248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Levensverhaal
in het kort
Door: Berdien
Commentaar van de schrijver:
Een verhaal dat mij veel moeite heeft gekost om het te schrijven. Het gaat over dingen die ik soms nog nooit heb uitgesproken. Maar ik hoop alles wat er voorgaand is gebuerd nu te kunnen vergeten.
Categorie: Gedachten
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

Zoals een paar van jullie weten lig ik constant in de knoei met mijzelf. Ik heb nu uiteindelijk besloten om er openlijk over te praten. Ik probeer alles duidelijk en vanaf het begin te vertellen.

Toen ik naar de eerste ging (2007) heb ik in de zomervakantie een cursus gevolgd. Hier hadden mijn ouders mij voor op gegeven zodat ik leerde om meer voor mijzelf op te komen. Dit was omdat ik op de basisschool veel gepest werd, op het eind zelfs door mijn eigen vriendinnen en stond ik er dus alleen voor. Hier door kwam ik in aanraking met de schoolmaatschapelijkwerkster. Later hoorde ik dat ze toen al vonden dat er iets vreemds aan mij was. Later kwam eruit dat ik moeilijk met mijn moeder overweg kon, altijd was ik bang dat ik iets verkeerds deed en daarom straf kreeg. Later is dit veranderd. Maar het grootste deel is veranderd door een grote gebeurtenis.
Op een maandag hoorde ik van mijn ouders dat zij naar school moesten voor een gesprek. Toen ik dat hoorde schrok ik heel erg. Ik dacht: ‘Dat kan haast niet over mij zijn, dan hadden ze mij het moeten vertellen.’ Later die dag toen ik weer uit school was bleek dat het om mijn zus ging. Mijn ouders waren heel boos op haar. Ik wist toen nog niet wat er precies aan de hand was. Ik dacht gelijk aan de ergste dingen toen ik hoorde dat ze een nieuwe simkaart moest. Ik heb er nachten van wakker gelegen. In die nachten heb ik de vreselijkste dingen bedacht en zelfs om zelfmoord te plegen.
De donderdag erna had ik nog steeds ’s nachts niet goed geslapen, toen het tijdens een les ineens heel druk werd, werd het mij te veel. Ik ben toen overstuur en huilend de les uitgegaan. De lerares van wie ik toen les had heeft mij toen heel goed opgevangen.
Die zelfde middag kreeg ik van mijn ouders te horen wat er aan de hand was. Mijn zus die toen 15 was had een vriend van 30. Ze had hem zelfs al een paar keer ontmoet. Die nacht sliep ik natuurlijk weer niet. De volgende dag had ik een gesprek met mijn mentrix. Helaas vertrouwde ik haar toen niet en heb haar niet alles in een keer verteld. Ik heb haar toen wel verteld dat ik vaak in de knoei lag met mijn moeder en dat er thuis nog meer aan de hand was. Het resultaat was dat ik toen weer overstuur was, wat ze toen heeft gedaan kan ik nooit vergeten. Ze heeft mij toen alsof ik haar eigen dochter was omhelsd. Toen ik later nog een gesprek met haar had heb ik wel alles verteld. Toen speelde er nog veel meer. Ik voelde thuis een vreemdeling en at haast niks meer, ik was toen bijna overspannen. Ik ben toen een weekend uit logeren geweest zonder dat mijn ouders de reden ervan wisten omdat mij thuis alles te veel werd. In dat weekend ben ik weer rustig geworden, heb ik goed kunnen slapen en ben ik ook weer normaal gaan eten.
Die vakantie daarna ben ik ook niet veel thuis geweest. En kennissen van ons die meegingen op vakantie waren ingelicht om mij en mijn zus in de gaten te houden. Dit hebben ze ook gedaan zodat ik na de vakantie weer naar school ging alsof er daarvoor nog niets gebeurd was.
Helaas begon daarna de ellende opnieuw. Ik kon niet tegen de drukte in de klas. Toen is er een test afgenomen door de orthopedagoog. Dat ging ook over de situatie thuis. Toen de uitslag kwam begon ik net erboven op te krabbelen. Helaas kreeg ik daarna weer overal last van. Aan het eind komen we bij nu. Na de zomervakantie gaat de orthopedagoog gelijk testen afnemen om te kijken waar alles vandaan komt en kijken wat we er aan kunnen doen. Dit vooral ook omdat ik heel gauw stress, en we vooruit kijken naar de vierde waar ik toets weken krijg. Als de uitslagen binnenzijn gaan we aan de slat om te kijken hoe we dat het beste aan kunnen gaan pakken zodat ik in de vierde nergens last van heb.
Gepost op 24-07-2009 om 19:18 uur
371 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (Berdien)



Door: EsQuizzy

Bedankt voor je openheid, Berdien.

Heel veel zegen.

Gepost op 24-07-2009 Om 19:33

Door: Gabriëlle
Heb het een tijdje geleden gelezen en ik vind twee dingen. Ik vind het aan de ene kant knap om zo open te zijn en heb bewondering voor je strijd. Houdt moed, ik herken je strijd en met God kun je er doorheen, ook al ervaar je nu dat het heel zwaar is.
Het is me al vaker opgevallen dat mensen heel open zijn op deze site en dan denk ik ook, sta je er wel bij stil dat iedereen dit kan lezen en wat daarvan de consequenties kunnen zijn? Ik loop daar een beetje tegenaan. Het is voor iedereen anders natuurlijk. Maar ik krijg ook een beetje het gevoel dat ik er iets mee moet, maar wat? En de vraag is dan ook aan bloCnoot: hoe zien de admins dat?

Gepost op 11-08-2009 Om 19:20

Door: Moderator Admin
Als iemand open wil zijn en daarmee een stuk van zijn of haar leven deelt, vinden wij dat prima. Wat je ermee kunt? Als iemand zoiets als dit deelt, kun je voor die persoon bidden. Als die persoon om advies vraagt kun je dat geven als je iets opbouwends te vertellen hebt. Misschien als reactie, misschien als Inbox-berichtje. Hangt van de situatie en de inhoud af. Maar juist die openheid maakt bloCnoot heel bijzonder. Je weegt allemaal voor jezelf af hoeveel je van jezelf vertelt hier op de site. Niemand *moet* er iets mee. En wij verwachten van *niemand* dat ze zo open zijn. Dat is volledig je eigen keuze, je eigen discretie.

Iedereen heeft zelf de verantwoordelijkheid voor de inhoud van zijn of haar verhalen. Persoonlijke inhoud zoals hier hoeft geen enkel probleem te zijn. Als een van ons vindt dat er grenzen overschreden worden, hebben wij overleg en als wij het nodig vinden, nemen wij er contact over op met de betreffende auteur.

De beste reactie is bidden voor de auteur.

Gepost op 11-08-2009 Om 23:16

Door: Gabriëlle
Amen

Je hebt helemaal gelijk.

Gepost op 12-08-2009 Om 08:12

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.