Keiharde dromen 180 Nevel Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
„Wat was dat!?” riep Silvaeo, terwijl hij langs de geschrokken waterlingen naar voren drong. Hij wierp een korte blik op de spiegelende luchtbellen, die als enorme druppels kwik vanuit een dichte wolk opgewoeld slib langs het plafond trokken. „Het leek een eruptie, vader,” bood Rehinor geschrokken aan. „Is iedereen veilig!?” riep de koning in de ontstane chaos. Kuchend en proestend kwam Murox vanuit het troebele water tevoorschijn. Hij had net zuurstof genoeg om te vragen: „Magister veilig?” — voordat hij hijgend steun zocht tegen de wand en zich langzaam naar de bodem liet zinken. Lidhia verstijfde. „De magister!!!” riep ze, terwijl ze haar plank liet vallen en naar voren zwom. Opnieuw vroeg Murox, nog steeds ondiep waterhalend: „De magister!? Is hij veilig? Ik zwom naast hem toen de bodem explodeerde. Ik hoorde hem gillen.” „Wat zei ik u, vader?” vroeg Rehinor op een toon die hem doorgaans een ernstige berisping zou opleveren, maar die nu genegeerd of misschien volledig gemist werd: Lidhia zag haar vader en generaal Korfos de bruinig grijze slibwolk binnenzwemmen terwijl Ishtaran zich over Murox ontfermde. Zwijgend wachtten de anderen af, hun blikken onafgebroken op de ondoorzichtige watermassa gericht. „Hier is inderdaad een schacht of een put, Sire,” klonk Korfos’ stem. „Magister Toenak!?” Even was het stil. Toen klonk Silvaeo’s stem: „Ik hoor hem kreunen.” „Het is hier wijd genoeg,” zei de generaal. „Ik ga naar beneden.” „Wees voorzichtig,” maande Silvaeo hem. Weer klonk er een stilte — een langere, dit keer. „Ik stuit hier op een gedeeltelijke blokkade van de schacht, Sire,” klonk de stem van de generaal, dof vervormd vanuit de buis waarin hij zich bevond. „Maar ik kan de magister zien liggen! Het komt op mij over alsof dit een put is die met lucht gevuld is geweest om als een valkuil te dienen. Bij de plotselinge opwelling van de lucht is het water dat zich in de gang erboven bevond, in de put gestort — met de magister erbij, die daarop een aantal zware objecten — keien, zo te zien — over zich heen gekregen heeft. Het lijkt erop dat ik deze obstructie wel los kan krijgen.” „Pas op: als Toenak daar beneden ligt, zou hij bij een instorting bedolven kunnen worden!” waarschuwde Silvaeo, die duidelijk bezorgd klonk. „Nee!!!” reageerde Lidhia geschokt. Ze greep Ishtarans hand bepaald niet zachtzinnig vast. „We zullen takelgereedschap nodig hebben, Sire,” schatte Korfos de situatie in bij het langzaam bezinken van de onderwaternevel. „Schachten, vezels — dat soort werk.” „Zal ik dat gaan halen, vader?” bood Rehinor aan. „Dat is goed, jongen,” stemde Silvaeo, die als een lichtende schim zichtbaar werd, met dat voorstel in. „Maar neem dan iemand met je mee. Ga niet alleen.” „Ik ga wel mee,” zei Murox, die nog eens diep waterhaalde en blijkbaar vond dat hij deze opdracht aankon. „Laat mij u helpen, hoogheid.” Rehinor knikte de geleerde man toe en vroeg: „Voelt u zich wèl?” „Wèl genoeg om iets voor een ander te kunnen doen,” antwoordde Murox, waarop hij en de kroonprins de terugweg aanvingen. „Maak voort!” riep Silvaeo hen nog na. Inmiddels zwom Lidhia naar haar vader toe, die bij het gat in de bodem had plaatsgenomen en naar beneden tuurde. De generaal kwam uit het gat omhoog zwemmen en zei: „Als we het voorzichtig aanpakken, is het goed mogelijk om de magister eruit te halen. Haast is echter geboden: ik weet niet hoe erg hij gewond is.” Lidhia keek het duistere gat in, maar zag niets — blijkbaar had de magister zijn luminescentie gedimd, of lag hij onder een te dikke laag bezinksel. „Mag ik naar beneden?” vroeg ze huilend. Maar daar wilde haar vader niets van weten. „Veel te gevaarlijk voor jou en de magister,” vond hij resoluut. Lidhia keek met een van verdriet vertrokken gezichtje naar beneden. „Magister Toenak, houd vol! We komen u redden! Ik houd van u!” riep ze haar onfortuinlijke leermeester toe. Van ergens ver beneden hen klonk een zacht gekreun. Plotseling voelden de wachtenden in de mijngang een trilling vanuit de diepte — en klonk er een geluid als van verschuivend puin…
Gepost op 18-09-2009 om 11:22 uur 193 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door:

Spannend Christiaan! Je bent trouwens een geduldig schrijver... Ik wil onderhand het einde wel weten hoor! Alhoewel..., als ik het uit heb kan ik ook niet meer verder lezen over deze persoontjes. Dat vind ik wel weer een handicap bij boeken, eigenlijk is het nooit af, want in je verbeelding gaat het weer verder...

Gepost op 18-09-2009 Om 13:22

Ja, dat probleem ken ik... =)

Gepost op 20-09-2009 Om 14:23

Door: inem

He! Dit is spannend!!! Heel spannend...Oh, die arme Magister Toenak... Hij komt er toch wel levend van af? Ohh... Ga maar snel verder, brr... verschuivend puin, eng! Maar, wel een inderukwekkende post, Christiaan! Goed gedaan, hoor!

Gepost op 18-09-2009 Om 15:39

Ben druk bezig met de voorbereidingen voor de komende posts. =)

Gepost op 20-09-2009 Om 14:24

Door: Tines

Neee!!!

Gepost op 20-09-2009 Om 22:04

Ben bezig. =)

Gepost op 21-09-2009 Om 13:39

Door: EsQuizzy

Hij is af. Ben aan het proeflezen.

Gepost op 21-09-2009 Om 17:05

Vervolg geplaatst! =)

Gepost op 21-09-2009 Om 18:39

Door: inem

Supersuper... ik ga snel lezen!

Gepost op 21-09-2009 Om 21:44

Door: Gabriëlle

Toch lief van Murox, hij wordt ineens een beetje menselijk, ehhh. waterlijk.

Gepost op 22-09-2009 Om 18:52

Tja, "waterlinglijk" klinkt ook zo... nou ja... =)

Gepost op 22-09-2009 Om 20:29

Door: Levanda

Misschien waterlingerig? Ook niet echt de beste oplossing, maar ik vind het beter klinken dan waterlinglijk, dat klinkt meer dan waterlingleik (dode) dan waterlingluk. Goede posts trouwens.

Gepost op 23-09-2009 Om 19:52

Tja, maar dat "waterlingerig" lijkt weer heel erg op "waterlingerie", en dat is óók niet wat ik bedoel... Dank je voor het compliment! =)

Gepost op 23-09-2009 Om 21:12

Door: kiezel

Tja, ik zou pleiten voor aquaan. Analoog aan humaan. Oei, snel verder, ik heb nog wat bij te lezen. Enne, ik vind Murox helemaal niet zo aquaan overkomen. Vertrouw hem nog steeds niet!

Gepost op 29-09-2009 Om 09:53

Jij wint, kiezel. Aquaan! LOL!

Gepost op 29-09-2009 Om 10:27

Door:

Hallo Esq. Het blijft spannend. Ik ga gauw verder. Een ding alleen. De laatste regel van de vorige post: ...klonk een gil van ergens uit de voorste gelederen, die alle aandacht voor zich opeiste. In deze post (180) begin je met geschrokken waterlingen. En dan ineens zijn er de spiegelende luchtbellen de schijnbare eruptie en de ontstane chaos. Zijn de waterlingen geschrokken van de gil of van de eruptie? Als het een eruptie was, was er dan ook nog een ander geluid dan de gil? Silvaeo wierp een korte blik op....enz. Het is niet gezegd dat deze spiegelende luchtbellen er eerder ook al niet waren. En verder, kwik heeft een grotere soortelijke massa dan water. Luchtbellen kunnen nooit hetzelfde doen als kwik. Ik heb een suggestie voor die regel. Spiegelende luchtbellen trokken vanuit een dichte wolk opgewoeld slib langs het plafond. Nu is het iets duidelijker dat dit niet normaal. Als je dan ook nog iets meld over eventueel geluid, is de ontstane chaos begrijpelijker.

Gepost op 16-08-2010 Om 10:05

De volgorde klopt wel, maar dat wordt later duidelijk(er). Dank je voor je opmerking, want je hebt zeker gelijk dat aan het einde van de vorige en het begin van deze post nog wel wat verbeterd kan worden. Wat betreft het kwik: het gaat hier niet om het exacte gedrag van kwik, dat inderdaad heel anders is, maar om de vergelijking met het uiterlijk ervan en de associatie met de wijze waarop ze langs het plafond ‘kruipen’ zoals kwik dat over de bodem zou doen. Ik kijk nog even naar de omschrijvingen. =)

Gepost op 16-08-2010 Om 10:30

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.