Meer dan eens... Woorden Door: prinses Commentaar van de schrijver: Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
"Ik eh..." begon Jennie, terwijl ze koortsachtig in haar gedachten zocht naar iets wat ze de agent kon zeggen. "Ja mevrouw?" moedigde de agent haar aan. Toen er geen antwoord kwam, vroeg hij: "Zijn dit uw dochters? "Nee, ze zijn..." Jennie moest op haar lip bijten. De vraag van de man kwam als een pijl in haar wond terecht. "Niet huilen nu," dacht ze. De agent moest in ieder geval de indruk krijgen dat alles in orde was. "Nee, dit zijn twee kleine vriendinnetjes," zei ze dapper en probeerde er een lachje bij te toveren. "Ja," knikten de meisjes eensgezind. Maar meer zeiden ze niet. Ze waren te veel onder de indruk van de politieman met zijn officiële uniform. "Zijn die kleren van u?" vroeg de man verder, terwijl hij wees naar haar natte uitgespreide kleding op de grond. Ja, dat moest er inderdaad wel vreemd uitzien, bedacht Jennie nu. Haar hersens ratelden op volle toeren. "Ja, dat zijn mijn kleren." "De eh... hond wilde niet terugkomen uit zee." verklaarde ze. O gelukkig dat ze op dat idee kwam! Pfff, hier had ze zich wel uitgered. Ze hervond zich, nu ze meende te zien dat de politieagent haar verklaring accepteerde. Ferm vroeg ze nu: "Maar waarom bent ú hier gekomen?" De agent vertelde dat het politiebureau was gebeld door een echtpaar dat op het strand liep. Ze hadden gezien dat er een man achter een vrouw aanzat. Volgens het echtpaar vluchtte de vrouw richting de duinen. "Nou, ik heb niks gezien hoor," zei Jennie. De meisjes zeiden niks, maar keken haar wel een beetje verbaasd aan. "Oké, dus hier is alles in orde?" zei de agent. "Dan wens ik u verder nog een prettige dag. Enne...mevrouw, mocht u ooit hulp nodig hebben: u kunt altijd bij ons terecht!" Jennie bloosde van schrik. Dat die man nou net dàt nog moest zeggen. Zou hij toch wat doorgehad hebben? Toen de politieagent vertrokken was, kwamen Fenna en Amanda direct naar haar toe. Ze lieten zich met een plof in het zand vallen. "Waarom zei u nou niks?" vroegen ze heel verbaasd. "Hij is toch van de politie? Hij kan u toch juist helpen?" Jennie wist niet wat ze moest zeggen. De politie... haar helpen? Er kwamen oude woorden in haar gedachten. Woorden die haar nog steeds gevangen hielden: "Als je ooit naar de politie gaat...!" "Ze geloven je daar tòch niet." "Ze brengen je direct weer terug naar hier!" Ze begon te rillen en te klappertanden. Maar het was niet alleen van de kou.
Gepost op 26-04-2006 om 20:03 uur 506 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Meer dan eens...)
Alle verhalen van deze schrijver (prinses)

Door: derkerik

Heftig, maar ook ingewikkeld. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat, want ik raak het spoor hier een beetje kwijt. Het blijft zo wel lekker spannend. Ik heb een paar tegenwoordige tijdjes gevonden: Jennie bloost van schrik. ...komen Fenna en Amanda direct naar haar toe. Ze laten zich met een plof in het zand vallen. vragen ze heel verbaasd. Jennie weet niet wat ze moet zeggen. Ik loop ook steeds te stoeien met die verleden tijd en met al die citaten wordt het helemaal ingewikkeld.

Gepost op 26-04-2006 Om 20:24

Door: prinses

Huh? Mijn tweede reactie is niet geplaatst. Ik bedoelde bij mijn laatste zin: Maare... Thanks (de emoticon kwam er natuurljk niet op)

Gepost op 26-04-2006 Om 20:54

Door: EsQuizzy

>> ...van de eerdere posts moeten hebben zien: ze was aan het begin van het verhaal de enige aan het strand, met zonsopkomst. Dat de meisjes vroeg zijn gaan spelen in hun schuilplaats was al duidelijk, maar... dat ze vóór zonsopkomst bij zee zijn geweest, de hond erin, er vóór zonsopkomst en vóór Jennie onder aan het duin kwam zitten er weer uit en naar de bunker... Dan het hele gebeuren tussen zonsopkomst (het begin van dit verhaal) en het moment dat Jennie Amanda naar haar ziet zwaaien vanaf het duin... Hoe lang zat Jennie daar vóór ze opstond? En nog stééds is de hond nat!? Dat gaat er bij mij niet in. Wat ik heel sterk vind, is de psychologische kant van je laatste twee posts. Maar je zult ook aan continuïteit en tijdslijnen moeten denken. Het moet allemaal wèl kùnnen en in elkaar passen... Sterker zou ik het vinden als Jennie niet bedenkt dat Kefas kurkdroog is, dat de agent eens naar Kefas kijkt en vervolgens gewoon doet alsof hij Jennies verhaal gelóóft >>

Gepost op 26-04-2006 Om 23:29

Door: EsQuizzy

>> (dat zou voortkomen uit een stuk training: hij wil haar niet voor het blok zetten omdat hij op zijn klompen aanvoelt dat het een vrouw met problemen is en de oorzaak van haar natte kleren iets heel anders is dan wat zij aangeeft). Dan zou het hulpaanbod van hem nog veel sterker overkomen. Maar het verhaal wordt er een stuk realistischer door. {Ik zie dat er in de vorige reactie het zinnetje 'ga nog even door.' staat. Typgfout: ik wilde typen: 'Ik ga nog even door' (met mijn redeneringen...) Sorry voor enig onbedoeld misverstand...} Het is me ook een beetje een raadsel waar dat echtpaar zo ontzettend vlug een geüniformeerde agent vandaan heeft gehaald... Maar daar zou ik wel een oplossing voor kunnen bedenken, verderop in het verhaal, als de mogelijkheid zich voordoet.

Gepost op 26-04-2006 Om 23:38

Door: EsQuizzy

Het spijt me dat ik zo hard lijk over te komen, ik bedoel het om je te helpen, ik bid dat je mijn intentie goed opvat. Ik kan ontzettend kritisch zijn, maar ik weet dat hier alleen maar mensen schrijven die willen leren, en daar kan en wil ik een stukje bij helpen dankzij de talenten die ik van de Heer heb gekregen. Ik wil graag delen en jullie allemaal zien groeien, zoals ik ook van jullie leer. Maar 'k ga hier nu mee stoppen, het is laat en je hebt even genoeg om mee aan de slag te gaan, lijkt me.

Gepost op 26-04-2006 Om 23:40

Door: EsQuizzy

Ik heb me altijd afgevraagd wat er nou beter is aan vertelen in tt. Persoonlijk vind ik vt veel mooier en flexibeler. Tt komt op mij soms onwaarschijnlijk over. Het kàn niet allemal in het 'nu' gebeurd zijn, er is tijdsverschil. Ik persoonlijk vind het veel natuurlijker om in vt te vertellen, omdat je dan als auteur een totaalbeeldkunt geven van de tijdlijn. Mar dat is weer zoals ik het mijzelf aangeleerd heb. En niemand kan mij overtuigen van de stelling dat tt boeiender of spannender of meer 'betrekkend' is dan vt. Dat hangt helemaal af van wie het vertelt... en hoe... Op de pabo heb ik zelf ook geleerd in tt te vertellen, het 'moest' daar. Ik vond (en vind) dat waardeloos. Weer een stukje 'mijn mening'. Ieder zijn meug. Ik vind het moeilijk me bij de tt te houden als ik aan een open verhaal in die tijd meeschrijf... Dus ik weet hoe jullie je voelen.

Gepost op 27-04-2006 Om 00:00

Door: EsQuizzy

Nogmaals, ook op het Forum intussen en in een privé-Inboxje: mijn nederige excuses.

Gepost op 27-04-2006 Om 15:49

Door: watspreektjouaan

En ik..? Ik vind het alleen maar heerlijk om zo in alle stilte de hele serie gelzen te hebben Complimenten voor alle schrijvers en schrijfsters

Gepost op 29-04-2006 Om 15:23

Door: prinses

Ik heb trouwens de laatste zin weggelaten ("...en dan zul je het nog veel zwaarder krijgen.") Ik denk dat het jullie nu meer mogelijkheden geeft om verder te schrijven. Kun jij er nu ook meer mee Derkerik? I hope so

Gepost op 29-04-2006 Om 19:24

Door: EsQuizzy

Mag ik een voorzichtige tip geven, prinses, die je verhalen iets makkelijker leesbaar zal maken? Het valt mij op dat je heel sterk bent als het gaat om natuurgetrouwe conversaties. Je personen reageren echt zoals ze in het echt ook zouden kunnen doen: geen 'boekentaal', om het zo maar te zeggen. In veel verhalen zijn mensen veel welbespraakter dan in het echt. Mijn eigen personen hebben daar nogal eens last van, volgens mij... Praten alsof je een boek voorleest in plaats van natuurlijk taalgebruik... In ieder geval zie ik dit niet bij jou en dat vind ik heel goed. Als je een nieuwe persoon laat spreken, is het meestal wel een goede gewoonte om op een nieuwe regel te beginnen met het citaat (tenzij het citaat opgenomen is in een zin en volgt op een dubbele punt). Je zou dit bijvoorbeeld eens kunnen proberen in je alinea die begint met "Nee, dit zijn twee kleine vriendinnetjes," ...en kijken of het daardoor duidelijker wordt dat iemand anders het woord neemt.

Gepost op 30-04-2006 Om 20:04

Door: EsQuizzy

Het weglaten van die laatste zin is wel een goede keuze, denk ik. Een alinea waar je ook steeds een volgende regel met een nieuw citaat zou kunnen beginnen is die op één na laatste. Die opeenvolgende aanhalingstekens ben je dan kwijt. Het stukje komt dan meer over alsof er meerdere 'plaaggeesten' aan het woord zijn om haar te pesten, wat denk jij?

Gepost op 30-04-2006 Om 20:07

Door: EsQuizzy

Ik vind je aanpassing van deze posts geweldig, prinses! Heel subtiel!

Gepost op 01-05-2006 Om 21:25

Door: prinses

Nou eh, ik word er bijna verlegen van...

Gepost op 01-05-2006 Om 21:35

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.