|
|
Bidden
|
Door: stylie92
|
Commentaar van de schrijver:
|
Categorie: Eigen beleving
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
|
|
Ik betrap mijzelf er nog al eens op dat ik mijn avond gebed vergeet.
S’avonds lig je vaak nog te denken over wat er die dag gebeurd is of wat er morgen komen gaat.
O ja, ik moet ook nog bidden denk ik als ik wakker schiet. Een blik op de wekker zegt genoeg.
De nieuwe dag is alweer begonnen en het gebed ben ik weer vergeten.
Bidden is een mooi moment om met God te praten. Ik las eens dat je tijdens het bidden eerst moet beginnen met het danken en dan pas met het vragen.
Weer zoiets, misschien kent u het wel. Ik heb vaak veel meer te vragen dan te danken:
Heere wilt U mijn zonden vergeven?
Heere wilt U bij de mensen in oorlogsgebieden zijn?
Heere wilt U met mij meegaan als ik morgen weer ga werken?
Enzovoort, enzovoort
En het danken?
Dat is meestal veel minder.
Ik vind het bidden soms erg lastig en om nu iedere avond alleen het Onze Vader te bidden.
Ik las eens een stukje van iemand die bidden ook erg lastig vond en hier het volgende op verzonnen had: Als je bidden lastig vind ze dan gewoon het ABC op en vertrouw erop dat God er zelf een mooi
gebed van maakt.
Toch een beetje gek. Bid je tot God:
Heere ik weet niet goed wat/of hoe ik moet bidden dus: abcdefghijklmnopqrstuvwxyz. Ik hoop dat U hier een mooi gebed van kunt maken. Amen.
Nee, dat lijkt mij niets.
Gebed:
Heere wilt U mij leren bidden?
Dat ik niet alleen maar dingen aan U vraag maar ook voor veel dingen mag danken.
Ik weet dat ik niet altijd tijd voor U maak omdat ik te vaak bezig ben met mijn eigen zorgen.
Maar ondanks dat laat U mij niet alleen, en blijft U een liefdevolle Vader, een Goede Herder.
Dank U Heer voor wie U bent.
Amen.
De avond is alweer gevallen en straks komt weer het moment waarop ik met God ga praten.
Ik zal zorgen dat ik het niet vergeet en echt tijd maak. Met deze dingen in mijn achterhoofd ga ik vanavond bidden (en niet alleen vanavond).
Dus:
Eerst danken dan vragen en geen ABC.
|
Gepost op 18-07-2011 om 21:50 uur |
161 keer gelezen |
|
Alle verhalen van deze schrijver (stylie92)
Door: EsQuizzy |
Een mooie overdenking, stylie.
Persoonlijk is mijn gebed vaak een vertellen aan mijn hemelse Vader wat mij bezighoudt op dat moment. Daar vloeien vanzelf dan wel dankpunten uit, en punten om te vragen.
Mijn ervaring is het, dat God niet zo geïnteresseerd is in onze ‘maniertjes’, of vooraf ingestudeerde monoloogjes.
Wat ik heb mogen leren is dat God geïnteresseerd is in wat ons bezighoudt, gewoon zoals we op dat moment zijn. Dat Hij geïnteresseerd is in een knuffel van ons; in de geheimen en zorgen die we vertrouwelijk met Hem delen, die we Hem toevertrouwen.
Ik denk dat Hij onze aandacht het belangrijkst vindt, niet de methode waarop wij Hem aandacht geven.
In sommige kerken is het de gewoonte om een kaarsje te branden voor mensen voor wie je daarbij een gebed opzendt. De gedaxhte daarbij is dan, dat je gebed voor Gods aangezicht voortduurt zolang dat kaarsje brandt — ook als jij met je gedachten en je dagelijks leven afgeleid wordt.
Zoiets vind ik mooi. Het doet mij...
|
Gepost op 18-07-2011 Om 22:53 |
Door: Hannie |
Heel herkenbaar, Stylie!
|
Gepost op 19-07-2011 Om 08:29 |
Door: |
|
Gepost op 19-07-2011 Om 20:41 |
Door: inem |
Herkenbaar hoor!
Weer een mooi stukje, goed om over na te denken en bij stilgezet te worden.
|
Gepost op 20-07-2011 Om 18:59 |
Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van
de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden
teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt
worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de
auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van
het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur)
stappen ondernomen worden.
|
|
|