248817
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Hij was het
5: vrij-dag
Door: luus
Commentaar van de schrijver:
ik ben benieuwd of jullie er iets mee kunnen
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Een uurtje later stapte ze toch wel een beetje opgelucht haar ouderlijk huis uit. Haar moeder had het geen probleem gevonden om voor de herdershond te zorgen, maar haar vader... tja, ze had toch wel even moeten praten als Brugman, maar voorlopig had de hond een dak boven z'n hoofd, dus daar hoefde ze zich even geen zorgen meer over te maken.

Terwijl ze de straat uit liep, had ze niet door dat iemand foto's aan het maken was, en wel van haar... Er liepen immers zo vaak toeristen door de straten in de buurt om foto's te maken van de schattige grachtjes, dat het haar niet opviel. Ook niet dat dezelfde persoon na de foto's te hebben geschoten, een telefoontje pleegde met zijn smartphone, waarmee hij even tevoren de foto's had gemaakt.

Langzaam liep ze terug naar huis, ze had tijd nodig om na te denken. Wat zou ze verder doen vandaag? Het was haar vrije dag, maar haar plannen voor die dag waren toch al in het water gevallen, of liever, in het bloed van die gewonde man... Concentreren op haar studie die ze naast haar baan volgde, kon ze op dit moment toch niet. Was het de bedoeling dat ze die man met zijn felle blauwe ogen nog op zou zoeken in het ziekenhuis? Eigenlijk wist ze niet eens of die herdershond wel van hem was. En welk ziekenhuis zouden ze hem heengebracht hebben? Ze vermoedde het universiteitsziekenhuis aan de rand van de stad.
Toen ze langs een bushokje kwam, nam ze een besluit, en stapte in bus 12 richting het ziekenhuis. Haar plannen voor haar vrije dag liepen toch al in het honderd, en ze kon maar beter wat aan haar onzekerheid doen door opzoek te gaan naar antwoorden. Maar of ze die felle blauwe ogen die bij de gewonde man hoorde nog zou vinden, was ze niet erg zeker van.

De bus kwam vrijwel meteen. Toen deze stopte, kwam er een man met een groene regenjas aanrennen om de bus te halen. Ze deed expres een beetje langzamer, zodat hij hem echt zou halen. Tja, dat gebeurde ook zo vaak, dat ze er verder geen aandacht aan schonk, en aangezien ze het ook op prijs stelt om geholpen te worden om de bus te halen, deed ze dat ook regelmatig voor andere mensen. Maar van deze goede daad zou ze later nog heel veel spijt krijgen, ze zou het duur moeten betalen...
Gepost op 23-10-2010 om 13:40 uur
99 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Hij was het)
Alle verhalen van deze schrijver (luus)



Door:
Hihi, in mijn gedachten zie ik een gewonde man zonder ogen. Is een gewoonte van mij, taal letterlijk nemen. Moet je maar niet te veel aandacht aan schenken.

Spannend wat er nu gaat komen.
Gepost op 24-11-2010 Om 19:46

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.