Erg tactisch Toos! fijne opmerkingen Door: anita Commentaar van de schrijver: Categorie: Column Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Ik was vandaag bij therapie. Tjoh,verrassend! Kweetut. En bijna niet noemenswaardig ook,omdat ik het gevoel heb dat ik er bijna woon. Ik ga nog net niet door de personeelsingang naar binnen ,maar het zou me niks verbazen als ze me binnenkort een pasje aanbieden waarmee ik voortaan met een simpele beweging in de gleuf het veel te steriele gebouw betreed. Maar enfin,ik was dus bij therapie,dat wil zeggen: ik was er bijna. Als een pasgeboren ooievaar wankelde ik richting wachtkamer. En daar zat ze;Toos. Zo noem ik haar maar,want het was zo'n Toos. Hoog geblondeerde haren,grote gouden oorringen,iets te felroze lippenstift en een zalmkleurig geprinte blouse. En ik hou van Tozen. Althans tot voor kort. Bij zulke types voel ik me namelijk altijd heel snel op m'n gemak. Ze lijken gezellig,sociaal en meelevend. Ik zeg: Ze lijken,want niets is wat het lijkt,zo heb ik gemerkt. Met moeite laat ik me in slow-motion ,naast Toos, in een stoel zakken. Ik voel Toos' medelijdende blik " Gaat lekker met jou!" snert haar stem. Ik knik "Geen woord gelogen"doe ik zielig. Ze vraagt wat ik heb,ik doe een klaagzang waar Ezechiël jaloers op zou zijn,en zij het hare. Toos komt naar het steriele gebouw voor haar nek. " 'k Wordt er doodmoe van,zucht ze,nou moet die therapie helpe..nou kmot het nog zien!" We kletsen als lotgenoten ,ik krijg een warm gevoel bij haar en vraag nog net niet of ze m'n vriendin wil worden In gedachten zie ik haar al zitten op haar bruin leren bankstel terwijl ze zuigt aan een sigaret. Nieuwsgierig naar buiten kijkend. Vanachter haar zorgvuldig bijeengebonden gordijnen. Met kantmotief. Ze is zo'n type wat elke middag 'As the world turns' kijkt. En ik stel me zo voor dat ze een aantal weken geleden weer eens naar buiten keek. Vanachter die gordijnen. Precies tussen haar rode plastic begonia en haar grote porseleinen hazewindhond door. Omdat ze haar nieuwe buurman wilde 'spotten'. En toen haar nek verrekte. Dus nu naar therapie moet . Ik bedenk het maar Het gesprek verloopt gezellig,zij snapt mijn sociale isolement en mijn onzekerheid. En ik voel me opgelucht en begrepen. Tot dat moment. Want ineens stelt ze een vraag waar ik plotseling de rode vlekken van in mijn nek krijg. " GA JE NOG IETS LEUKS DOEN VAN HET WEEKEND?" (Sorry,dit typ ik even in CapsLock om de klap aan te geven hoe die zin bij me binnen kwam) Alsof me net verteld werd dat ik als enige van de straat de postcodestraatprijs niet had gewonnen. Zo moet ik haar ongeveer aangekeken hebben. "Ja ,ik ga morgen de marathon lopen en ook nog naar effe naar f..fleurig Alkmaar om daar samen met een woest aantrekkelijke kaasdrager zessentwintig kazen op zijn drager te leggen en die vrolijk aan toeristen te showen." Omdat het zo goed is voor m'n rug,nou goed! Duh! Maar in plaats daarvan reageer ik heel beleefd. Want zo ben ik opgevoed.' Altijd heel beleefd blijven,ook al boren ze je de grond in.." Dus zeg ik: " Mwah,lijkt me niet verstandig- wil ik dat m'n rug niet in tweeën breekt" En toen bleef het stil. Ergens hoopte ik nog dat ze zou zeggen: " O ja meis,stom of ' Tss,geen erg in" ,maar ze zei niks. Dus bleef het stil. IJzingwekkend stil. Totdat Ewoud me kwam halen.
Gepost op 24-03-2012 om 20:42 uur 86 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (anita)

Door: lady vi

Pff, na 5x reageren op dit stukje (alle keren niet gelukt) ga ik het op de andere computer nog een laatste keer proberen. Want ik vind dat je zo leuk schrijft, en ben Toos stiekem dankbaar want zonder die domme opmerking hadden wij dit briljante schrijfwerk moeten missen. Ik hoop dat je toch fijne dingen hebt dit weekend al kan je niks leuks gaan doen. Sterkte!

Gepost op 24-03-2012 Om 22:19

Door: lady vi

Ja!!! Op de Mac lukt het wel!

Gepost op 24-03-2012 Om 22:19

Door: EsQuizzy

Lady Vi, denk je eraan dat de bloCnoot-server zich verslikt in rechte enkele aanhalingstekens? Ook vanaf een Mac weigert hij die helaas. @anita: sorry, je post nog niet gelezen. Ik hoop morgen.

Gepost op 24-03-2012 Om 22:45

Door: EsQuizzy

Anita, je bent, zoals ik al eerder gereageerd hebt, supergoed in het neerzetten van situaties en daardoor begrijp ik ook hoe deze situatie op jou moet zijn overgekomen. Scherp en beeldend verwoord weer. Toch kan ik me in dit geval niet aan de indruk onttrekken dat er ook een andere interpretatie mogelijk is, en vanwege die interpretatie denk ik: ‘Oeh, wat jammer van die gemiste kans, voor jullie beiden.’ Het ziet er vanuit mijn perspectief namelijk uit alsof Toos je echt wel begreep en een voor haar doen misschien wel grote stap zette: een mogelijke aanloop tot misschien een voorstel om ergens een eenvoudig kopje koffie te drinken om eens verder te kletsen, wellicht in de hoop dat jullie daarmee allebei een stap uit jullie sociale isolement konden zetten? Kan óók onder ‘iets leuks’ verstaan worden, namelijk. …

Gepost op 25-03-2012 Om 06:30

Door: EsQuizzy

… Misschien dacht zij vanuit háár perspectief wel uit jouw reactie op te moeten maken dat *jij* dacht dat *zij* jou een ongepast voorstel deed. Die opmerking over het in tweeën breken van je rug zou eenvoudig als zodanig kunnen worden geďnterpreteerd, namelijk. En eerlijk, als ik probeerde op een gangbare manier vriendschap te sluiten met een wildvreemde sexegenoot, door te vragen of hij nog iets leuks gaat doen van het weekend (in mijn ogen een onschuldig aftastende conversatiezin), en hij zou antwoorden met jouw reactie… dan zou ik dat óók met terugwerkende kracht verkeerd opvatten en eerlijk niet meer weten wat ik zou moeten zeggen… Zó gek vind ik Toos’ stilzwijgen dus niet… Ik kan me goed voorstellen dat ze ze zich behoorlijk opgelaten en misschien wel oerstom voelde, dat haar (in haar ogen dappere?) aanloop tot een simpel voorstel om samen ‘iets leuks’ te gaan doen zó afgekapt werd. Een sociaal isolement is afschuwelijk, I know. …

Gepost op 25-03-2012 Om 06:39

Door: EsQuizzy

… Maar er is maar één manier om het te doorbreken in plaats van het te versterken. En dat is samen met anderen leuke dingen doen. Gezellig kletsen boven een dampend kopje koffie met iemand die je op zijn minst gedeeltelijk begrijpt en anders eerlijk toegeeft dat hij/zij het *niet* begrijpt maar tňch wil luisteren, is in mijn geval een goede start gebleken van verschillende waardevolle sociale contacten.

Gepost op 25-03-2012 Om 06:45

Door: EsQuizzy

Tja… het probleem is dat ik óók erg goed ben in dit soort misverstanden… *bloempje*

Gepost op 25-03-2012 Om 10:09

Door: lady vi

Grappig: ik heb wel gedacht, wat jij hier nu opschrijft, Esquizzy. Maar omdat ik jou nog niet zo goed ken, Anita, heb ik het voor me gehouden. Vooral omdat ik me de stoom uit je oren zo goed voor kan stellen, je zult wel vaker goed bedoelde maar verkeerd uitpakkende opmerkingen krijgen...

Gepost op 25-03-2012 Om 13:22

Door: Rapunzel

Anita, stijl van schrijven wederom Ik geniet er altijd van, al is de beschreven situatie met je rug natuurlijk behoorlijk *piep* voor je!! Ik hoop, dat het je gauw weer wat beter mag gaan!!

Gepost op 25-03-2012 Om 17:55

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.