248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Gevonden
Door: joost
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Eigen beleving
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

“Je raadt nooit wat ik in mijn hand heb”. Zo begon mijn broer Wim uit Canada zijn telefoontje deze week.
Na deze opmerking gingen onze gedachten weer naar zes jaar geleden, toen mijn vrouw en ik bij hen waren. Wim heeft een bedrijf, en bij huis, in een werkplaats machines om staal te bewerken. De volgende dag zouden we met z’n vieren aan een rondreis beginnen door Amerika. En daarvóór moest hij nog een klusje afmaken. Zo was hij op die bewuste avond daar in zijn bedrijf aan het werk toen er plotseling een stukje metaal van de machine afbrak en weg spatte. Wim zag het weg vliegen, hoorde het ergens terecht komen en wilde het weer oppakken. Het stukje metaal, enkele vierkante centimeters groot, was cruciaal voor het goed functioneren van de apparatuur. Dus hij had het nodig om door te kunnen gaan. Maar waar hij ook keek, hij zag het niet. Nergens zag hij het zo nodige, afgebroken gedeelte van de machine. Ten einde raad kwam hij naar huis, en vroeg ons om mee te helpen zoeken. Het gezochte dingetje kon zich niet verder bevinden dan hooguit enkele meters. En dan nog in de richting waarin Wim het had horen neerkomen. We hebben centimeter voor centimeter de grond afgezocht en alles voorzichtig aangeveegd. Dit alles in steeds grotere kringen. We hadden er grote lampen bij.Terwijl het al zo heet was.
Maar het resultaat was nul! Wim heeft de machine desondanks weten te repareren en zo is de klus toch nog op tijd geklaard. Later hebben we het nog verschillende keren over dit voorval gehad. Waar zou dit vervelende stukje staal nou toch heen gevlogen kunnen zijn? Deze week bleek dat het indertijd precies in een kleine opening van een ander machine terecht is gekomen. Daar, in een ruimte van dat werktuig heeft het zes jaar lang gelegen. Totdat onlangs alles aan het licht kwam.
Je kunt met dit verhaal, als je er over gaat nadenken, natuurlijk verschillende kanten op. Ik houd er soms van om met gewone verhalen een boodschap door te geven. Maar met dit verhaal is dit in eerste instantie niet voor de hand liggend.
Toch moet ik wel ergens aan denken. Want wat zou het geweldig zijn als Vader in de hemel later ook zoiets tegen me gaat zeggen. Net als mijn broer deze week. Alleen dan nog veel waardevoller en mooier. Bijvoorbeeld over iemand die verloren was, maar nu terecht is. Net als dat zoekgeraakte dingetje na zes jaar.
Iets in de trant van: “Je raadt nooit wie ik nu in m’n armen heb”
Gepost op 08-05-2006 om 20:15 uur
447 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (joost)



Door: EsQuizzy
Heel mooi, Joost.

Heel mooi. Ik wens je toe dat Hij een hele stapel mensen in zijn armen heeft als hij die vraag aan jou stelt.

Gepost op 08-05-2006 Om 21:05

Door: prinses
Echt een heel mooie gedachte...
Ik vind die laatste zin geweldig lief en warm, maar zo ís God!
Schrijf eens wat vaker Joost (als het kan).
Gepost op 13-05-2006 Om 11:25

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.