| |||||
Concept keek opzij. Ze zaten een paar rijen achter de linkervleugel, en hadden dus niet ècht een geweldig uitzicht. De film, die vertoond werd, kende hij al. Saai. Even monotoon brulde de vogel, en ploegde zich een weg langs eerder getrokken vliegtuigstrepen. Hij boog zich voorover; probeerde hun eigen condensstrepen te zien. Vanuit de hoek onder welke hij kon kijken, was het onmogelijk te zien waar de hete uitlaatgassen in minder dan een tel bevroren om kinderen ver beneden hen, op Cyprus, te boeien. Hij keek terug naar de uitlaat van de motor die het dichtst bij hem was... en fronste zijn wenkbrauwen. Achter zich maakte een man een opmerking in het Engels, over rook. Inderdaad trok een dunne sliert zwarte rook uit de zijkant van de uitlaat. De andere motor, een flink aantal meters verderop onder de vleugel, had dit fenomeen niet. Plotseling klonk er een ander geluid door het constante gebrul: het toerental van één van de motoren leek te stijgen! De rook werd even dunner, maar al na enkele seconden begeleidden fel oranje vlammen het steeds hogere fluiten van de motor. Hij vroeg zich af of hij moest roepen, maar was bang om paniek te zaaien. Het geluid en de vlammen hadden de aandacht echter al gegrepen: iedereen keek verschrikt in het rond, en de stewardessen liepen al langs om iedereen tot kalmte te manen ook al zagen ze zelf ook een beetje bleker om de neus. Het Indische baby'tje begon in de rij vóór hen verschrikt te huilen. De rode lampjes floepten aan, onder begeleiding van het inmiddels vertrouwde maar nu minder rustgevende 'Pfoennnng!'-geluidje: de gordels moesten om. Het gierende gefluit werd door een kleine mensenhand in de cockpit gedwongen een toontje lager te zingen, en al snel verstierf het. De vlammen hielden het een paar tellen langer uit, maar gaven toen de rook ruim baan: een dikke sliert werd door de luchtstroom van rond de duizend kilometer per uur uit de motor gezogen. „Ladies and gentlemen, this is your captain speaking,” klonk het al door de intercom. „Wij danken u voor het bewaren van de kalmte. Een nog onbekend technisch mankement heeft een kleine storing veroorzaakt in één van onze motoren.” Concept en Gosen wisselden geamuseerde blikken uit bij het prachtige understatement. De gezagvoerder ging verder: „Deze motor is nu uitgeschakeld en het probleem is verholpen. Dit toestel is uitstekend in staat om op de kracht van de drie resterende motoren verder te vliegen, maar om veiligheidsredenen hebben wij besloten uit te wijken naar de luchthaven van Tel Aviv, die op dit moment de dichtstbijzijnde is. De luchthavenautoriteiten zijn reeds op de hoogte gesteld. Wij danken u nogmaals voor uw begrip en bieden u onze excuses aan voor enig ongemak dat u van deze onvoorziene omstandigheden zult ondervinden. Het weer in Tel Aviv is...” „Dit zal onze gastvrouw in India niet leuk vinden,” mompelde Tech. „Of de Heer wil ons beschermen,” bedacht Concept. „En de plaats waar we nu onverwacht naartoe gaan is uitstekend geschikt om meer liefde op te doen voor de mensen die door die vrouw gehaat worden...,” glimlachte Gosen, die er alweer de hemelse humor van inzag. „Toch heeft die vrouw ook Iemands Liefde nodig,” mijmerde Concept. „Tsjah...,” reageerde Tech langzaam, terwijl hij dat gezichtspunt eens nader bekeek. |
|||||
|