Waterlanders teleurstelling Door: anita Commentaar van de schrijver: Revalidatie-frustatie Categorie: Column Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Het is Lente. De zon schijnt fijn . De krokussen barstten uit hun voegen en de vogels geven een heus voorjaarsconcert. Dus zou ik blij moeten zijn . Maar dat ben ik niet. Integendeel. M'n eerste voorjaarsbui is een huilbui. Eerst voorzichtig twee hele langzame tranen,omdat ik van mezelf niet mag huilen. Maar na volledige overgave aan m'n verdriet een heel afwasteiltje vol. En dat geheel tegen mijn wil in. . Want ik wil niet zielig zijn of verdrietig. Ik wil een sterke vrouw zijn. Een vrouw van de wereld ook. En geen Klaag Vaak. Daar houden de meeste mensen namelijk niet van. Daar worden ze moe van. En geïrriteerd. En dat snap ik. Daarom wil ik niet huilen. Ik wil een ' Bewaar- je- lach- voor- overdag- en- je- tranen -voor -'s nachts' -type zijn. En vooral niet mijn verdrietigheden etaleren naar die o zo vrolijke buitenwereld. 'k Wil een dame zijn die kan dealen met alle onoverkomelijkheden in haar bestaan. Maar dat lukt nu even niet,want ik voel me niet fijn,niet sterk en geen kanjer. Ik voel me zielig,bang en alleen. En da's niet terecht. Dat zegt m'n verstand.Ik ben een gezegend mens. Om me heen heb ik verschrikkelijk lieve familie en vrienden die er zijn als ik ze nodig heb. Ik hoef maar te bellen en ze staan voor m'n deur. Maar m'n gevoel zegt iets anders. Op m'n nachtkastje ligt een doosje Paracetamol,naast me een lauwwarme kruik en om me heen is het stil. Zo stil dat ik ga liggen piekeren. Het onderwerp is : RUG. Met hoofdletters. Ik bedenk de meest dramatische doemscenario's en ben een kei in het verzinnen van spookverhalen. Geen realistische,ik weet het ,maar ze doemen op in m'n hoofd. Ongewild verschijnen ze op m'n netvlies. Vergeef me,maar zoiets gebeurt als het even anders loopt dan je had gehoopt. Ik dacht dat ik halverwege mijn revalidatie zat,m'n rugoperatie kon vergeten. Dat ik weer bijna bovenop die berg zat. Dat ik nog maar een paar kilometers hoefde af te leggen. Voordat ik met een groot ' Hoezee' die vlag kon hijsen. Maar in plaats van dat hoogtepunt,was er maandagochtend dat dieptepunt(excuses moi voor deze meest overdrijvende trap) En heb ik het gevoel weer van voor af aan te beginnen. En mag ik daar gewoon even heel verdrietig van worden?
Gepost op 21-03-2012 om 14:04 uur 95 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (anita)

Door: EsQuizzy

Van mij wel. Er is tenslotte óók moed en kracht voor nodig om jezelf toe te staan om jezelf te zijn — mèt je emoties. Heel veel zegen gewenst, Anita.

Gepost op 21-03-2012 Om 16:47

Door: Rapunzel

Dat mag je, Anita. Gevoel en verstand zijn twee, hè... en die willen zo af en toe nog wel eens botsen... zeker in zulke situaties... En huilen en verdrietig zijn, terecht, wil niet zeggen dat je niet kunt dealen met onoverkomelijkheden. Het wil alleen zeggen, dat het even genoeg is, dat je even moet luchten, en dat je daarna weer verder gaat. En daar is óók net zo goed wat voor te zeggen, daar is ook moed en kracht voor nodig, om te durven luchten, maar wel weer door te gaan, al lijkt het op het moment even alsof alles tegenzit. Sterkte!!

Gepost op 21-03-2012 Om 17:35

Door: lady vi

Ik ken je (nog) niet, Anita. Maar toch: HUG!!! Wat fijn dat je hier op Blocnoot even je zelf kunt en mag zijn. Want natuurlijk mag je, nee, moet je kunnen huilen. Gewoon omdat het oplucht, en omdat je die emoties ook kwijt moet kunnen. Wat fijn dat je het van je af kunt schrijven zo (in mooie stijl ook nog, by the way). Ik wens je veel sterkte... en pas schreef ik nog aan iemand die ook zo graag sterk wil zijn: pas als wij beseffen zwak te zijn, kan God door ons heen zijn Sterk Zijn laten zien en uitleven. Veel zegen!

Gepost op 21-03-2012 Om 19:27

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.