Kleine mensjes Kusje Door: prinses Commentaar van de schrijver: Opgedragen aan èlk kind dat Jezus op mijn weg plaatst. Mijn naam is gefingeerd. Categorie: Eigen beleving Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Mijn hondje Ruby en ik vormen een perfecte combinatie. Samen genieten we de populariteit van de buurt. En dan vooral die van de kinderen. Ik laat Ruby elke dag vier keer uit en volgens de buurtkids moet dat precies synchroon lopen met de tijd dat zij vrij van school èn buiten zijn. Dat kan natuurlijk niet. Dus is het altijd weer een verrassing of we elkaar treffen. Zowel voor mij als voor hen. Als het verrassingsmoment daar is en ik in de straat verschijn van vijf trouwe kleutertjes, wordt er steevast geschreeuwd: "Hé Joy is buiten!" Vervolgens wordt het nieuws snel doorgegeven en komt het vijftal op me afgerend. Snel vragen ze: "Ga je over de brug?" En als ik bevestigend antwoord: "Ga je een groot of een klein rondje?" Deze informatie is genoeg om de verschillende moeders te vragen of ze met me mee mogen. Mocht je denken: Wat een organisatie! Dan kan ik je gerust stellen. Dit is zo'n vast ritueel geworden dat het hele proces zich binnen een minuut voltrekt. Jason, Melissa, Naomi, Brian en Mikey vormen de harde kern van de 'club'. De laatste drie komen uit één gezin en de laatste twee daarvan vormen een tweeling. Vijf kleutertjes met elk een heel eigen karakter. Als ze weer komen aangerend met toestemming van mama, zeg ik wie Ruby's riem tot de hoek mag vasthouden, tot de brievenbus en tot mijn huis. Onderweg loop ik meestal met één of twee kids aan mijn hand en tussendoor spelen we 'paardje'. Ik geef ze dan lekker op mijn gemakje het commando "Vort" of klak met mijn tong. Zij rennen heerlijk heen en weer en ik geniet. Afke's tiental, denk ik wel eens, want soms lopen we met zijn negenen of tienen. Als ik andere mensen tegenkom, die me niet kennen, moet ik heimelijk wel eens lachen om hun gezichten. Je ziet ze bijna puzzelen hoe die leeftijden nou allemaal zo'n beetje hetzelfde kunnen zijn... Melissa is een echte knuffelaar. Die vlijt zich al wandelend tegen me aan en vindt het heerlijk als ik haar kietel of met haar stoei. Naomi wil wel graag knuffelen maar is er veel te beweeglijk voor. Ze rent alsmaar heen en terug om me van alles en nog wat te vragen en te vertellen. Jason is een echte stoere vent, door zijn mama en papa altijd gekleed volgens de laatste mode. Zou hij dat zelf eigenlijk beseffen? Vijf jaar... Brian en Mikey zijn een tweeling van vier jaar, maar lijken helemaal niet op elkaar. Brian springt, rent en crost zo hard mogelijk met zijn fietsje. Hij schreeuwt meer dan dat hij praat en is daardoor ook de beste 'omroeper' als ik eraan kom. Mickey is verlegener; hij heeft een zacht karakter. Tijdens het wandelen worden steevast de laatste nieuwtjes uitgewisseld. De kapotte knie, het nieuwe jurkje, de bal in de sloot en de pasgeboren baby passeren allemaal de revue. Maar ik moet natuurlijk ook vragen beantwoorden: "Waar ging je naartoe op je fiets?" "Is Ruby verliefd?" "Waarom heb jij je jas aan?" "Wat doe je nou toch altijd in de kerk?" Jaha! "Zingen? Vindt God dat dan leuk?" Het laatste met een gezicht van Daar vind ik nou niks aan! Als we het hoekje en de brievenbus voorbij zijn, komt het laatste stukje. Inclusief oversteken. Hoor je het al? Met z'n allen: "Links, rechts, links.... Ja, we kunnen!" En het troepje rent voor me uit naar de deur van mijn flat. Als ik Ruby heb overgenomen van het laatste kind dat aan de beurt was om de riem vast te houden, volgt het laatste ritueel. Vijf opgeheven gezichtjes en de vraag: "Kusje?" Ik buig me voorover en geef ze allemaal een voor een een kus. Blij rennen ze weg. Wat moet Jezus toch veel van kinderen houden...
Gepost op 10-06-2006 om 21:11 uur 652 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (prinses)

Door: derkerik

Leuke beschrijving en heel herkenbaar. (Hoewel ik zelf zelden rondjes loop met een hele kinderschaar. Ik heb dan ook geen hond.)

Gepost op 10-06-2006 Om 21:29

Door: Arnet

Echt beeldend... en dan al die kids...

Gepost op 10-06-2006 Om 21:44

Door: EsQuizzy

Leuk geschreven! Leuke kinderen! Allemaal verschillend! En ja, dat soort kinderen hebben we ook bij mij in de buurt... Mooi spul. Wat betreft die zin over de tweeling: hij klopt wel, maar verwarring is te voorkomen door 'daarvan' tussen 'twee' en 'vormt' te plaatsen. Er staan nog een paar typslordigheidjes in het verhaal, prinses. Lees het nog eens even door.

Gepost op 10-06-2006 Om 22:24

Door: EsQuizzy

…bievenbus… Laatste alinea.

Gepost op 11-06-2006 Om 17:16

Door: derkerik

leuke foto

Gepost op 11-06-2006 Om 17:31

Door: kiezel

Gewoon mooi!

Gepost op 12-06-2006 Om 09:05

Door: Esther

Mooi verhaal. Alleen ben ik even in de war. Heet je (gefingeerd) in het verhaal nu Joy of Aafke? Je laat de kids roepen dat Joy weer buiten is, terwijl als je nadenkt over het tiental, je de naam Aafke gebruikt

Gepost op 20-06-2006 Om 13:05

Door: EsQuizzy

De titel van dat boekje is Afke's tiental, volgens mij... Misschien is het met verschillende titels uitgegeven?

Gepost op 20-06-2006 Om 18:12

Door: EsQuizzy

Nienke van Nichten... die naam zegt mij even niets... Kan het zijn, dat dat 'van Hichtum' was, prinses?

Gepost op 20-06-2006 Om 18:17

Door: Auke-Willem (AW)

Als rechtgeaarde Fries schokt het me dat zo'n klassieker als AFKE'S TIENTAL van NYNKE VAN HICHTUM zo slecht bekend is. Maar de link is wel cool!

Gepost op 20-06-2006 Om 23:03

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.