| |||||
Hoofdstuk 1 Green Bay, 2010 Melissa schreeuwde woedend naar haar moeder. ‘Als je maar niet denkt dat ik het doe. Ik ga niet naar dat stomme feestje. En als je nu je mond niet houdt loop ik weg!´ Grace, haar moeder, antwoordde verhit: `Ik wil gewoon dat je je wat meer onder de mensen mengt!´ `Ik ga niet, dat heb ik je al verteld.´ De deur ging met een klap dicht en Melissa stond alleen in de hal. Ze zuchtte, het was weer eens zo ver. Haar sociaal vaardige, en deftige moeder was totaal anders dan zijzelf. Ze hield niet van feestjes. En al helemaal niet van feestjes met veel mensen, harde muziek, en bier. Zulke feestjes liepen meestal uit op zuip en braspartijen. Melissa kon zich niet voorstellen dat haar moeder wilde dat ze daar naar toe ging. Er werd echter alles aan gedaan om de afloop van de feestjes verborgen te houden. Op de uitnodiging stond dat er een chaperonne aanwezig was, ook was er `geen alcohol te verkrijgen´, althans dat stond op de kaart. Dat hier in de werkelijkheid niet veel van terecht kwam werd natuurlijk geheim gehouden. Melissa was er een keer naar toe geweest en ze wist niet hoe snel ze weer weg kon. De `betrouwbare chaperonne´ was meestal een ouderejaars student die zijn eigen vrienden meebracht. Alcohol was vrij te verkrijgen. Iets wat nu niet bepaald bevorderlijk voor de sfeer was, althans in Melissa´s ogen. Langzaam liep ze naar boven. Haar kamer was groot, en ze had alles wat ze wilde hebben. Een stereotoren, tv, dvd/speler, videorecorder, computer, een kast vol boeken, films, en spellen. Toch kon ze niets vinden wat haar interesseerde. Melissa dacht na over haar laatste woorden. Ze had gezegd dat ze weg zou lopen. Niet dat ze dat echt durfde. Toch leek het een perfecte oplossing. Geld had ze zat. Ze zou er een eind mee kunnen komen. Voor de zoveelste keer bedacht ze mogelijkheden. Melissa had al vaak met het idee weg te lopen, gespeeld. Ze had het nooit gedaan. Het leek echter of het idee zich dit keer meer in haar vastbeet dan anders. Plotseling pakte ze haar weekendtas, smeet er een stapel kleding in, een paar foto´s, prulletjes, en haar portemonnee. Ziezo, klaar om te gaan. Melissa keek haar kamer nog een keer rond, toen liep ze naar beneden, en stapte ze in haar kleine rode, Mustang. Met de wind in haar haren reed ze het hek door. Het voelde of ze vrij was… |
|||||
|