 |
| ||||
|
Soms gebeuren er in mijn flatje van die onverwachte dingen die een heel gewone dag plotseling heel spannend maken. Zo zat ik van de week wat doelloos naar mijn teveetje te staren toen hij opeens in beeld kwam. Beeldvullend. Ene Tjerk. Een aangenaam exemplaar met een woeste bos rode krullen die enthousiast vertelde over zijn grote avontuur:Liften met een caravan. Op zich al stoer,vond ik. Maar stoerder nog : Dit aantrekkelijk manspersoon liftte zonder auto! Het thema van zijn reis was: Je hebt elkaar nodig om verder te komen. Wat zoveel inhoud als : Ik ga liftend met caravan langs de kant van de weg staan. Met een kartonnen bord met tekst:' trekhaak gezocht' En vervolgens wacht ik op een chauffeur die zijn eigenste autootje aan mijn caravan koppelt. Deze fijne meneer had zo een enorm enerverende reis gemaakt van zijn Utrecht naar Turkije. Hij vertelde dat hij van origine helemaal niet zo'n avonturier was. En dat hij voorheen altijd voor de meest veilige weg koos. Zelfs bang was om alleen te zijn. Om dat te illustreren schetste hij een voorbeeld uit zijn jeugd. Daarin vertelde hij dat -terwijl zijn moeder zijn haar waste en hij zijn ogen dicht hield voor het prikken van de zeep- hij vroeg of zijn moeder er nog wel was. Zo bang was hij om alleen gelaten te worden. Bij zulke schattige verhalen, uit de mond van een stoere kerel, ben ik natuurlijk meteen al een weekdier! Ik was behalve van zijn verschijning,ook onder de indruk van zijn mooie verhaal en besloot eens te kijken of er meer te vinden was over deze held En warempel! Tot mijn grote vreugde had meneer zowaar een geheel eigen website met fijn veel foto's van zichzelve wat mij natuurlijk meteen vrolijk stemde. En in de linkerkolom viel mijn oog ineens op het kopje ' contact' Overmoedig besloot ik hem de volgende dag een mail te sturen met daarin mijn bewondering voor zijn mooie verhaal. Uiteraard heel volwassen en hem zeker niet op de hoogte brengend van mijn puberale bewondering op afstand. En wat schetste mijn verbazing? Diezelfde dag kreeg ik nog een persoonlijke mail terug! Met een gelukzalige blik op mijn gelaat las ik de regels in mijn mailbox waarin hij me bedankte voor de complimenten. ,me uitnodigde voor zijn theatertour en me als afsluiting een fijn voorjaarsweekend wenste. Ik slaakte een diepe zucht en kon alleen nog maar heel kinderachtig giechelen. |
|||||
|
|
|||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||
