|
|
 |
Undercover
(Lied)
|
|
Door: Auke-Willem (AW)
|
|
Commentaar van de schrijver:
Dit lied hoort bij een hele dienst die we binnenkort (16 oktober 2011) gaan uitvoeren. Hiervoor heb ik ook een toneelstuk en een preek geschreven. Dit lied is de afsluiting van het geheel.
|
Categorie: Songteksten
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
|
|
Couplet 1 (1e versie - later vervangen door het couplet dat er nu onder staat)
In de trein.
Ik hoor mensen vloeken en het doet me pijn.
In de trein,
hou ik me toch stil, verborgen, klein.
In de trein.
Mond blijft dicht. Het voelt niet fijn.
In de trein.
Zou dit Jezus zijn bedoeling zijn?
Grijs gebied.
Moet ik spreken? Moet ik zwijgen? 'k Weet het niet.
Grijs gebied.
Zeg mij toch, doe ik U soms verdriet?
Grijs gebied.
Vol verstand of hypocriet?
Grijs gebied.
Zoek ik naar Uw wil of durf ik niet?
Soms schaam ik mij voor U.
Dan ga ik undercover. Ontken dat ik U ken.
Soms schaam ik mij voor U.
Maar schaamt u zich voor mij dan? Zeg toch dat U mij nog kent.
Mijn belang.
Niemand weet wat goed voor mij is, ben ik bang.
Mijn belang.
Zoveel noten heb ik op mijn zang.
Mijn belang.
’t Leven duurt echt niet zo lang.
Mijn belang.
Voluit leven is wat ik verlang.
Soms schaam ik mij voor U.
Dan ga ik undercover. Ontken dat ik U ken.
Soms schaam ik mij voor U.
Maar schaamt u zich voor mij dan? Zeg toch dat U mij nog kent.
In mijn hart weet ik het antwoord.
‘k Mag voor mijn geloof gaan staan.
Wie blijft lopen, Jezus volgend,
zal echt voluit leven gaan!
Padadam.
Padadada. Padadada. Padadam.
Padadam.
Padadada. Padadada. Dam.
Ik schaam mij niet voor U.
Toch is het moeilijk volgen, in een wereld die U haat.
Ik schaam mij niet voor U.
Niet langer undercover, zolang U maar naast me staat.
Padadam.
Padadada. Padadada. Padadam.
Padadam.
Padadada. Padadada. Dam.
Niet langer undercover!
|
| Gepost op 10-09-2011 om 22:31 uur |
228 keer gelezen |
|
Alle verhalen van deze schrijver (Auke-Willem (AW))
| Door: |
Het liedje is leuk en ik weet dat dit voor veel christene opgaat.
Maar de eerste gedachte die ik kreeg toen ik dit liedje hoorde was dat wanneer mensen beseffen wie God echt is en wat Jezus voor hen gedaan heeft en wat de Heilige Geest van God door mensen heen wil doen, ook vandaag de dag nog, zouden ze zich niet meer schamen. Wij zijn kinderen van de allerhoogste God die de hemel en aarde gemaakt heeft. Zijn Geest is in ons, zijn geest die diepe vrede geeft, mensen troost en zieken geneest. Daar schaam ik me niet voor.
Je kunt mensen wel oproepen om zich niet meer te schamen, maar het moet van binnenuit komen. Verel ze over de liefde van God. Dat is voldoende.
Dit is niet als kritiek naar jou, AW, dit is alleen mijn kerkelijke frustratie en verdriet.
Jouw liedje raakt mij alleen net op dat punt.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 06:24 |
Ik voel het ook niet als kritiek, hoor!
En ik ben het helemaal met je eens dat we ons niet hoeven te schamen. In het geval van de persoon die in die trein zit... Hij of zij is angstig, bang om iets te zeggen. Inwendig wel de drang om iets te zeggen, maar het niet durven.
Dit lied is niet bedoeld om oplossingen te geven, maar om -eerlijk- te zijn. Om te erkennen dat het niet altijd even gemakkelijk is. Het is niet altijd zwart-wit. Deze persoon zit er middenin. Aan de ene kant wel iets willen zeggen, maar aan de andere kant niet weten wat. Dus blijft het stil. Maar dat geeft nou juist weer een schuldgevoel, in het geval van deze persoon.
Eerlijk gezegd zou ik geen kant en klaar antwoord of advies hebben voor hem of haar.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:11 |
| Door: EsQuizzy |
Auke-Willem, het liedje klinkt heel mooi, het doet me qua stijl wat aan Just A.S.K. denken — en die sound en intensiteit is in mijn oren je sterkste tot nu toe. Leuk om dat hier weer in terug te horen! 
Over de inhoud van dit lied… als mensen vloeken voelt dat niet fijn, nee. En als ik er dan niet mijn mond over opentrek voelt dat ook niet altijd fijn — dat gevoel van ‘undercover’ komt mij zeker niet onbekend voor. 
Maar zoals je weet kom ik uit een milieu waar gezegd werd dat je Jezus verloochent als je je mond houdt in zo’n situatie: je *moest* wat van dat vloeken zeggen. Of dat nou uit liefde kwam of uit angst om niet goed genoeg te zijn voor God… en of je woorden nou geleid werden door de heilige Geest of dat je zèlf iets bedacht, wat tòch geen effect had op anderen behalve dat je mensen aan Jezus’ naam irriteerde… Die smaak proef ik (en dat doet wel pijn, eerlijk gezegd) ook in dit liedje.
Ik wéét dat jij er zelf véél genuanceerder over denkt dan dit liedje weergeeft, …
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 08:06 |
|
Ik hoop dat iets van die nuance duidelijk wordt in mijn reactie aan Schrijver?
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:12 |
| Door: EsQuizzy |
…en ik wéét dat je dit liedje bedoelt om mensen aan het nadenken te zetten. Daar ken ik je veel te goed voor, om dat hier niet in terug te zien.
En gezien Schrijvers reactie, en mijn eigen, lukt dat aardig! 
Ik vermoed, dat er tijdens die dienst ook dieper op dit thema in gegaan wordt — in een dienst van jou staat nóóit iets op zichzelf.
Maar hier op bloCnoot staat het wèl op zichzelf, en dan kan ik mij Schrijvers reactie heel goed indenken. Dan komt de nuance niet uit de verf. Een nuance die ik van jou kèn omdat we het laatst uitgebreid over dit thema gehad hebben — en over die vraag: is dit wat Jezus zou willen?
…en dan toegepast op elk aspect van die situatie — niet alleen op het zwijgen.
Maar is het een idee voor jou om de context en je genuanceerdere boodschap óók hier weer te geven, zodat het lied alléén niet het effect heeft dat het daarin op mijn oude milieu lijkt?
Want ik weet niet of Jezus dàt zou willen.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 08:25 |
Goed, iets meer context dan...
We beginnen met een toneelstukje waarin een aantal mensen van het UCO (undercover Christen Organisatie) weer bij de baas komen. Ze waren er op uit gestuurd om te kijken of ze nog bestaansrecht hebben en of ze misschien nieuwe recruten zouden kunnen vinden voor het UCO.
Uit dat stuk komt dat Christenen soms voorbijlopen aan de Bijbelse opdracht om een goede naam te krijgen, als Christenen. Niet door het verdoezelen van dingen die fout gaan, maar puur door de manier waarop ze met elkaar en hun omgeving omgaan. Hoe ze dus staan in de samenleving.
De geheim agenten ontdekken dat mensen die soms ontzettend actief zijn binnen de gemeente en veel doen voor hun mede-christenen en zeer goed bekend staan bij die mede-christenen in het oog van hun (misschien niet christelijke) omgeving onbekenden zijn. Dus toch undercover.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:17 |
| Door: Rapunzel |
Mooi lied, Auke-Willem. Zowel qua inhoud als arrangement 
Over de inhoud valt zoveel te zeggen, over vroeger en hoe ik er nu mee omga (op het werk/in mijn vrije tijd). Maar wat ik me zo voor kan stellen (als ik even naar onze gemeente kijk) is, dat het óók een lied voor de pubers (tijdens de jeugdavond bijvoorbeeld) in de gemeente zou kunnen zijn. Brengt waarschijnlijk genoeg gespreksstof
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 09:28 |
Dit lied is dus ook bedoeld voor een jeugddienst, als afsluiting van de preek en als afsluiting van een toneelstuk dat voor de preek wordt uitgevoerd.
Ik heb geprobeerd om verschillende manieren van undercover-zijn in het lied te verwerken. En ik hoop dat ook dat dit effect zal hebben.
Maar niet alleen bij de jeugd. Ook bij de ouderen. Oplossingen zijn vaak makkelijk te geven in woorden. Maar ze omzetten in daden valt niet altijd mee. En soms ontdek je dan ook dat het niet zo simpel is als het lijkt.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:20 |
| Door: EsQuizzy |
Doet het hier ook al!
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 09:34 |
|
Ja... Had ik niet verwacht.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:20 |
| Door: EsQuizzy |
…en alleen al het feit dat ik erop hapte zegt iets over het feit dat juist dat onderwerp mij heel erg dwars zit, en dat jouw lied heel gevoelige snaren raakt, Auke-Willem!
Ouch... 
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 09:41 |
Wil je wel geloven dat dit onderwerp door de jeugd zelf is uitgezocht? Juist omdat ze graag een eerlijk gesprek hierover wilden. Niet noodzakelijk alleen maar handreikingen om niet langer undercover te zijn, maar een erkenning dat het soms moeilijk is.
En daar komt dan nog bij dat het ook over undercover christenen gaat die wel heel goed bezig zijn binnen de kerkelijke gemeenschap, maar die geen omgang hebben met buitenkerkelijke mensen. Dat wringt ook met wat de Bijbel daarover zegt.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:33 |
| Door: EsQuizzy |
heel eerlijk… Dit liedje doet mij denken aan een oud liedje van Kinderen voor kinderen.
Dat had het volgende refreintje:
Doe maar, Ernst.
Je bent het einde, Ernst!
Doe maar, Ernst,
ga je gang.
Maar dat liedje van je,
‘Voordat de bom valt’,
toen ik dat hoorde
werd ik wèl een beetje bang…
In de context van een dienst, een preek, een stukje drama, en napraten (!) kan dit inderdaad een heel sterk instrument zijn.
Persoonlijk, zonder die context en zonder de mogelijkheid om even na te praten blijf ik na het lezen en luisteren van dit lied zitten met een rotgevoel waarvan ik mij ernstig afvraag, naar aanleiding van mijn vroegere ervaringen, of dat is wat Jezus wil.
Dat zegt niets over mijn waardering van wat je allemaal doet. Het zegt wèl iets over mijn onvermogen om deze song zonder klankbord te relativeren.
Dus: Doe maar, Auke-Willem!
…ik vertrouw je.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:25 |
|
Dank je!
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:37 |
| Door: EsQuizzy |
Ah, we zitten tegelijk te typen, zie ik nu.
Ja, bedankt voor je nuancering. en ik denk dat ik wel in de buurt kom van de persoon waar jij niet zo een twee drie een pasklaar antwoord hebt.
Hoeft ook niet.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:29 |
Die persoon ben ik ook!
En dat op zich, kan al een boodschap zijn voor de kerkelijke gemeente. Want volgens mij mag en dat best. Hoe meer ik leer over God, dus hoe beter ik Hem leer kennen, hoe meer ik besef dat ik nog maar heel weinig snap. Aan de ene kant mooi, want Hij weet het altijd beter en dat geeft me een zekere rust. Maar aan de andere kant ook moeilijk, omdat de wereld steeds minder zwart-wit wordt. Er zijn niet altijd pasklare antwoorden te geven, omdat situaties van elkaar verschillen en mensen verschillen van elkaar. En ik denk dat dit ook best mag.
Als er al een boodschap in mijn preek zit, dan is het wel om de horizon te verbreden.
Bekijk per situatie wat je zou moeten doen en hou je ogen open voor je medemens en dan bedoel ik juist NIET je christelijke medemens.
Volgens mij is het ook niet What Would Jesus Do, maar What Does Jesus Want ME To Do.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:36 |
| Door: EsQuizzy |
Ben ik nog steeds.
Ik begrijp je intentie met het lied, om verschillende manieren van undercover zijn aan te stippen.
Maar ik vraag me eerlijk gezegd een beetje af of die trein nou wel het goede voorbeeld is. Is dat iets waardoor wij als christenen een goede naam krijgen? Door bij niet-christenen te klagen over hun gedrag waar wij ons aan storen?
Ik denk dat er, als dàt de vraag is: hoe krijgen wij een slechte naam, beter een kritische noot kan worden geplaatst bij christenen die te pas en te onpas anderen irriteren door juist niet hun mond te houden. Ik heb de indruk dat dat veel meer schade doet aan het goede beeld van de naam van Jezus, dan die serieuze christen die niet zijn of haar mond opent in een situatie zoals die met de vloek in de trein, omdat hij of zij verlegen is.
Dat is namelijk niet hetzelfde als Christus verloochenen. Het kan m.i. ook wijsheid zijn om in stilte voor iemand te bidden.
Ik ben bang dat wij als christenen veel te snel naar elkaar wijzen en zeggen: …
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:36 |
Helemaal met je eens!
Het voorbeeld van de trein haal ik ook aan in mijn preek, voor dit lied wordt gespeeld dus. En wel als voorbeeld van de verschillende mogelijkheden die je hebt. En dat hangt ook af van je karakter, maar ook van je postuur.
Als ik, met mijn bijna twee meter en grote breedte, een paar jeugd die bij mij in een alkoof zitten hoor vloeken, zou ik best kunnen vragen of het wat minder mag. Zonder dat dit boos of aanvallend hoeft te klinken.
Maar als je nog wat jonger bent en lichamelijk iets minder fors, dan is het wellicht zeer onverstandig.
Ik wil ook zeker dit soort zaken op tafel leggen en nuanceren.
Vooral nu ik zie dat dit op bloCnoot best wel een hot item is. Ik ben dan ook erg blij met deze reacties. Daar kan ik wat mee. Dat helpt me bij het schrijven van mijn preek.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:41 |
| Door: EsQuizzy |
…doordat jij dat niet doet verloochen jijj Christus!
...als Christen die dat trein voorbeeld heel goed en heel negatief kent, moet ik toegeven dat ik dat lied als een beschuldigende, niet als een bemoedigende vinger, zie. En ik vraag me, na jouw reacties te lezen, sterk af of dat de boodschap is die je wilt brengen. Ook als de jeugd dat onderwerp heeft uitgekozen. Dan nog kun je er een bemoedigend iets in plaats van een beschuldigend iets van maken, denk ik?
Ik ben bang dat je juist degene die je wilt bemoedigen, ontmoedigt, en degenen die de naam van Jezus een slechte naam geven, bevestigt in hun mening met dit lied.
Maar dat is *mijn* interpretatie. Mijn gevoel.
Als je ziet en erkent dat je lied bij mensen die je wilt bemoedigen een onbedoeld en ongewenst schukdgevoel teweegbrengt, waar je geen antwoord op hebt, zegt dat dan niet iets over de tekst van het lied? Roept dat dan niet een kritische vraag op over de juistheid van het voorbeeld in de bedoelde context?
…
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:42 |
Ik geef toe dat dit couplet, zonder toelichting anders kan worden opgevat dan ik het heb bedoeld.
En natuurlijk zou het leuk zijn als dit lied ook zonder die extra context zou kunnen worden beluisterd.
Vooral in combinatie met de break: in mijn hart weet ik het antwoord - kan dit dit anders overkomen.
Ik kijk daar nog even naar.
Bedankt!
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:50 |
| Door: Auke-Willem (AW) |
De preek gaat over Jozef. Zijn hele leven en hoe hij omgaat met zijn geloof. En hij loopt ook niet constant te koop met zijn geloof. Maar als hem er naar wordt gevraagd, is hij niet te bang om het te zeggen.
Hij werkt en doet goed zijn best, maar blijft trouw aan God en wordt er voor gezegend.
Een andere vraag die ik stel is of mensen het gewend zijn om thuis te bidden voor het eten. En dan vraag ik hoe dat gaat als ze in een restaurant of bij de Mc Donalds zitten.
Is dat ook genuanceerd of hebben we het dan puur over angst?
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:46 |
| Door: EsQuizzy |
Ik weet dat ik op mijn werk, uit datzelfde milieu denkend, vroeger bad voor mijn eten. Voelde ik me heel schuldig over als ik het niet deed en kan dat nog steeds zo ervaren. Maar ik heb er een hekel aan gekregen om dat te doen (vraagt God het van me of mensen?) en ik kan het niet meer met Jezus’ liefde overeenstemmen als ik van mensen eis dat zij rekening met mij houden als ik wil bidden, terwijl zij niet geloven. Mag ik van mensen vragen dat zij stil zijn omdat ik wil bidden? god hoort mij toch ook wel als ik in stilte bid terwijl zij gewoon rustig doorpraten?
En moet ik er een uiterelijk vertoon van maken door ogen te sluiten en handen te vouwen? Is dat wat Jezus van ons vraagt?
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:50 |
Als je je ogen sluit en je handen vouwt vanwege het uiterlijk vertoon, dan moet je het absoluut niet doen. Dan doe je het met verkeerde redenen.
Maar als je het niet doet uit angst, dan is het een ander verhaal.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:53 |
| Door: EsQuizzy |
Misschien.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:55 |
| Door: Auke-Willem (AW) |
Nog even algeheel reagerend:
Ik vind zeker dat nuances heel belangrijk zijn, maar anderszins wil ik ook niet te ver doordraven, want dan durf ik nooit weer iets te schrijven.
Het risico blijft altijd bestaan dat iemand mijn geschreven woorden anders opvat dan ik ze heb bedoeld. Dat vind ik erg jammer.
Maar een lied schrijven is en blijft voor mij een vorm van dichten. En dat betekent dat verschillende mensen er verschillende dingen uit kunnen halen.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 11:57 |
| Door: EsQuizzy |
Hoe dan ook, een erkenning dat het soms moeilijk is, is het liedje zeker.
En zeker met jouw context eromheen.
Fijn dat je er zo in de dienst mee bezig kunt, Auke-Willem, en ik ben blij dat jullie de jeugd ook zullen bemoedigen hiermee!
Als ik één ding zou mogen zeggen tegen de jeugd die dit een moeilijk onderwerp vindt, dan is het het volgende:
Als jij het moeilijk vindt, zegt dat *ABSOLUUT NIET* ook meteen dat jij het fout doet! Schuldgevoel verlamt je, en dat is in geen geval wat Jezus voor jou wil. Doe maar wat jij wèl kunt en durft te doen in moeilijke situaties. De Here Jezus is erbij en Hij helpt je met het allerkleinste stapje — ook met een stil gebed voor iemand Hem niet kent. Want dat is in Zijn ogen een reuzenstap!
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 12:03 |
| Door: Rapunzel |
Tussen het schamen voor en het met beleid uitkiezen wanneer wèl of wanneer niks te zeggen zit m.i. een groot verschil.
Natuurlijk kan het gevoel of die nare gedachte (schuld/schaamte) er soms zijn, maar mag je toch in bepaalde situaties (zoals bijv. vloekende medemensen) de sturende/liefdevolle hand van God zien. In bijv. het wel (en het hoe dan) of niet reageren op dat moment.
Ik denk, dat het lied de mensen (jong èn oud) juist aanspreekt, omdàt het zo herkenbaar is en in de praktijk verschil van inzicht en omgaan met oplevert.
En inderdaad daden zeggen meer dan woorden
Net als Quizzy, vraag ik me eerlijk gezegd af òf je er altijd wel iets van moet zeggen.
Bovendien, zoals je al aangaf Auke-Willem, je kunt niet altijd overal en voor elke situatie oplossingen geven.
Je kunt beter levend voorbeeld zijn.
Ach, er valt zoveel over te zeggen. Ik denk dat het ook na de dienst zeker nog (lang) voor veel (diepgaande) gesprekken zal leiden. Veel zegen gewenst alvast!
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 12:04 |
| Door: EsQuizzy |
Euhm... Erg veel om op te reageren...
Ik zie alleen dat we het helemaal met elkaar eens zijn, en Auke-Willem: ja, te veel nuance is ook niet goed. Maar wat ik misschien meer bedoelde is: ik geloof dat dit lied niet buiten de context van die jeugddienst en het gesprek en de preek en het toneelstuk geplaatst dient te worden. Dan blijft je originele bedoeling met de boodschap tot zijn recht komen. Inderdaad, mensen kunnen alles wel uit de cintext trekken, en misschien ben ik daar te bang voor.
Maar juist daarom: ik vertrouw je.
Ik ken jou óók langer dan vandaag.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 12:09 |
| Door: EsQuizzy |
Dus:
Doe maar, Auke-Willem.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 12:12 |
| Door: |
|
lidje van dat toneelstuk in oktober??? leuk!!
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 12:58 |
| Door: |
|
oh had je comentaar niet gelezen ja duus
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 12:58 |
| Door: prinses |
Hey Auke-willem, wat fijn om je hier toch weer te treffen!
Zoals alle andere keren, heb ik weer genoten van je lied en de muziek.
Wat ik het meest waardeer in je songteksten, is je eerlijkheid en openheid.
|
| Gepost op 11-09-2011 Om 15:10 |
| Door: |
Ben ik een dagje weggeweest, zie ik dit... Tjonge, wat een discussie.
Auke-Willem, ik denk wel dat het goed is wat je doet met dit liedje. er ontstaat een gesprek over en dat is al goed. Het is goed als mensen hierdoor gaan nadenken over de vraag wat het nou eigenlijk is waar ze zich voor schamen. Waar komt de angst vandaan om je geloof te belijden als het er op aankomt. Is het het feit dat je het zelf nog niet zo intens doorleeft hebt en niet begrijpt hoe rijk het is om christen te zijn, of is het omdat je gewoon niet weet wat een wijze reactie zou kunnen zijn. Beide punten kun je over nadenken en voor bidden.
In jouw voorbeeld over het aanhoren van vloeken heb ik drie verschillende reacties gehoord van mensen. De eerste persoon werd op zijn werk getreiterd omdat hij christen is. Elke keer wanneer iemand bij hem langs liep, vloekte die persoon. Dat ging en lange tijd door. Totdat die christen op een dag opstond in de kantine en hardop vroeg of de mensen die werkelijk verdoemd ...
|
| Gepost op 12-09-2011 Om 04:07 |
| Door: |
wilden worden hun hand wilden opsteken, dan zo hij daar ter plekke aan God vragen of Hij dat wilde doen. Niemand stak zijn hand op en het gevloek was afgelopen.
Een ander persoon in dezelfde situatie schreef op een stuk karton: De Heere zal niet onschuldig houden wie Zijn naam ijdel gebruikt, en hij zette dat zo op zijn bureau waar iedeeen het kon zien. Het gevloek was afgelopen.
Bij deze voorbeelden is het uitgangspunt wat je er zelf van vindt wanneer er gevloekt wordt. Het raakt jezelf. Jij voelt je beledigd, maar waar is de liefde voor de andere persoon? Laatst hoorde ik een veel liefdevoller alternatief. Iemand vertelde me dat waneer iemand herhaaldelijk vloekt, je ook zou kunnen zeggen, dat Jezus het hem vergeven heeft. Mogelijk zal de vloeker de eerste keer raar opkijken, maar wanneer het weer voorkomt en je hetzelfde weer zegt, kan het zijn dat er vragen over komen en dan heb je misschien een kans om over Jezus te vertellen.
Waarom willen wij dat iemand ophoudt met...
|
| Gepost op 12-09-2011 Om 04:17 |
| Door: |
vloeken; is dat omdat wij ons ongemakkelijk voelen als er gevloekt wordt, of omdat we weten dat vloeken kracht hebben en dat het de persoon in kwestie kan schaden wanneer hij ermee doorgaat? Zijn we bezorgd om onszelf of om de ander?
AW, goed dat je dit onderwerp ter sprake brengt en ik wens je Gods zegen in de voorbereiding van deze dienst.
En, leuk je weer eens op BloCnoot te zien.
|
| Gepost op 12-09-2011 Om 04:21 |
| Door: Hannie |
|
Er is al genoeg gezegd over dit liedje denk ik! Mooi...
|
| Gepost op 12-09-2011 Om 09:25 |
| Door: EsQuizzy |
Gave *toevoeging*, Auke-Willem!
Knap verwoord, ook.
|
| Gepost op 28-09-2011 Om 08:18 |
|
Dank je!
|
| Gepost op 28-09-2011 Om 08:40 |
| Door: |
|
Deze vind ik mooi.
|
| Gepost op 28-09-2011 Om 08:33 |
|
In ieder geval iets minder vatbaar om anders te worden begrepen dan ik het bedoel... hoop ik.
|
| Gepost op 28-09-2011 Om 08:41 |
| Door: EsQuizzy |
Absoluut, en ik zou het originele couplet hier rustig bij laten staan als ik jou was.
|
| Gepost op 28-09-2011 Om 12:39 |
|
Op de site zal ik het ook zeker laten staan. Anders is het niet duidelijk waar de commentaren er onder op slaan. Ik denk dat ik een aantal zaken die hier zijn beschreven door jullie allemaal ook kan gebruiken in de preek.
|
| Gepost op 28-09-2011 Om 20:09 |
| Door: Auke-Willem (AW) |
|
Bedankt allemaal, voor het meedenken. Zonder jullie input was het lied gebleven zoals het was. Nu is het beter geworden.
|
| Gepost op 28-09-2011 Om 20:10 |
|
Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van
de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden
teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt
worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de
auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van
het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur)
stappen ondernomen worden.
|
|
|
