:

ik dacht ze gaat bidden en dan in een keer heeft ze het tegen lidhia haha ben benieuwd hoe het verder gaat

Gepost op 08-06-2011 Om 20:48

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.