 |
| ||||
|
Onweer(staanbaar) Ik fiets naar huis,het regent hard en da's niet écht bijzonder maar in de verte hoor ik dan het rommelen van de donder niet dat dat écht uniek is maar het maakt me wél bang want hoe snel zo'n onweersbui je volgt én vind dat duurt nooit héél erg lang Dus ik trap écht zo hard ik kan en fiets als een malloot Het lijkt de zondvloed lang gelee dat het zo gíga goot Het stroomt met bakken uit de hemel 'k Lijk een verzopen kat die douche kan ik straks overslaan die heb 'k zojuist gehad Ik veeg geïrriteerd een natte pluk haar uit mijn gezicht zodat ik mis dat er op straat een scherpe glasscherf ligt en voordat ik er erg in heb ga ik al in galop m'n achterband loopt langzaam leeg er zit niks anders op dan af te stappen, ik kom niet vér met maar één volle band dan maar het hele stuk... fíjn ook weer! met m'n fietsje- aan de hand Ik baal enorm,dat moet je zien aan mijn"Heb-ík--gezicht" waarom nét nú en met dít weer dat daar die glasscherf ligt!! Ik kijk naar boven voor t'Waaróm?? maar voorál ook naar de lucht die alsmaar grijs en groener word en waar ik graag voor vlucht (ik slaak een diepe zucht...) De klappen gaan steeds harder en het flitst met de seconde en ik moet écht een heel flink stuk een soort van wielerronde M'n hart dondert inmiddels mee met het ritme van de klappen Excuus,ik ben geen held met onweer dat zal je inmiddels snappen Maar dan ineens is hij er uit een zijstraat duikt hij op met voor hem aan de lijn een nat en harig beest met verzopen hondenkop Zijn blonde krullen in een wilde bos wit shirt en combat-broek een bikkel,stoer-een échte vent Ik geniet stiekem van z'n look 'Een lekke band?,vraag 'tie vriend'lijk Ik knik."Ik lijk wél een artiest Ik kan zo bij het circus als ik op dit mormel fiets" "Moet je nog vér?vraag 'tie gemeend met nonchalante charme 'k val even stil,wat schattig-lief en jemig zeg....die arme(n)!! Bij zoveel onverwachte (mannelijke)aandacht is er paniek en schrik Ik roep meteen: Nee-ik kom er wél met m'n 'doe-geen moeite-blik' Ik wijs naar dichtstbijzijnde flat "Kijk, het einde is in zicht" terwijl mijn stulpje zestien straten achter mijn fantasie -huis ligt Hij knikt begrijpend, glimlacht-ik loop door Had ik bijna 't gedonder in de glazen! een man met hond,én zo attent ik droom....'k ben in extase Had ik de kans,grijp ik 'm niet Aniet..hoe stom kan je nou zijn? Een man mét hond en heel attent hoe fijn kan dat niet zijn?? Ik had gewoon die lift van Mr.(Onweer)staanbaar leuk moeten accepteren dan was mijn band geplakt en heel misschien.... ach...ik zal het wel nooit leren 't blijft toch bij fantaseren Een harde donderslag brengt me snel weer terug in de stromende regen die lekke band -ik wenste dat misschien was het een zegen en kwam ik hem juist tegen waarom ben 'k zo verlegen? |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
