 |
| ||||
|
Vinden de vogeltjes het fijn als het dagenlang regent? Zijn vogeltjes gelukkig als ze zingen? Kunnen vogeltjes verdrietig zijn? Is een boos vogeltje gevaarlijk? Hebben vogeltjes wel eens hoogtevrees? Zijn vogeltjes bang voor onweer? Kan een vogeltje zich vergissen? Nee, natuurlijk vinden vogeltjes het niet fijn als het dagenlang regent, want dan kunnen ze alleen maar een beetje onder een afdakje zitten inplaats van lekker rondvliegen. Uiteraard zijn vogeltjes gelukkig als ze zingen. Dat hoor je toch! Kraaien, nee, die zijn niet gelukkig, hun geluid klinkt nijdig. Ja, natuurlijk zijn vogeltjes regelmatig verdrietig. Als het regent bijvoorbeeld, of als hun kindje wordt opgegeten door de kat, of als hun nestje vernield wordt door rotjochies. Een boos vogeltje gevaarlijk? Valt wel mee, hoor. Vogeltjes kunnen zo weinig; ze zijn te klein, en dat weten ze.Hoogtevrees? Uitgesloten! Ze zijn gemaakt voor leven in de hoogte. Iedereen is wel eens bang voor onweer. Vogeltjes dus ook. Vergissen is menselijk, dus vogeltjes vergissen zich nooit. Vinden mensen het fijn als het dagenlang regent? Waarschijnlijk alleen die mensen die denken dat vogeltjes het heerlijk vinden om onder een afdakje te vertoeven. Zijn mensen gelukkig als ze zingen? Jazeker! Vooral zij die ervan overtuigd zijn dat vogeltjes d.m.v. gezang hun levensblijheid tentoonspreiden. Zijn mensen wel eens verdrietig? Ja hoor. Vooral mensen die van alles willen opbouwen en daarin nogal eens gedwarsboomd worden. (zie: vogeltjes verdrietig) Zijn boze mensen gevaarlijk? Valt wel mee, hoor. Mensen kunnen zo weinig; ze zijn te klein, en dat weten ze. Net als de vogeltjes. Hebben mensen wel eens hoogtevrees? Natuurlijk. Je bent gemaakt voor leven op de aarde. Stop nou maar, meisje. Je zit gewoon maar wat te spelen op deze druilerige dag achter je raam... Mooi niet, meisje! (Ja ja, ik spreek mezelf regelmatig toe) Mooi niet! Want met dit gedoe wil je wel degelijk iets duidelijk hebben, iets wat nog sluimert. Allereerst voor jezelf en misschien wil je 't dan ook nog delen met anderen, wie weet. Denk denk denk... Ach, zie je wel, daar is het: vervang 'vogeltjes' door 'mensen' en wij stuiten op iets wonderlijks. Let op: "Dat mens loopt altijd uren in de regen; zal ze wel lekker vinden." "Dat mens moet wel doodongelukkig zijn; altijd dat gesjok in de regen.." "Moet je zien hoe ze staat te lachen; 't zal wel loslopen met dat verdriet van haar." "Gelukkig is ze weer wat opgeknapt. Kijk 'es hoe ze staat te lachen." "Overspannen? Hij? Flauwekul!" "Wat er met hem aan de hand is? Overspannen natuurlijk! Enzovoort en zo. Projektie. Redeneren, oordelen vanuit onze eigen kleine hersenpannetjes, alles bekijken vanuit jouw o zo beperkte visie, denken dat iedereeen is zoals jij bent, vinden dat iedereen moet voelen zoals jij voelt, enzovoort en zo. Brrrr.... Eng, hè? En van alle tijden. Mijn ouders tracteerden ons vroeger zeer regelmatig op een rijmpje: Het ware te wensen Dat alle mensen Waren zoals ik..... ('Oooh', begon visite dan te mimen) Moest zijn. Een luchtig lesje in nederigheid, dat je niet licht vergeet. Dank jullie wel, pa en ma. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
