 |
| ||||
|
Als christen ga ik door dit leven met het teken van water uit de bron van het heil. Een teken dat God zelf mij heeft gegeven. Een verbond dat mijn ouders met God sloten om mij volgens zijn wil en wet op te voeden. Nu heb ik de leeftijd zelf te beslissen. Ik zeg een christen te zijn maar soms is het niet wat het lijkt. Ben ik echt een christen een kind van God of doe ik me alleen maar goed voor in de praktijk. Soms voel ik mij Johannes de beste vriend van mijn Heer. Die mensen aanmoedigden achter Jezus aan te lopen. En dat met zijn leven moest bekopen. Soms voel ik mij een Judas, een verrader en gemeen. Hij liet zijn Heer en Meester in Getsemane alleen. Zo verloochen ik soms ook mijn Heer. Kom niet uit voor het geloof in zijn Naam. Op het moment zelf doet het al zeer. Een twijfel en met van binnen verdriet: Een religie nee, en Jezus die ken ik niet. Neem mijn hand Heer, laat mijn knielen voor U neer. En laat mijn dan zonder dat ik mij schaam voor de hele gemeente uit komen voor het geloof in U Naam. Maak mij tot een discipel van U. En stil de Judas in mij. Laat mij net als Uw beste vriend Johannes een visser worden van mensen. Want alleen U maakt mij waarlijk vrij. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
