De Hof van Eden Hoofdstuk 1 Door: Anaranë Commentaar van de schrijver: Als jullie dit idee mooi genoeg vinden zal ik er meer hoofdstukken bij schrijven. Ik heb er heel veel ideeën bij om er genoeg bij te schrijven dat het niet gewoon het bijbelverhaal van altijd is, maar dat het in een persoonlijke manier wordt beleefd. Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
God schiep de mens als zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep hij de mensen. Genesis 1:27 Hoofdstuk 1: Het begin God keek naar zijn creatie. Een dag had hij erover gedaan. Aan de ene kant was er licht, prachtig bleek licht, en aan de andere kant was er duisternis, zwart, verder niks. Hmm... Wat zou hij vandaag kunnen maken? Hij was blij, Hij wist dat er ook vandaag iets moois uit zijn handen zou komen. Dit had Hij zo lang geplanned! Elk klein detail was van tevoren uitgewerkt, en Hij wist al ongeveer hoe het eruit ging zien. Maar nu kwam het moeilijke deel: de uitvoering van de ideeën. Toen Hij er klaar voor was begon Hij. Toen Hij 's avonds klaar was, keek hij naar de prachtige hemel, die ervoor had gezorgd al het water gescheiden was. Ook vandaag vond Hij het prachtig. De volgende dag zag Hij dat het tijd was om de aarde met een groene waas te bedekken. Dus schiep Hij de bomen en de planten. En net zoals de twee dagen hiervoor, keek Hij ernaar en dacht dat dit zo mooi was. De vierde dag maakte Hij de sterren, de zon en de maan, zodat er altijd wel licht was. Ook deze dag vond Hij het prachtig. De vijfde dag maakte Hij alle dieren in het water en de dieren in de lucht, de vogels dus. En Hij vond het steeds mooier worden. De zesde dag maakte Hij de rest van de dieren. Wat vond Hij alles nu mooi! Het was bijna klaar. Hij zag dat er nog één ding miste: iemand zoals Hij. Dus schiep Hij de mens, Adam. God maakte een prachtige plek voor Adam om in te wonen, een prachtige tuin met veel dieren waar hij voor mocht zorgen, en veel bomen waar hij van mocht eten. Hij mocht alle dieren een naam geven, wat vast lang duurde. De tuin had grote, kabbelende, levende rivier die er dwars doorheen liep. Verderop werd die mooie rivier verdeeld in vieren: de Pison, die om Chawila stroomde, het land van goud, en andere kostbare stoffen; de Gichon, die om Nubië heenliep, het land dat tegenwoordig het noorden van Soedan en het zuiden van Egypte is; de Tigris, ten oosten van Assyrië, die tegenwoordig samengaat met de vierde rivier, de Eufraat. Verder had die prachtige tuin twee hele speciale bomen: de boom van de Kennis van Goed en Kwaad, en de Levensboom. God had maar één regel voor Adam gemaakt, één klein simpel regeltje: hij mocht nooit van de boom van Kennis van Goed en Kwaad eten. Nooit. Als hij dat wel zou doen zou hij ooit sterven. Adam was zeer tevreden met alle dieren, hij vond het heerlijk om met ze te spelen, en hij vond het ook fijn om ze namen te geven. Maar toen hij daar klaar mee was had hij nog steeds niet zijn eigen kameraad gevonden, die volledig bij hem paste, dus besloot God hem die kameraad te geven...
Gepost op 09-09-2007 om 21:45 uur 483 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (De Hof van Eden)
Alle verhalen van deze schrijver (Anaranë)

Door: EsQuizzy

Ik ben het met bovenstaande commentaren eens. Je maakt het heel persoonlijk, maar om in de huid van God te kruipen, ja, dat zal toch onmogelijk zijn. Als je doel is om hiermee mensen te bereiken denk ik inderdaad wel aan kinderen, maar an de andere kant: het boeit mij, en ik ben geen kind meer. Waarom zou het andere volwassenen dan niet boeien? Ga zeker door, want het is het waard. Knap dat je dit vanuit Spanje schrijft, het laat zich niet zien in je NL taalgebruik. Gods goede bui: eerste alinea. En ja, Hij is onveranderlijk, maar wij zien Hem in de Bijbel wel boos zijn, of juist blij, of droevig. Hij is onveranderlijk, maar niet apatisch. Maar een 'goede bui', ja dat klinkt grillig. En dàt is Hij nou juist niet. Je schrijft dat Adam 'zou worden gedood' als hij van de boom zou eten. Dat is niet wat God daar had gezegd: God zei dat hij 'voorzeker zou sterven'. >>

Gepost op 03-10-2007 Om 23:14

Door: EsQuizzy

>> Dat is, hoe je het ook wendt of keert, echt iets heel anders. Wat jij schrijft, impliceet dat Adam ter dood gebracht zou worden. Dat is niet gebeurd: hij is op hoge leeftijd overleden. WAar het om gaat is dat hij zou sterven, en dat gebeurde zowel een heeel aantal jaar later (lichamelijk) als op het moment dat hij zondigde tegen Gods gebod: geestelijk. Want op dat moment was hij van Gods gemeenschap afgesneden. Hij was zijn onschuld kwijt en kon niet meer diezelfde levende relatie hebben met God. Zijn geest was dood (dat is waar nu de wedergeboorte voor nodig is...). Taalkundig: Hij zag dat er nog één ding mistte: iemand zoals Hij. 'mistte' is de verleden tijd van 'misten' (dat witte wolkenspul). 'miste' is de verleden tijd van 'missen'. Die bedoel je hier. >>

Gepost op 03-10-2007 Om 23:21

Door: EsQuizzy

>> ...die volledig bij hem pastte... ...die precies bij hem pastte. Ze pastten zo goed bij elkaar! Zelfde: het is alle drie de keren met maar één 't'. 'Pas' is de stam van 'passen'. Ik pas. In de verleden tijd komt daar -te achter, dus paste (of, mv: pasten). Hope this helps. Ik vind het een enorm goed idee, al kan ik mij niet van het beeld 'kinderbijbel' losmaken bij het lezen van dit stuk. Meer dan dat ik een roman lees. Als je doel een 'roman' is, zul je meer rekening moeten houden met je doelgroep, wat een heleboel veranderingen in zal houden. Als je doel een kinderbijbel is, zeg ik: „Ga zo door zoals je nu bezig bent.” Kinderbijbels worden ook door volwassenen gelezen en het is niet minder goed om een kinderbijbel te schrijven, of in deze stijl. Het is alleen heel anders dan een roman. Ik ga je verhaal zéker volgen, lynxstar.

Gepost op 03-10-2007 Om 23:32

Door: EsQuizzy

Nog één ding: het is 'De Hof van Eden'. Het gaat om de betekenis van 'tuin', tenzij je een dubbele betekenis bedoelde die in dit eerste deel nog niet naar voren komt. 'Het Hof' is in de betekenis van 'aan het hof', bij de koningin etc. Of... je maakt iemand 'het hof'. 'De', dus...

Gepost op 03-10-2007 Om 23:43

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.