248816
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Keiharde dromen s2
360 Ronduit
Door: EsQuizzy
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

„Ik ga wel,” zei meneer Konings op het geluid van de deurbel, waarbij Amber vanaf haar Box32 fleece plaid op de bank opvallend betrokken had opgekeken. Haar hand met het theekopje was al halverwege de donkergebeitste houten stoof die als bijzettafeltje dienst deed, maar haar vader was haar wijselijk voor en verdween in het halletje om de aanbeller te woord te staan.
„Meisje,” zei haar moeder zacht verwijtend met een licht verbaasde, mild corrigerende glimlach in reactie op Ambers bijna verontwaardigde blik. „Je hebt je badjas bóven laten liggen.”
Amber opende haar mond om iets terug te zeggen maar op dat moment klonk het geluid van de voordeur, gevolgd door haar vaders ongewoon autoritair klinkende stem vanuit de hal: „Jòngeman.”
Mevrouw Konings zag hoe Ambers aandacht zich volledig op de geluiden rond de voordeur richtte, waarbij ze leek te schrikken van haar vaders intonatie. Hun enige kind vergat zelfs haar mond te sluiten na de nooit uitgesproken reactie. Zodra de aangesproken ‘jongeman’ zijn stem terugvond en gebruikte, verschoot Amber van kleur.
„Euh… goedenavond meneer Konings,” klonk de voor Amber onmiskenbare stem. Terwijl er tranen in haar ogen sprongen, fluisterde ze: „Tim!” Met een hand voor haar mond veerde ze overeind, maar een streng waarschuwende blik van haar moeder in combinatie met een dreigend opgeheven wijsvinger remde haar af en hield haar staande, al drukten haar ogen boven haar hand één enkel, sterk geconcentreerd pleidooi uit.
Bijna onmerkbaar schudde haar moeder gedecideerd de definitieve weigering.
Tim had zijn stem teruggevonden, al sloeg die even over: „Is Amber misschien ook thuis?”
Amber nam een teug adem alsof ze tot de aanval over wilde gaan maar leek iets te bedenken, onderbrak zichzelf opnieuw en stond duidelijk even in tweestrijd. Het viel mevrouw Konings op dat ze zich gewonnen gaf en haar schouders liet afhangen, nog vóórdat de stem van haar vader kalm maar beslist klonk: „Ze kan op dit moment niet aan de deur komen…, Tim, toch?”
„O euh, ja. Ja meneer. Aha… Ehm…”
„Kan ik een boodschap aan haar doorgeven?”
Bij die woorden van haar vader sloten Ambers ogen zich en schudde ze lichtjes haar hoofd.
„Ah, euh…,” stamelde Tim, die kennelijk niet op die vraag was voorbereid maar zich snel herstelde. „Nee, dank u wel, meneer. Ik, eh, uhm… dan eh, ga ik maar. In ieder geval bedankt, meneer! Goedenavond!”
„Goedenavond,” groette meneer Konings vriendelijk de onverwachte bezoeker, waarop Amber en haar moeder de deur dicht hoorden klikken, bijna direct gevolgd door het geluid van de ketting en het draaiende slot.
Amber plofte terug op haar vaste plekje, waar ze haar benen naar één kant zijdelings onder zich vouwde op het warmzachte materiaal, dat een bonte kakefonie van heldere kleuren de kamer in kaatste.
Mevrouw Konings nam zwijgend nota van de moeite die Amber zichtbaar deed om haar uiterlijke rust te bewaren al zat het meisje met een hoogrode blos te trillen op de bank.
Bij zijn terugkomst in de kamer zei meneer Konings vriendelijk: „Het was Tim. Blijkbaar niet erg dringend.”
Eén halve tel hing er een gespannen stilte. Die ontlaadde zich in een luide snik van Amber, waarop ze vlak langs hem de hal in schoot om als een haas de trap op te vluchten.
De puzzelende blik van meneer Konings nam een verdedigende houding aan op het moment dat hij die van zijn vrouw kruiste.
„Euh… Mathilde? Heb ik iets verkéérds gezegd?”
Mathilde overdacht die vraag even, maar schudde toen haar hoofd en zei: „Nee hoor, Han. Ik zou Tim op precies dezelfde manier hebben weggewerkt, in deze situatie. En ik zou precies hetzelfde tegen Amber hebben gezegd, daarna.”
„Waar ging dàt dan over?” vroeg Han, met een vingerwijzing schuin omhoog in de richting waarin Amber verdwenen was. Zijn oog viel op een loshangend knoopje aan zijn manchet. Hij frommelde er even aan; trok het er toen met een scherpe haal vanaf.
Mathilde glimlachte vermoeid en zei ronduit: „Ik geloof dat we er allebei aan zullen moeten wennen dat we een verliefde tienerdochter hebben. En het begint erop te lijken dat die gevoelens wederzijds zijn.”
Han staarde haar ongelovig aan, al was de serieuze blik die hij ontving genoeg om niet ontkennend te reageren.
„Een verl—” begon hij, voordat hij met zijn blik zijn aanhoudende armgebaar begrijpend omhoog volgde. „Aha…”

Gepost op 15-06-2011 om 21:29 uur
156 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)



Door: Rapunzel
Hm gespannen sfeer ineens, ook bij de ouders van Amber. Ik had eerst het idee dat me iets ontgaan was… en dacht dat de ouders van Amber misschien een beetje boos op haar zouden zijn Gezien de voor mijn gevoel veranderde communicatie/interactie. Nou ja, gevoelskwestie, lastig uit te leggen
Maar meneer Konings was bij terugkomst in de kamer vriendelijk, dus... verkeerde inschatting van mij dan...

Nu ik hem nog eens gelezen heb, leest het al heel anders

Trouwens, zooo herkenbaar, een man die een ietswat loshangend knoopje van zijn overhemd af trekt… haha

Gepost op 15-06-2011 Om 22:03

Hm, tja. Gevoelskwesties zijn soms lastig onder woorden te brengen, ja, maar dank je voor deze bevestigende reactie en voor de complimenten!

=)

Gepost op 15-06-2011 Om 22:28

Door: Rapunzel
Oh... enne mooi geschreven, zag het weer helemaal voor me!

Vind de reactie van pa Konings ook prachtig "Aha..." hihi
Gepost op 15-06-2011 Om 22:05

Dank je wel voor het compliment. Ik vind het altijd prachtig als jullie scènes vóór je zien. =)

Alleen, ik moet eerlijk toegeven dat ik niet helemaal begrijp waarom je de spanning aan het begin van deze post (die er inderdaad is) niet kunt plaatsen als je deze post *helemaal* voor je ziet. =?

=)

Gepost op 15-06-2011 Om 23:28

Door:
Ik vind het een schitterende scene...
Eerlijk.



Euhm, mag ik aangeven waar ik een beetje moeite mee had tijdens het lezen? Is niks inhoudelijk, alleen een taalkwestie.

Inhoudelijk vind ik het goed neergezet. De vader die dingen niet in de gaten heeft. Das gewoon echt een vader. Moeder had het al lang gezien.

En arme Tim. Ik heb echt met hem te doen.

Gepost op 15-06-2011 Om 22:29

Dank je dank je! =)
Jah… arme Tim. =(

Verder:

“Do you need my permission?”
“…No, but I should like to have it all the same.”
“Then go to it!”

Gepost op 15-06-2011 Om 23:34

Door: Levanda
Pride and Prejudice BBC versie. Sorry, dat dacht ik toen ik bovenstaande stukje las

Uhuh, sluit me helemaal aan bij Schrijver!
Gepost op 16-06-2011 Om 00:31

Om precies te zijn: Pride and Prejudice, BBC versie 1995. Ze hadden er ook al een serie van gemaakt in de jaren ’80, maar die was tòch wel een beetje anders. =)

Dank je, Levanda! =)

Gepost op 16-06-2011 Om 09:01

Door:
@Levanda, ook een p&p-fan? Join the club!

@EsQuizzy, nadat ik het hele stuk, en met name het begin,zes keer overgelezen heb en er nog eens goed over heb lopen piekeren, begrijp ik nu eindelijk wat je bedoelt. Ik had een foute vooronderstelling, wat maakte dat ik de hele beginscene niet begreep, maar dat is al weer opgelost.

Dus, geen commentaar. Ik was weer eens veel te snel met het geven van mijn reactie.
Gepost op 16-06-2011 Om 09:28

Hihi. Ik heb deze post taalkundig (niet inhoudelijk) een klein beetje aangepast naar aanleiding van jouw aankondiging van een taalkundige suggestie. Dus ook al was je misschien wat te snel, de scène is er taalkundig wèl door verbeterd. Dus: dank je. =)

Wat betreft de vooronderstelling / beginscène: óók bedankt, want ik vroeg me al af of ik die duidelijker moet gaan maken, wat ik eigenlijk niet nodig vind. Nu je hem opgelost hebt, weet ik dat hij duidelijk genoeg is, zo.
Dus ook hiervoor: dank je!!!

=)

Gepost op 16-06-2011 Om 10:30

Door: EsQuizzy

Deze post volgt natuurlijk op de vorige waarin Amber een hoofdrol speelde: Kd.356 Curven.



Gepost op 16-06-2011 Om 12:25

Door: EsQuizzy

Alleen, sommige dingen hoeven in mijn beleving *niet* genoemd te worden terwijl ze er wèl stáán.



Gepost op 16-06-2011 Om 13:54

Door: EsQuizzy

Het is vandaag, zoals jullie al wel doorhebben, weer tijd voor de nieuwe Kd.
Die gaat er komen, maar ik heb besloten er een post tussendoor te doen die ik niet gepland had.
Vanwege de chronologie moet die post op dit punt in het verehaal komen, waardoor ik de post die ik voor vandaag gepland had één positie ga opschuiven.
Daardoor kan ik op dit moment helaas nog niet posten: de tussengevoegde post moet nog geschreven worden.
Komt helemaal goed.



Gepost op 18-06-2011 Om 11:53

Het Klein Quirrillisch Woordboek
1e editie




ve·re·haal znw. letterlijk ‘uithaal met de ganzenveer’ (etym.), het gevolg van de combinatie met de mythologische oorsprong van de uitdrukking ‘uit de pen vloeien’: een verhaal.

Etymologie: een Quirrillische volkslegende verhaalt over een boer genaamd Kwinter, wiens dochtertje nacht aan nacht aan slapeloosheid lijdt. Op wonderlijke wijze komt Kwinter in het bezit van een ivoren ganzenveer die, gedoopt in inkt, bij spetteren de mooiste verhaaltjes doet ontstaan. Deze verhaaltjes, door Kwinter ‘verehalen’ genoemd, blijken zeer effectief in het tot rust brengen van de angsten van zijn dochtertje. Avond aan avond leest hij haar een nieuwe verehaal voor, de één nog lieflijker dan de ander.
Van het einde van deze legende zijn verschillende versies in omloop, doch de algemeen geaccepteerde versie is de lezing waarin Kwinter, zijn vrouw en zijn dochtertje tijdens het voorlezen…
Gepost op 18-06-2011 Om 12:21

Door: EsQuizzy
…die verehaal binnenwandelen, alwaar zij onthaald worden door de Persoon, Die de eigenlijke Auteur van de verehalen blijkt te zijn geweest.
Over de spellingswijze van het woord wordt getwist: sommigen stellen de spellingsvorm ‘verenhaal’ voor, waar wij hiervoor niet kiezen uit respect voor het bijzondere karakter van de oorspronkelijke veer.
Over de huidige locatie en/of eigenaar van de ivoren ganzenveer uit de legende is niets bekend. Sommigen verwijzen deze volledige historie naar het rijk der fabelen, terwijl er lieden zijn die hun levenswerk gemaakt hebben van de queeste om de ivoren ganzenveer te lokaliseren.
Wij houden het erop dat de ivoren ganzenveer weliswaar bestaan heeft, maar zeer waarschijnlijk vernietigd is tijdens een latere natuurramp of een brand.
De auteurs van het Klein Quirrillisch Woordboek verwijzen de geruchten dat het kostbaar kleinood in het bezit zou zijn van een Christelijk Amateurschrijver, die zichzelf ‘EsQuizzy‘ pleegt te noemen, naar het eerder genoemde…
Gepost op 18-06-2011 Om 12:29

…rijk der fabelen.
Nogmaals (voor de volledige, onbetwistbare duidelijkheid): de oorspronkelijke ivoren ganzenveer uit de Quirrillische legende is verloren gegaan. Er is géén ivoren ganzenveer meer, die bij spetteren met inkt de mooiste verhaaltjes doet ontstaan. Er is géén bewijs voor deze stellingname!

Met stellige groeten,
De voltallige Commissie ter Samenstelling van Het Klein Quirrillisch Woordboek

Gepost op 18-06-2011 Om 12:35

Door: Rapunzel
Hihihi Had je tijd over??



Gepost op 18-06-2011 Om 13:57

Feitelijk kostte me dit geen tijd, behalve dan het overtypen. Die ganzenveer… euh… nou ja. =

Ja, ik had wat tijd over.

=)

Gepost op 18-06-2011 Om 16:27

Door: Levanda
Haha, super
Gepost op 18-06-2011 Om 16:14

Dank je!

=)

Gepost op 18-06-2011 Om 16:31

Door:
Ach, 1 dagje zonder kd zal ik wel overleven. Ik heb altijd de Bijbel nog. Kan ik voolopig we meevooruit.
Ik zie het vanzelf wel wanneer je klaar bent met de volgende post.
Gepost op 18-06-2011 Om 16:23

Hij is af.
Genieten van Kd hoeft, bij juiste dosering, niet in de weg te staan van bijbellezen. *olijke knipoog*

=)

Gepost op 18-06-2011 Om 16:34

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.