 |
| ||||
|
Plechtig schreid de wijzer van het werelduurwerk voort,de hemel van de planeet helder en zwanger van een koude luchtgolf die de kilte van de dagen vergezeld. Ik ben in een melancholische bui en ik schijn er niets aan te kunnen doen, dan te ondergaan. Vreemde ideeën passeren mijn hersencellen en ook al tracht ik het mooie landschap dat mij aanstaart vanachter mijn pc te appreciëren, toch word ik steeds afgeleid naar een andere plek. Ergens diep binnenin, waar een bezielde aantrekkingskracht en een levens-wekkende kracht mij wenkt in een schitterend onthaal en een grootheid dat alles lijkt te overstijgen. Als een zachtaardige droomster laat ik mij bevangen door een geestdriftige leraar. 'n waarachtig profeet die me roept. Bij dit innerlijke licht, die als een esoterische fakkel de opperste waarheid in mezelf naar de bovenkant brengt en tracht te schetsen waar mijn leven om draait en wat er nog allemaal moet gebeuren. De loomheid neemt toe en de open haard overvalt me met zijn heerlijke warme stralen. Schitterende lichtende vlammen die dansend door een waas van rook als een sluier op mij worden afgevuurd zo lijkt het althans. Het doet me denken aan een winter geleden toen een dreigende scheiding en droeve afscheidsgroeten nog vers in mijn geheugen waren gegrift. Tranen van een verloren liefdesgeluk die als een hemelse dauw mijn vurige hart doofde en een asgrauwe laag achterlieten. Dan na een tijdje en met een plechtige eed van mezelf dat ik mij erdoor heen zou wentelen en en zou ontwaken als een etherische ster die weer terug op aarde zou fonkelen en in de maalstroom van leven weer geluk zou vinden, gebeurde een heel speciaal iets. Een geheimzinnige ineensmelting greep langzaam in en het leek alsof ik gedragen werd door het leven. Ik noemde het mijn gevleugelde leidsman, niet zichtbaar voor mijn ogen, maar voelbaar in elke vezel van mijn lichaam. Ik raakte vooruit en naarmate mijn ziel zich meer en meer dompelde in deze warme gloed die zich steeds vaker liet voelen, wist ik dat iets met mij te doen had en mij de weg toonde die nodig werd geacht te gaan. Wij worden geboren met een wereld van onbestemde herinneringen, vreemde impulsies en Goddelijke voorgevoelens maar we zijn er ons niet altijd bewust van. Ik weet nu dat mijn diepverborgen herinneringen die mijn ziel bewaard heeft me geholpen hebben om me weer heel dicht bij God te brengen en ik ben nog steeds heeeel dankbaar dat mijn geloof de stille getrouwheid heeft verder gezet. Zodat ik weer Liefde kan en mag ervaren. De bijzondere bestemming en de samenhang van mijn bestaan heeft nu echt een bestaan. Voor Hem is Liefhebben Scheppen, Bestaan uitstralen van Waarheid en Schoonheid. Met deze stralende vooruitzichten laat ik mijn mijmeringen voor wat ze zijn en richt me weer op mijn alledaagse bezigheden. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
