 |
| ||||
|
Je kent dat wel. Het is donker en koud en het regent. Je wilt graag zo snel mogelijk thuis zien te komen. En daar rijd je dan, op de helaas niet van sneldrogend asfalt voorziene snelweg, onbewust het ritme van de heen en weer zwieperende ruitenwissers volgend. Zwiep zwap zwiep zwap. Zwiep. Zwap. Lichten aan. Blower aan om dat kleine stukje voorruit niet ook nog te laten beslaan. En dan ineens gaat er een rood lampje aan. Omdat het donker is in de auto lijkt het lampje nog roder dan het eigenlijk is. Het lijkt te schreeuwen: 'Stop! Er gaat iets niet goed!' En alleen al door dat kleine rode lampje lijkt het alsof de ruitenwissers plotseling langzamer zwiepen en zwappen. Alsof de motor een paar slagen overslaat. Alsof het licht van de koplampen ineens halveert. Je kent dat wel. Of niet? Nou ja, misschien heb je dan een wat modernere en betrouwbaardere (?) auto dan onze Volvo die tegen de 40 loopt. Aan de andere kant, in dat moderne blik zitten tien keer zoveel lampjes en toetertjes en belletjes als de twee controlelampjes die wij hebben, dus de kans is groot dat er dan toch wel eens een keer eentje gaat branden, terecht of onterecht. Maar goed, wat doe je dan? Tja, wat deed mijn vrouw in dit geval, want zij speelt de hoofdrol in dit verhaal: zij ging bij de eerste de beste afslag van de snelweg af en belde met haar mobiele koelkast het persoonlijke EHBO team voor Volvo's, bij gebrek aan beter bestaand uit mijn persoon. 'Een rood lampje dus? - Ja, en het gaat niet meer uit! - Tja, dan laadt de dynamo niet meer bij en gaat de accu nu langzaam leeg. - Wat nu, ik sta hier midden in de bush bush. - Oh, hmm, nou, eh, ... (korte stilte). Is nie erg, rij maar gewoon door, kan niks gebeuren behalve dat straks niks meer werkt. Enne niet teveel ruitenwissen, blowen en met je lichten schijnen...' En mijn vrouw was weer onderweg. Zwaar gerustgesteld natuurlijk. Ik ondertussen maar even snel op de Volvo nieuwsgroep op internet navragen of het kwaad kon om door te rijden, maar de overlevingskansen van mijn vrouw en de kinderen werden positief ingeschat. En ze heeft het gehaald! Een paar weken later hebben we de dynamo laten vervangen. De koolborstels waren versleten en daardoor laadde hij niet meer bij, vooral niet als je wat harder reed waardoor de dynamo ook harder draaide en juist meer stroom zou moeten leveren. Zelf kennen we dat ook wel in ons persoonlijke leven. Dat alles zo snel draait dat we geen tijd meer hebben om op te laden. Dat onze accu langzaam leegloopt. Dat het rode lampje begint te branden en dat we uiteindelijk misschien wel aan de kant van de weg stranden. Toch is er één groot verschil tussen ons en die dynamo en accu uit de auto. Wij hoeven ons niet uit onszelf op te laden. Wij hebben namelijk een heel andere bron van energie. Sluit je startkabels aan op de meest duurzame en onuitputtelijke energiebron die er bestaat. En laat het contact vooral aan staan! Het contact met God de Vader, die ons kracht, volharding en troost geeft. Iedere dag weer een nieuwe betrouwbare start! Goede reis! |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||
)om die mobiele koelkast van je vrouw. Mijn man had er zo eentje. De jongemannen hier in huis maakten geregeld de opmerking dat ze wel even een biertje uit die koelkast konden halen.. ;) Naast alle pret vind ik dat je de toepassing fantastisch hebt uitgewerkt! 
