| |||||
Ik zit hier op mijn kamer Gedachten slingeren in het rond, wachtend op de toekomst die misscshien niet komt. Toen ik vanmorgen opstond en datgene waarna ik op zoek was nog steeds niet vond, was ik stil en sloot mijn mond. Ik had niets meer te zeggen, voor mij was het goud. Maar in mijn gedachten was een aarzeling en daarvan werd ik benauwd! Voor het eerst in mijn leven had ik niets te zeggen, er deed mij iets beven maar kon het niet uitleggen! Heb zoveel gehoort en zoveel meegemaakt, maar dit ene heeft me geraakt. De schik was er. De rilling kag er, maar waar waren de woorden Ik kon het niet uitleggen! Ik kreeg ze niet over mijn tong! Er was doodse stilte, niemand die het onderbrak. Maar dit is mijn leven ook al voel ik mij niet altijd op mijn gemak |
|||||
|