248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

autoperikelen
God is goed!
Door: Arnet
Commentaar van de schrijver:
Hoe je van een snelle rit naar huis voor je gevoel een oneindig lange rit kan maken...
Categorie: Eigen beleving
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

Na een korte, maar o zo saaie vergadering mocht ik eindelijk aar huis. Het was kwart over 4 en normaal gesproken lekker rustig op de weg.
Na de A27 de A12 op richting Arnhem en lekker snel thuis, want ik wilde 's avonds hard aan het werk gaan met poppenkast poppen voor een kinderevangelisatie actie (zoiets als Hawkeye op zijn foto heeft staan).

Op de A12 hoorde ik een raar schrapend geluid, dus heb ik mijn cd zachter en de ramen open gedaan om te luisteren of dit uit mijn auto kwam. Maar op dat moment hoorde ik niets meer.
Inmiddels waren we voorbij het bordje einde 100 gekomen dus ik gaf gas bij. En daar was het geluid weer, maar nu continu. Inmiddels was het iets over half 5 en veel drukker op de weg. Op het dashboard brandde geen lampje, maar het geluid was zo akelig dat ik besloot om de vluchtstrook op te gaan.

Ik reed op de tweede baan en kon geen gas meer bijgeven en wilde naar rechts maar kreeg geen ruimte. Gelukkig hadden de auto's achter me in de gaten dat ik pech had en gingen die langzamer rijden, maar naast me reden ze maar door. Op een gegeven moment moest ik wel naar recht en heb ik hem tussen een auto en een vrachtwagen ingegooid en op dat moment sloeg de motor af. Ik kon nog net uitrijden op de vluchtstrook naar hectometerpaaltje 69.9. Vlak voor de afslag Driebergen Zeist.

Met het hart bonkend in mijn keel stapte ik uit mijn mooie Megane Break die niet meer wilde starten.

Ik prijs God dat Hij Zijn engelen om mijn auto had gezet en me veilig naar de vluchtstrook heeft gebracht. Ik wil niet weten wat er allemaal had kunnen gebeuren als ik stil was komen te staan op de tweede baan van de A12 of de vrachtwagen net ietsje harder had gereden als ik en mij geraakt had...

Na even gewacht te hebben toch maar gebeld naar Route ...(piep). En nadat ik verteld had wat er was gebeurd en waar ik stond zou er binnen een half uur een auto zijn om mij van de snelweg te halen.

Het was die dag niet echt warm, het miezerde en het was koud, maar met pech op de snelweg moet je buiten de auto wachten.
Die ochtend had ik besloten om geen jas mee te nemen omdat het maar korte stukjes zijn van huis naar de auto en van de auto naar het kantoor. Dus al bij al... het was koud. Toen er na een half uur nog geen hulp was, heb ik Route ... maar weer gebeld en gevraagd waar ze bleven. Ja, ze zijn elk moment bij u werd me verteld.
Inmiddels was ik tot het bot toe verkleumd en was ik niet meer warm te krijgen. Toen belde de pechhulp me en hij zei ik sta bij hectometerpaaltje 49.9 en zie u niet. Geen wonder als je bij hectometerpaaltje 69.9 staat! Dus ik heb de beste man maar verteld dat hij 20 kilometer verder weg stond als ik en dat hij als het kon maar zo snel mogelijk naar me toe moest komen en dat ik nu de auto in ging om op hem te wachten. Ik had namelijk geen zin om ziek te worden. Hij zou er in ongeveer 20 minuten zijn (geloofde ik dus niet want om half 6 staat de A12 tussen Lunetten en Bunnik altijd vast).
Maar hij was er binnen 10 minuten. Hij probeerde eerst de auto te starten, maar ja die deed het niet want dat had ik zelf ook al geprobeerd. Toen de motorkap open en mijn koelvloeistoftank was leeg. Hij kon daar op dat moment niets aan doen en heeft me op de sleepauto gezet.
Wel een kwestie van geduld, want hij wist niet hoe die auto werkte en voordat hij mijn auto kon wegslepen ging er nog zeker een half uur voorbij. Eenmaal in de auto verteld hij me dat hij officieel nog geen pechhulp mocht verlenen op de snelweg...

Ik heb God echt gedankt dat ik veilig van die snelweg afkwam en dat de auto niet van de sleepauto viel...

Met zwaailichten aan heeft hij de auto naar Groenekan gebracht en daar kreeg ik een huurauto...

Gelukkig maar, want zo kon ik toch redelijk gemakkelijk thuiskomen. Ik was om half 8 thuis en was helemaal koud, moe en ben maar met kruik en al in bed gegaan...

De auto... 12 kleppen van de motor zijn kapot, the waterpomp en de distributieriem... We bidden maar dat God ons helpt om hier een oplossing voor te vinden en vertrouwen op zijn bovennatuurlijke oplossingen.






Gepost op 05-06-2006 om 22:15 uur
561 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (Arnet)



Door: EsQuizzy
Fijn dat je je getuigenis (dat ook pech had gehad, toch?) toch hier hebt gekregen, basf!

Gepost op 05-06-2006 Om 22:20
Tja... soms zit het mee en soms zit het tegen!
Gepost op 06-06-2006 Om 10:09

Door: prinses
Sjonge Basf, dat was heftiger dan ik zo eventjes op het forum begreep!
Fijn dat je het deelt...
En het is echt een wonder dat je heelhuids bent thuisgekomen. Prijs God daarvoor.
Ik hoop dat je niet ziek geworden bent.
Gepost op 05-06-2006 Om 22:57
Nee, hoor, ik ben zo gezond als een vis
Gepost op 07-06-2006 Om 10:40

Door: Arnet
Om het getuigenis compleet te maken... De garage heeft besloten om de kosten voor de leenauto op zich te nemen en we hoeven in plaats van € 4000 nu maar € 2150 te betalen, dit is nog een hoop geld, maar God is opnieuw goed en ik dank Hem dat Hij dit zo oplost en dat we nu minder hoeven te betalen!
Gepost op 06-06-2006 Om 10:07

Door: Auke-Willem (AW)
Mooi geschreven!
Gepost op 20-06-2006 Om 15:15

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.