 |
| ||||
|
Onlangs ging het in een dienst in onze gemeente over hoe we iets van God kunnen merken in ons leven. Zien we wel eens een knipoog van Hem? Volgens mij zie je die pas als je er op gaat letten. Het is al weer een poosje geleden. In het najaar van 1991 was hier de gospelgroep “Emaus” uit Roemenië. De zes jongens hebben toen een week lang in ons hele land opgetreden. Overal waar ze kwamen, werd gecollecteerd om een busje voor hen te krijgen. Een auto waarmee ze zichzelf en hun instrumenten konden vervoeren als ze weer op gingen treden in hun land. Na die week vertrokken ze met een tweedehands busje terug naar hun land. Dankbaar, blij, en gelukkig. De gospelgroep “Emaus” bestaat al vanaf 1986, toen de communistische dictatuur nog vier jaar zou duren. Ze waren daar de eerste in hun soort, in die moeilijke situatie. Hoe dat allemaal kon? Mocht dat daar zo maar? Hoeveel moeite hebben die jonge jongens zich getroost? Maar het gebeurde! Nog steeds treden ze op in hun land. In allerlei kerken. Nog steeds enthousiast om die geweldige boodschap te vertellen op hun manier, met hun muziek. En....? Nog steeds met precies diezelfde bus. Mogelijk hebben ook schrijvers en lezers onder ons iets gegeven in de actie van toen: “Een bus voor Emaus”. Over een knipoog van God gesproken. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||