IJzel Door: kiezel Commentaar van de schrijver: Categorie: Column Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Het ijzelt, het ijzelt, de pannen worden glad Wat een mooi seizoen toch, die winter! De ene week vriest het dat het kraakt, en menige schaats wordt uit het vet getrokken. De elfstedencommissie ontwaakt en speculeert over de mogelijkheden, maar het “giet toch net oan”. Want van het ene op het andere moment wil de thermometer niet meer onder de nul zakken, en dooit het ijs in no time weg. Maar waar de gladheid van het ijs op de vijver aan de ene kant verdwijnt, komt aan de andere kant de gladheid op de weg terug. IJzel maakt het verraderlijk glad. Degenen die niet per se de deur uit hoeven, blijven voor de zekerheid maar lekker binnen. En terecht. De invloed van ijzel op het verkeer moet niet worden onderschat. Persoonlijk rijd ik tien keer liever door een meter sneeuw (bij wijze van spreken), dan over een dun laagje ijzel. Juist het gevaar van plotselinge gladheid maakt het zo eng. Bijna iedereen zal wel eens onderuit gegaan zijn door zo’n dun laagje op de stoep. Of heeft wel eens blikschade aan de auto gehad vanwege een onverwachte ijsbaan op de weg. Toen we een keer met de bus onderweg waren, zagen we letterlijk de auto’s rondtollen op de snelweg. En dan schrik je wel even. Kunnen ze dat nou niet oplossen dan? Zou Rijkswaterstaat niet onder alle snelwegen verwarming kunnen aanleggen ofzo? Of zoveel zout strooien dat het de hele noordpool zou kunnen ontdooien? Dat blijkt natuurlijk weer niet zo makkelijk te gaan als het lijkt. Wat ik me nou afvraag: wanneer komen de eerste auto’s op de markt die, als het begint te vriezen, zelf hun eigen zout onder de wielen strooien? Hartstikke makkelijk, je bent van niemand meer afhankelijk, en je kunt gaan en staan waar je wilt zonder dat je je rijbewijs in een glijbewijs hoeft te laten omzetten. En bij de Shell of de Esso komt een extra pompje voor het tanken van (al dan niet loodvrij) zout. Het zal wel weer te makkelijk gedacht zijn, maar op zich is het nog niet eens zo’n raar idee (al zeg ik het zelf). Die ijzel doet me denken aan situaties waarmee wij allemaal in het dagelijks leven in aanraking komen. Situaties waarin we onverwacht (net zoals bij ijzel) kunnen (of mogen of moeten, vul zelf maar in) getuigen van ons geloof. Vertellen over wie God is, wat Jezus voor je betekent, waar het echt om gaat in het leven. Voelen we ons dan vaak niet onzeker en wankel? Bang om onderuit te gaan? We begeven ons immers op glad ijs! En dan kunnen we drie dingen doen: 1) Lekker binnenblijven (dat is het makkelijkst, maar je bereikt er niets mee) 2) Blindelings het ijs op rennen (en dan ga je gegarandeerd onderuit) 3) Strooien! Strooien? Hoezo strooien? Nou, simpel toch, datgene waar de autofabrikanten en Rijkswaterstaat nog steeds niet zijn opgekomen, dat krijgen wij cadeau van God! Wij zijn immers het zout der aarde? Dus we hebben altijd ons zout bij ons! Als we dat zout nu eens goed gaan inzetten, dan zouden heel wat ongelukken voorkomen kunnen worden... Veilig de weg op! De weg met God!
Gepost op 25-01-2006 om 21:34 uur 763 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (kiezel)

Door: EsQuizzy

Sterke column, kiezel!

Gepost op 26-01-2006 Om 15:37

Door: snow

Leuke column... gewoon, mooie parallel gebruikt! Ik geloof dat Rijkswaterstaat ooit zijn begonnen met het ontwikkelen van verwarming in de weg! In de zomer werkt het wegdek dan als zonne-paneel, in de winter kan het idd verwart worden tegen bevriezing. Maar ik weet niet of dat ooit gaan gebeuren.

Gepost op 26-01-2006 Om 16:04

Door: Auke-Willem (AW)

Leuk hoe je in de eerste alinea direct drie talen door elkaar heen gebruikt! Het is even doordenken met dat zout in de laatste alinea, maar als ik dan de 'aha erlebnis' ervaren heb, slaat hij ook direct in als een bom! Mooi stuk, Kiezel!

Gepost op 26-01-2006 Om 22:52

Door: yip

Geweldig stukje!! En het leest ook nog eens heerlijk weg!

Gepost op 27-01-2006 Om 13:28

Door: Auke-Willem (AW)

Het moeilijkste aan het schrijven van een boek vind ik het afmaken van dat boek. Ik ben soms wel even geïnspireerd en dan heb ik weer een paar pagina's af, maar meestal heb ik het 'te druk' met heel veel andere zaken. Als je mijn 'Mizmoor' verhaal pakt, dan snap je wel wat ik bedoel. Ik heb al heel veel geschreven. Zo'n 150 A4tjes vol, maar dat heeft me dan ook acht jaar gekost! Acht jaar waarin ik soms weer even geïnspireerd was en er weer een hoofdstuk van vijftien kantjes bijschreef, maar er zaten soms ook wel één of twee jaar tussen. Dat is waarom ik zo blij ben met bloCnoot. Ik heb lang gewacht met het posten van 'Mizmoor', omdat ik eerst wilde zien of deze site me de wil kon geven om door te schrijven. Die heb ik gevonden in een heel aantal medeschrijvers op deze site. En jij bent daar één van, Kiezel! Bedankt! Ik hoop dat jij ook ooit nog eens de sprong in het diepe gaat wagen. Want ik kan je wel zeggen dat het een kick geeft als je zoveel pagina's uitprint en>>>

Gepost op 27-01-2006 Om 13:54

Door: kiezel

Hawkeye, bedankt! Wie weet komt het nog eens zo ver, en lezen we elkaars boeken in ingebonden vorm. 'Uitgeverij BloCnoot', klinkt niet verkeerd Ik wil 'de kronieken van Mizmoor' best in mijn boekenkast hebben! En 'Nasca' en al die andere boeken die nog gaan komen

Gepost op 04-02-2006 Om 20:09

Door:

Mooi stukje. Ik zie nou ook precies wat ik nog moet leren. Meer sfeer neerzetten.

Gepost op 23-09-2010 Om 16:29

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.