Ammi hoofdstuk 1 Door: chriskras Commentaar van de schrijver: Dit is het eerste hoofdstuk van een verhaal waarmee ik bezig ben. het gaat over Ammi, een steen. Ik gebruik altijd korte verhalen met Ammi om op de zondagsschool verhalen vanuit een ander oogpunt te vertellen. Ik ben benieuwd wat jullie er van vind Categorie: Jeugd / Kinderen Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
“Pfff, wat is het weer warm vandaag” hoort Ammi de platte steen vlak naast hem zuchten. “Hoe lang zou het nog duren voor dat het weer eens gaat regenen?” moppert de korrelige steen verder. “Het is al weer bijna een maan geleden”. Ammi doet net of hij hem niet hoort. De twee stenen liggen nu al bijna twee weken naast elkaar aan de rand van de weg van Betlehem naar Jeruzalem en “het is elke dag het zelfde liedje met hem” dacht Ammi bij zich zelf. Overdag is het te warm, in de avonduren is het te koud. Als er niets op de weg voorbij komt is het voor hem te rustig, maar als er een handelskaravaan voorbij komt is er weer te veel stof. Zo is er ieder uur en elke dag op nieuw wel iets te klagen. “Eigenlijk is het ook niet zo vreemd” dacht Ammi “dat deze steen zo’n zeur kei is geworden, hij kan er helemaal niet zoveel aan doen”. En dat is ook zo. De norse steen ligt nu al meer dan negen jaar op deze plek zonder ook maar een centimeter, wat voor een steen een wereld van verschil kan zijn, verplaatst te zijn. Als je dan ook nog bedenkt dat hij nog maar net 15 jaar geleden is afgebroken van een groter stuk steen wat nog steeds twee meter verderop op de weg ligt, kun je wel na gaan dat deze steen zijn uitzicht wel een beetje beu is. Dat is voor Ammi wel anders. In de drieduizend jaar die hij al weer oud is heeft hij veel meer van de wereld gezien. Twee weken geleden was hij pas, per ongeluk, op deze plek terecht gekomen na dat hij door een soldaat uit Gibea verloren werd, toen die op weg was om via Betlehem naar het Eikendal toe te gaan om zich daar te melden voor de strijd tegen de Filistijnen. De dochter van de soldaat, Rinna, had Ammi een paar jaar geleden tijdens het spelen gevonden in het zand dicht bij haar huis. Tijdens het dollen met een vriendinnetje zag ze iets schitteren in het stof op de grond. Het was de glitter die Ammi kan geven als de zon op een bepaalde manier op hem schijnt. Rinna was onmiddellijk dol geweest op de kleine prachtige ronde, iet wat rode, gladde steen met zijn leuke glitter. Ze had hem mee genomen naar huis, schoon gemaakt en bij haar gehouden als of hij een echte schat was. Ammi had genoten van die tijd. Rinna had hem elke dag wel een keer gepoetst met een drupje heerlijk ruikende olie waardoor hij geweldig mooi bleef glinsteren. Toen de vader van Rinna hoorde dat hij zich moest melden bij het leger van koning Saul om te vechten tegen de Filistijnen waar de koning al een tijdje ruzie mee had, was de vader van Rinna erg verdrietig geweest. Hij wou helemaal niet vechten tegen de Filistijnen. Hij was veel liever bij Rinna en haar moeder thuis. Maar als de koning zijn mannen oproept om te komen vechten, dan moesten die wel komen. Dat was verplicht. Daarom pakte ook de vader van Rinna zijn harnas, schild en zwaard bij elkaar en nam afscheid van Rinna en haar moeder. Toen haar vader Rinna optilde om haar een dikke kus te geven, gaf ze Ammi aan hem. Haar vader moest Rinna beloven dat als hij verdrietig was, hij dan Ammi moest pakken en aan thuis moest denken. Dat beloofde hij, stopte Ammi tussen de schouder gespen van zijn harnas, gaf haar een kus op haar voorhoofd en ging op weg naar het Eikendal.
Gepost op 07-01-2010 om 20:18 uur 420 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (chriskras)

Door: EsQuizzy

Wow, chriskras. Wat een binnenkomer! En wat een origineel perspectief (letterlijk)! Heel mooi. Echt genieten, vind ik zoiets. Ik weet niet of je taalkundige tips wilt hebben? Laat maar even weten als dat zo is. Want daar heb ik er wel een paar van, maar allereerst wil ik je laten weten dat ik heel benieuwd ben naar de rest en wat je nog meer geschreven hebt!

Gepost op 07-01-2010 Om 20:51

Door: EsQuizzy

Ok. Maar waarom zat je hem te knijpen? Vond je het zó spannend? We bijten niet, hoor. Ik ben sinds 2001 één van de vaste gasten hier en ik heb nog nergens anders op het web een zo vriendelijke community gezien als deze. Dus... Misschien is dat omdat we niet willen discussiëren, maar allemaal van elkaar willen leren en met elkaar willen delen... Soms discussiëren we wel, hoor... Maar niet op een vervelende manier als je begrijpt wat ik bedoel. Goed. Taalkundig een paar tips. Allereerst zou ik als ik jou was het verhaal nog eens heel kritisch doorlezen op de tijdsvorm waarin je schrijft. Soms moet je die wisselen tussen vt en tt, maar soms doe je het op punten waar het eigenlijk niet echt kan en waar het niet nodig is. Voorbeeldje? Maar als de koning zijn mannen oproept om te komen vechten, dan moesten die wel komen. Zie je wat ik bedoel? >>

Gepost op 07-01-2010 Om 21:12

Door: EsQuizzy

>> 2e tip. In de eerste zin van de laatste alinea gebruik je twee keer de zinsnede "de vader van Rinna". Die tweede keer zou ik vervangen door "hij" — is korter en leest prettiger. Eén van de uitdagingen van schrijven is het aanbrengen van variatie. Een paar regels verderop gebruik je die omschrijving "de vader van Rinna" opnieuw. Op dat punt zou ik dan kiezen voor "Rinna’s vader". En je maakt het jezelf nog makkelijker als je deze soldaat, die de vader is van een meisje dat Rinna heet (die een steen vindt die Ammi heet), een eigen naam geeft! Nog weer een mogelijkheid tot variatie! Dat maakt het lezen meteen nog een stuk boeiender dan het al is.

Gepost op 07-01-2010 Om 21:21

Door: EsQuizzy

Persoonlijk zou ik de tweede alinea eindigen met "...verloren werd." Als je dan de volgende alinea begint met "{Naam} was op weg om via Betlehem ... tegen de Filistijnen. Zijn dochter, Rinna, had..." Maar dat is maar één van enkele mogelijkheden. Mijn suggestie is bedoeld om je een mogelijkheid te bieden. Niet om je te zeggen wat je moet doen.

Gepost op 07-01-2010 Om 23:08

Door: EsQuizzy

Voel je ook vrij om op verhalen van anderen te reageren, hoor! Iedereen vindt dat leuk!

Gepost op 07-01-2010 Om 23:10

Door: inem

Wat een geweldig verhaal... Heb nog nooit eerder zo n soort verhaal gehoord, maar het is echt geweldig! Het leest ook goed en duidelijk! Fantastisch... heb er echt van genoten onder het lezen. Ben benieuwd hoe het verder gaat... Leuk dat je de stap heb durven maken om hier ook gezellig met ons mee te doen!

Gepost op 08-01-2010 Om 13:05

Door: Levanda

Goed verhaal zeg. Ik zal eerlijk zijn, ik was eerst niet zo enthousiast, maar in een verloren uurtje heb ik mij over mijn vooroordeel heen gezet en ben ik het gaan lezen. Nu hoop ik snel weer iets te lezen, vanuit dit perspectief, het lijkt me heel leuk.

Gepost op 08-01-2010 Om 13:19

Door: Gabriëlle

Heel bijzonder perspectief. Denk dat ik al weet waar het op uitdraait... Wel vind ik dat je het jezelf moeilijk hebt gemaakt met zo een hoofdpersoon, omdat hij niet actief iets kan doen. Alles overkomt hem, als het ware. Maar je opzet, op een andere manier een Bijbelverhaal vertellen is zeker geslaagd en daarvoor is Ammi (grappig, voor mij is dat een Duits scheldwoord voor een Amerikaan) zeker te gebruiken. Ik ga zeker doorlezen, want ik doe zelf ook de zondagschool in mijn kerk en ik ken de kracht van een origineel perspectief. Welkom in ons midden.

Gepost op 08-01-2010 Om 14:57

Door: Levanda

Waarchijnlijk was het puur mijn eigen stomheid

Gepost op 09-01-2010 Om 11:17

Door: Gabriëlle

Wanneer komt hoofdstuk 2?

Gepost op 16-01-2010 Om 11:36

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.