Anders *3* Door: prinses Commentaar van de schrijver: Kunnen jullie de tijden nog uitelkaar houden??? Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
"Zèg me dan wat je denkt!" Liz is nu echt boos. Ze zijn al een poosje aan het ruziën over iets totaal onbelangrijks, vindt Tom. Maar Liz zal niet rusten voor ze precies weet wie wat gezegd en gedacht heeft, en vooral waaròm. Tom is moe. Hij heeft een dag hard gewerkt en dit onbenullige geredetwist kan hij er helemaal niet bij hebben nu. Kortaf zegt hij tegen Liz: "Jij! Je maakt van een mug een olifant. Hou nou eindelijk eens op!" "Je snapt er niks van!" roept Liz half huilend. "Helemaal niks! Ik wil alleen maar weten wat er in je omgaat." Zijn alle vrouwen zo? denkt Tom. Ik hoop niet dat dat vaak gebeurt als we straks getrouwd zijn... Hij schrikt van de knal waarmee Liz de kamerdeur achter zich dicht gooit. Roffelende stappen op de trap. Die gaat boven zitten mokken, denkt Tom. Lief en zacht kan ze zijn, maar zoals nu... Ze lijkt wel een tijgerin. Ze zijn in Liz' huis; het is hem na anderhalf jaar al zo vertrouwd geworden. Hij strekt zijn benen op de grote okerkleurige bank en zakt onderuit. Tom wordt wakker van een voorzichtige kus op zijn voorhoofd. Liz. Ze zakt op haar knieën naast hem en slaat haar arm om hem heen. Huilend verbergt ze haar hoofd tegen zijn borst. "Het spijt me zo!" zegt ze. "Sorry dat ik zo doordraafde." "Ik wou... Ik was gewoon onzeker. Maar het was nergens voor nodig." Tom strijkt zacht over haar blonde haar. Liz heft haar gezicht naar hem op. "Vergeef je me?" vraagt ze. "Ja hoor lieverd," zegt Tom. "Maar ik was ook veel te bot tegen je. Wil je mij ook vergeven?" "Tuurlijk..." komt er met een laatste snik uit. Roodbehuilde ogen en een aanhankelijke blik op haar gezicht. Zijn Liz, Lizzie. Wat is ze nu weer anders.
Gepost op 31-05-2006 om 20:00 uur 390 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Anders)
Alle verhalen van deze schrijver (prinses)

Door: EsQuizzy

Awèh... Knap! waarmee Liz de kamerdeur dachter zich dicht gooit. — zoals nu.... Ze lijkt — Drie puntjes kunnen op zichzelf al een afsluiter zijn zoals de losse punt. Daar hoeft niet nog een losse vierde punt achter. Ik weet, detaillistisch, maar misschien vind je 't interessant. — Ik wou.., ik was gewoon — Drie puntjes zijn ook ècht drie puntjes. Het is niet zo, dat de laatste in een situatie als deze vervangen kan worden door een komma. De drie puntjes worden als één karakter gezien (vandaar ook de ALT-code 0133). Eigenlijk breekt ze de zin af en begint ze een nieuwe. Ik zou de komma hier gewoon vervangen door een punt om het karakter … compleet te maken. Dan is de zin afgebroken. Mijn volgende stap zou zijn de erop volgende 'ik' met een hoofdletter te doen. Ze begint dezelfde, nu duidelijk in haar gedachten geformuleerde zin opnieuw. De drie puntjes kunnen ook onderbreken: Ik wil... naar de dokter. Komma erachter? Alleen als nodig.

Gepost op 31-05-2006 Om 20:38

Door: EsQuizzy

P.S. — Ik kan van die laatstgenoemde situatie (komma erachter) niet zo gauw een goed voorbeeld van een zinnig gebruik bedenken. De drie puntjes zoals in het voorbeeldzinnetje met de dokter maken de komma overbodig...

Gepost op 31-05-2006 Om 20:52

Door: EsQuizzy

>> mensen die zoiets in elkaar zetten erg bewonder. Het zou alleen niet gauw mijn stijl zijn, en als ik het zou doen, zou ik het niet als een raadsel neerzetten, maar glashelder over welke tijd we het hebben. Ik ben niet goed in hoofdrekenen. Misschien ben ik ook gewoon niet goed in het snappen van dit soort verhalen. Misschien zijn er mensen die dit direct doorzien. Ik niet. Geeft niet. Je schrijft voor een breder publiek. En ik geniet ervan. Ook terwijl ik de tijdsbepaling nog niet doorheb. Als aparte stukjes vind ik ze bijzonder knap en vol emotie. En daarin kan ik zeer zeker van je talent genieten.

Gepost op 31-05-2006 Om 21:04

Door: EsQuizzy

Je maakt overigens hier wèl glashelder over welke tijd je het in dit verhaal PRECIES hebt, vóór hun huwelijk en anderhalf jaar erná. Ik zal dus, om dit hele verhaal te snappen, het eens achter elkaar moeten lezen.

Gepost op 31-05-2006 Om 21:11

Door: EsQuizzy

Ik vind Tom trouwens behoorlijk lomp in die eerste paragraaf. Dat zegt niet dat ik me niet in hem kan verplaatsen, en dat ik ook niet die gedachtengang heb gehad. Dat doe je trouwens ontzettend knap. Ik heb bij Liz hier óók zoiets van, "Kind, wind je niet zo op!" Maar Toms reactie is en blijft lomp. Maar ze doen er beiden weinig aan om elkaar te begrijpen. Het contrast in de tweede paragraaf is als koel water. ...Ho, nou miste ik hem weer: ze zijn nog niet getrouwd in de tweede paragraaf? Zie je, ik heb hier meer tijd voor nodig...

Gepost op 31-05-2006 Om 21:20

Door: prinses

Erg leuk deze reakties. De puzzel heden-verleden gaat op een gegeven moment in elkaar vallen. Ik hoop het zo te schrijven dat de lezer er dan echt van geniet, als een verrassende beloning. Lees deel 4 eens. Misschien begint er dan al iets interessanter te worden voor jou (of niet! Blijf vooral eerlijk!!!) Ik wil echt eerlijk werten hoe het overkomt. Ik hoop op reacties van de andere bloCnoters...

Gepost op 31-05-2006 Om 21:43

Door: EsQuizzy

Quote (prinses):Je schrijft zelf ook wel van die verhalen waarbij je goed moet nadenken: "Wat bedoelt-ie nou?" of "Wat zit er achter?" Ja, dat is zo. Maar als ik goed begrijp wat je bedoelt, zijn dat meer poëtische omschrijvingen van dingen of situaties, of verwijzingen, of dubbele lagen. Dat is toch wat anders dan wat jij hier in dit verhaal neerzet. Leuk je te verrassen, trouwens. Het is leuk om zo nu en dan eens verkeerd ingeschat te worden.

Gepost op 01-06-2006 Om 12:47

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.