| |||||
Die nacht kon ze de slaap niet vatten. Ze bleef woelen en draaien in haar bed. De wetenschap dat ze moest verliezen hield haar klaarwakker. Hij was er vanavond bij geweest. Hij had het gezien, al had ze hem niet verwacht. Niet na de ruzie van gisteravond. Ze waren verloofd, maar voor haar was het een spel. Ze wist dat er uiteindelijk geen gevolgen zouden zijn en dus voelde ze zich nergens toe verplicht. Ze was wel geschrokken toen hij had gevraagd of ze wel echt van hem hield en of ze geen spelletjes met hem speelde. Was haar liefde echt? Of gebruikte ze hem voor haar eigen pleziertjes en was hij alleen goed genoeg als ze hem nodig had? Ze had niet geweten wat ze moest zeggen. Maar ongerust had ze zich niet gemaakt. Ze moest vijftien kralen verzamelen en ze had er op dat moment al dertien in haar bezit. Eentje meer of minder deed er niet toe. Alleen wel jammer voor de tijd die ze in hem had gestoken. Arme Leonard… Nou ja, arme. Hij was toch niet echt! Maar nu had ze nog maar negen kralen. Vier waren verdwenen. En Leonard had de veertiende kunnen zijn. Maar hij had niet op haar gewacht na de voorstelling en hij had geen woord gesproken over de telefoon. Maar ze wist dat hij het was. Ze kende zijn ademhaling als geen ander. Ze was hem kwijt, dat wist ze en dat vond ze op zich niet erg, maar ze was zich pijnlijk bewust van de gevolgen van hun gebroken relatie. Er waren veel mogelijkheden door de schrijvers bedacht om kralen te winnen, maar het was een moeilijk spel, een schaakspel. Het verlies van een strategisch geplaatste pion als Leonard zou nog veel meer mogelijke kralen op het spel zetten. En het beeld van een ongevoelige vrouw kon ze zich momenteel niet permitteren! Leonard mocht haar niet verlaten, hij mocht niet laten merken aan de wereld dat zij niet was wie ze zich voordeed te zijn. Maar ze wist ook dat hij haar beslist wel zou verlaten. Er moest een andere mogelijkheid zijn om haar relatie met Leonard te verbreken zonder dat zij in een slecht daglicht zou komen te staan. Hoe langer ze er over nadacht, hoe vaster haar plan werd. Uiteindelijk kon ze rustig slapen. Haar beslissing was gemaakt. Leonard was niet echt en dus deed het er niet toe wat er met hem gebeurde. Ze kon dit alles nog in een positieve richting draaien. Met een gerust hart draaide ze zich nog één keer om, voordat ze in slaap viel. Ze wist dat er veel goodwill zou zijn tegenover een weduwe… |
|||||
|