| |||||
Langzaam kwam ze bij. De sterretjes leken achter haar beminde kralen aan te drijven terwijl ze haar hand onbewust naar haar hoofd sleepte. Het vocht voelde plakkerig aan tussen haar vingers, terwijl ze een flinke buil op haar achterhoofd voelde groeien. Kreunend bracht ze haar vingers naar haar gezicht. Visioenen van verbandgaas en bloed vulden haar geest en de enige heldere vraag die ze kon bedenken was: "Waar zijn mijn kralen!?" Een tranenwaas vertroebelde haar blik, waar in de verte een bekende, bezorgde uitdrukking doorheen schemerde. Ze likte aan haar vingers. De bekende uitdrukking riep: "Sorry!" van boven het podium. Ze huiverde bij de afgrijselijke smaak die door haar mond trok terwijl nu ook de geur haar bewustzijn naderde. "Behangplaksel!?" "Emmy? Gaat het?" Emmy? Ze heette geen 'Emmy'... Toch? |
|||||
|