 |
| ||||
|
“Oohw, wat doe je nou!?” schreeuwde Thijs en zijn stem sloeg over “Ik heb dat dagboek toch helemaal nog niet gelezen!?” “Nee, dat klopt. Ik wel,” zei Ed, en hij vertoonde een gemeen glimlachje op zijn door nanotechnologie gefabriceerde masker. In de bar had hij gisteren niet voor niets zo aandachtig geluisterd en een balletje opgeworpen over de inhoud van Rosa`s brieven. En nú met deze informatie, die hij dus ècht niet van plan was te gaan delen met Thijs, had hij een troef in handen die hem zeer zeker een gigantische voorsprong op de anderen zou opleveren. “Pure horror” had hij Thijs en de andere aanwezigen wijsgemaakt. Dat had zijn vruchten afgeworpen, want sindsdien had hij Thijs steeds nerveuzer zien worden. En ook al had Thijs de slaap uiteindelijk doorgehad, hem uit de dakgoot geplukt en de grijns van diens gezicht af weten te krijgen, toch was de slaap de ultieme winnaar gebleken. Ed had gelijk gehad toen hij het dealtje met de slaap sloot. Het slaapgebrek, grotendeels veroorzaakt door zijn overmatige drankgebruik, deed afbreuk aan Thijs` alertheid en oplossingsgerichte vermogen. De plotselinge verdwijning van Ed naar zolder en de verbranding van het dagboek waren de druppel geweest. Plan geslaagd! Nu nog even de grote finale, dacht Ed en hij pakte het stapeltje met Rosa`s brieven van de grond en zwaaide ermee voor Thijs` ogen. “Kom op, robot! Ik heb geen zin in spelletjes vandaag! Eerst zit je me een partij verstoppertje te spelen… en nú…” Thijs liep van frustratie een rondje over de zolder, die inmiddels behoorlijk vol raakte met de rook die Ed veroorzaakte door het verbranden van Rosa`s brieven “Waarom schrijf je nu weer drie x`jes op de muur hier?” “Alles te weten maakt niet gelukkig,” was Eds eenvoudige reactie. “In dìt geval wil ik je daarbij graag tegenspreken,” stak Thijs een arm vooruit om op de herstelknop te drukken. Maar Thijs` plan werd al door Ed voorzien, en nog voor Thijs wist wat er gebeurde, lag hij al languit op de vloer onder een groot doek. Zijn oog viel meteen op het waslabeltje, dat aan één zijde van het aan de draagbalken van de zolder opgehangen doek uitstak Hm, 100% magic fibre, op 40 graden wassen, niet in de droogtrommel, liggend drogen… Dit lijkt verdacht veel op de “magic carpet” waarover ik Kruithof laatst hoorde vertellen… Ze had het ook wel “vliegend tapijt” genoemd en beweerde… Ho, wacht daar gaat Ed! En zag hij Ed in een flits door het zolderraam ontsnappen. “Ed!” Al mijn verwachtingen opgebrand als nachtschaduwen in het holst van de diepe, duistere nacht. Echter, lang tijd om zich daar zorgen over te maken had Thijs niet. Zijn gedachten schoten meteen door naar zijn collega Jack. Gisteren had hij namelijk te horen gekregen, dat commissaris Veninga Jack ook op de zaak gezet had. Hoe bereik ik Jack? Zijn leven kan in gevaar zijn. Ha, was dàt even slim van mij. Nu hoefde ik haar alleen maar te volgen, gaf Jack zichzelf een schouderklopje Blij dat ik zo chaotisch geordend ben. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
