Zoektocht..... (1)Het papiertje Door: inem Commentaar van de schrijver: Hier weer een stukje van een verhaal van mij. Ik heb nog geen enkel idee hoe ik verder ga, en weet ook niet of ik alle zinnen en zo wel goed het geschreven, zinsindeling vindt ik soms wat lastig. Zeg gerust wat je er van vindt. =) Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Zoektocht Hoofdstuk 1 - Het papiertje Het is een schemerige, koele namiddag. Een groep vliegjes danst in de rode avondlucht. Een merel, hoog in een eikenboom, zingt vrolijk zijn lied. De wind neemt een lekkere geur mee. De geur van regen, die een paar minuten geleden neer viel op de droge uitgestrekte weilanden. Bladeren ritselen zacht. Kijk… Wie loopt daar over het grintpad naast de rivier? Het is Lucie. Lusteloos schopt ze een steen weg. Hij vliegt weg en raakt het glinsterende wateroppervlak. Koel rivierwater spat omhoog. Verdwaalde spetters vormen natte vlekjes op haar roze T-shirt. Lucie maakt van schrik een sprongetje achteruit. Beduusd staart ze naar de natte vlekjes – vlekjes die haar mooie roze T-shirt vies maken. Zou moeder boos worden? Angstig kijkt Lucie naar de kleine natte vlekjes. Haar haren wapperen omhoog in een koele windvlaag. Langzaam tilt Lucie haar gezicht omhoog. Ze houdt met haar vingers het wapperende haar in bedwang. Maar al snel heeft de frisse krachtige wind weer grip gekregen op haar blonde krullenbos. Het hoge riet aan de waterkant maakt een zacht ruisend geluid, net alsof het wil zeggen: “Het wordt nacht, het wordt nacht…” Maar, wat is dat? Ze ziet iets wits, tussen het hoge riet langs de oever van de zacht bruisende rivier. Haar hart begint wild te bonken. Ze vergeet de vlekjes op haar T- shirt en loopt voorzichtig, de hoge rietstengels opzij duwend, naar het geheimzinnige witte voorwerp. Ze buigt voorover. “Hm – niets bijzonders,” mompelt ze teleurgesteld. Een klein wit papiertje, aan de randjes een beetje vochtig en gekreukeld. Laten liggen, of niet? Maar haar nieuwsgierigheid wint het. Ze strekt haar arm uit en trekt het vochtige papiertje tussen de hoge natte rietstengels vandaan. Het knispert zacht tussen haar vingers terwijl ze het behoedzaam, zonder te scheuren openvouwt. Er staat wat op. Enthousiast begint Lucie te lezen. Dat gaat bijna niet. Moeizaam probeert ze de eerste letters te ontcijferen. Een blauwe inktvlek bederft half het eerste woord. Drie woorden zijn het. De uitgelopen inkt geeft het witte papiertje een geheimzinnige uitstraling. Zoekend kijkt Lucie rond. Ze schrikt van de woorden. “Iemand in nood…,” mompelt ze nog eens. Dit is nog eens een avontuur! Dit wil ik uitzoeken! “Lucie, eten!” schettert de felle stem van haar broer Chris. Voorzichtig vouwt ze het papiertje weer op en stopt die voorzichtig in de allerdiepste zak van haar spijkerbroek. Veilig opgeborgen. “Lucie, schiet nou op!” “Jaha!” roept ze opgewonden terug. Ze rent over het grintpad in de richting van de weg die langs haar huis loopt. Hijgend huppelt ze de eetkamer binnen. Mam kijkt een beetje boos. “Lucie, je weet toch, dat je geen schoenen aan mag in de eetkamer?” Lucie’s gezicht betrekt nu ook. “Sorry mam, ik was… het.” Mam onderbreekt haar gestuntel en zegt: “Nee, geen smoesjes nu, trek je schoenen uit!” Boos loopt Lucie naar het gangetje en schopt haar schoenen op de mat uit. “Lucie!” “Sorry, sorry!” bromt Lucie en ze schuift aan tafel. Lekker, bloemkool! Keek mam maar niet zo boos, dan zou ze er echt van genieten. Ze staart verdrietig naar de kleine bloemetjes op het tafelkleed. Waarom is mam altijd boos op háár alleen en nooit op Chris? Was pappa er nog maar, dan was alles vast anders. Ze pakt langzaam haar vork en begint toch hongerig te eten. Maar ze ontwijkt de ontevreden blik van mam. Na het eten rent Lucie de trap op naar boven. Ze denkt niet meer aan het witte papiertje. Met een plof zakt ze neer op de donzige dekens van haar hoogslaper. Met een snelle beweging trekt ze haar benen tegen zich aan. Ze leunt met haar kin in haar handpalmen. Verdrietig kijkt ze naar de foto van pappa. Hij lacht en zijn ogen staan blij. Waarom is pappa ziek geworden? Haastig wrijft ze een traan weg. “Ik wil niet huilen maar ik mis je zo pappa!” snikt ze met een zachte stem…
Gepost op 06-06-2009 om 16:36 uur 439 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Zoektocht.....)
Alle verhalen van deze schrijver (inem)

Door: EsQuizzy

Allereerst: je verhalen hebben heel sterk een neiging om ‘lief’ te zijn. Dit ook, ik lees dit met een glimlach en geniet er echt van! Je zou heel goed kinderboeken kunnen schrijven, inem. Een eigenschap die je van je moeder meegekregen hebt, misschien? Even een paar puntjes op de ‘i’: Je openingsalinea is geweldig sfeervol. Heel goed hoe je details en sfeer schildert met je woorden! Vliegjes, merel, briesje, geur, omgeving, geluid... Alles is in een paar zinnetjes aanwezig. Knap hoor! Let alleen even op, dat je bij leestekens kunt kiezen uit één punt, of drie. Nooit vier of vijf of meer puntjes achter elkaar gebruiken. Als je goed kijkt, zie je dat je computer de eerste drie van die vijf puntjes aan elkaar heeft geplakt tot één teken. En na die drie puntjes (of het ene) komt altijd een spatie voor je de volgende zin begint: in de zachte wind… Kijk, wie loopt Ik zou Kijk, wie loopt ook op een nieuwe regel beginnen. Leest prettiger. ››

Gepost op 06-06-2009 Om 16:52

Door: EsQuizzy

‹‹ Het is Lucie. staat al op een eigen regel. Heel goed. Ik zou alleen die twee witregels eromheen weglaten. Zo lijkt het zinnetje een kopje/titel van de volgende alinea in plaats van onderdeel van je verhaal. Om de realiteit te verhogen: ik zou het over een ‘steen’ hebben, hier. Niet een ‘steentje’. Als je een steentje in het water schopt, is er bijna geen kans dat opspattend water op je shirt terecht zal komen. ‘T-shirt’: hoofdletter T en zonder spaties ertussen. Het heet een T-shirt omdat het de vorm heeft van een hoofdletter T, niet van de kleine t. Een windvlaag maakt haar blonde haar in de war. Mooi, maar probeer eens in plaats van ‘maakt’ het werkwoordje ‘blaast’ of ‘schopt’ of ‘trekt’ of ‘gooit’? Op die manier maak je er een personificatie van (je omschrijft de wind als een persoon). Komt iets natuurlijker en speelser over. ››

Gepost op 06-06-2009 Om 16:59

Door: EsQuizzy

‹‹ Na ruisend geluid heb je een puntkomma staan. Waarom is dat? Een puntkomma is een vervanger voor het woordje ‘en’, en dat past niet in de zin op dat punt. Ik zou gewoon een komma doen. Ik moet me klaarmaken om weg te gaan… Ik zal later verder reageren. Nogmaals: ik vind het heel knap en een heel mooi verhaalbegin! Ik wil dit zeer zeker verder lezen (als je verdergaat, tenminste). Laat je niet afschrikken door mijn lange reacties, hoor… Je bent ècht goed!

Gepost op 06-06-2009 Om 17:05

Door: EsQuizzy

Inem, je geeft aan dat je moeite hebt met zinsindeling, maar daar merk ik in dit verhaal helemaal niets van. Het leest prettig en je gebruikt mooie zinnen, vind ik. Je hoeft je geen zorgen te maken over je zinsindelingen. Die zijn bijna artistiek te noemen. Volgens mij heeft bijna geen van mijn tips in mijn reacties (en wat ik nog ga reageren) veel met zinsindeling te maken. Aan de andere kant: het is net als met je wandel als Christen. Het is goed om jezelf te blijven afvragen of je wel goed bezig bent. Dat houdt je scherp en het helpt om de kwaliteit van het product (of de vrucht) te waarborgen. Maar het is echt niet nodig om je onzeker te voelen over je zinsindeling. Die is echt prima. ››

Gepost op 07-06-2009 Om 10:16

Door: EsQuizzy

‹‹ Nog even over zinsindeling. Als ik jou een beetje inschat, en dit verhaal zo lees, vermoed ik dat je niet snel schrijft, maar echt nadenkt over hoe je dingen verwoordt, of niet? Blijf dat doen. Het resultaat mag er zijn. Ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ik ga nog even verder met mijn tips. Allereerst omdat ik het beloofd heb, ten tweede omdat ik hoop dat je iets van mij wilt aannemen waarmee je je uitstekende schrijfstijl nog net even verder kunt verfijnen. Als mensen iets zeggen of denken in een verhaal, is het voor de lezer het eenvoudigst te begrijpen als jedat wat gezegd wordt tussen aanhalingstekens zet. Er zijn verschillende stijlen voor aanhalingstekens, maar er zijn een aantal basisregels. Die ga ik hier even noemen, als je die regels volgt ben je consequent bezig en dat leest prettig voor je lezers (en jezelf). ››

Gepost op 07-06-2009 Om 18:55

Door: EsQuizzy

‹‹ Ik heb even iets in elkaar gezet, een schemaatje om het gebruik en de toepassing van citaten duidelijk te maken (tenminste, zoals ik het doe...) Het staat hier: http://www.betacygnus.nl/artwork/bloCnoot/Citaten.png (Complete link kopiëren en plakken) Een los bestand van dat schema is hier te openen (en makkelijk op te slaan of uit te printen): http://www.betacygnus.nl/artwork/bloCnoot/Citaten.pdf Ik hoop, dat je er wat mee kunt. De regels: - Bij een direct onaangekondigd citaat van een nieuwe spreker een nieuwe regel beginnen, dat verhoogt het leesgemak. - Bij een direct aangekondigd citaat begin je géén nieuwe regel, anders breek je een zin af. - Als na een direct citaat de schrijver nog iets over het citaat zegt, géén hoofdletter. Voorbeeld? "Jaja!" gilt Lucie. Als je daar "Gilt" met een hoofdletter schrijft, begin je een nieuwe zin. En "Gilt Lucie." is geen correcte zin, tenzij het een vraag is, en dat is het hier niet. ››

Gepost op 07-06-2009 Om 21:32

Door: EsQuizzy

‹‹ Verder heb ik op deze post weinig aan te merken, dan nogmaals het compliment: heel goed! Al lijkt het misschien dat ik veel commentaar heb, geloof me, het is opbouwend bedoeld en ik hoop dat je er wat mee kunt. Ik zie uit naar het vervolg, hoor!!!

Gepost op 07-06-2009 Om 21:34

Door: Levanda

Zucht... En ik denken dat ik geen aanhalingstekens had gebruikt. O! Dat moet dan anders bij de niewe site! Op naar het forum! Eh, aarde aan Levanda: eerst iets afmaken! De dubbele Engelse is mijn stijl! Die gebruik ik het liefst. Ik heb drie Duitse boeken met de Franse stijl Maar zet gedachten alsjeblieft niet net zo neer als gesproken dingen! Dat is verschrikkelijk lastig Ik heb een boek gelezen met zinnen van vijf regels of meer, waarbij dat constant werd gedaan: "Blablablablablablablablablabla," I thought. Heel vervelend. Je denkt dat de hoofdpersoon iets zegt, maar eigenlijk denkt hij of zij het. Back to earth again: Leuk stukje! Ik wil meer lezen!

Gepost op 08-06-2009 Om 17:28

Door: EsQuizzy

@ Levanda: Tja, misschien is het ook wel officieel de Duitse stijl en ken ik hem als de Franse...

Gepost op 08-06-2009 Om 18:53

Door:

Ik vind het knap geschreven, Inem!!! Het is inderdaad duidelijk te merken dat je goed nadenkt over wat je schrijft. Hoe de omgeving eruit ziet en de geluiden. Misschien kan je ook nog wat met de geur doen? Als het regent ruikt de natuur ook altijd zo lekker fris... Zo maar een gedachte. volhouden met schrijven hoor! Dan gaat het vast lukken om in de schrijversvoetstappen van je moeder te treden!(Heb je dat eigenlijk al niet gedaan!?) Maar wel jouw eigen stijl hoor... Jij bent uniek, net als jouw moeder!!!

Gepost op 09-06-2009 Om 08:27

Door: EsQuizzy

Blij dat je er blij mee bent, inem. Dat schema is voornamelijk bedoeld om aan te geven wat de mogelijkheden zijn. Het mooiste is het natuurlijk als je alle vormen van citeren (indirect en direct aangekondigd/onaangekondigd) door elkaar gebruikt, maar wees wel consequent in een bepaalde stijl van aanhalingstekens. Als je in een verhaalpost de rechte aanhalingstekens dubbel "gebruikt", werken die gewoon, dus dat zou ik voorlopig doen als ik jou was. Speciale karakters op een laptop, ja, dat is nog wel even een ander verhaal. Ik leg later uit wat ik met het Gilt Lucie. bedoel. Het is Lucie staat inderdaad mooi op zijn eigen regel.

Gepost op 09-06-2009 Om 09:06

Door: EsQuizzy

>> zinnen, je zou ze ieder een eigen regel kunnen geven: "Jaja!" Lucie gilt die uitroep. (Sorry, tijdwissel, ik ben gewend vt te schrijven… ) Als ik hetzelfde zou proberen met "Jaja!" Gilt Lucie., zou dat niet kunnen: "Jaja!" Gilt Lucie. Dat tweede "zinnetje" hier slaat nergens op. Het is dus: - Citaat met openend aanhalingsteken, afsluitende komma (géén punt: je eindigt de zin nog niet, alleen het citaat), of uitroepteken, of vraagteken, of drie puntjes met komma. dan afsluitend aanhalingsteken, een spatie, en de rest van wat de schrijver zegt, met een kleine letter beginnen. Lastige opsomming, dat. Een paar goede voorbeelden? "Jaja!" gilde Lucie. "Jaja," fluisterde Lucie. (let op komma) "Ja?" vroeg Lucie. "Ja!?" riep Lucie. "Ja?" wilde Lucie weten. "Jaja…," mompelde Lucie. (let op komma). Als je vragen hebt, stellen hoor! Ik leg weleens te ingewikkeld uit…

Gepost op 09-06-2009 Om 13:08

Door: EsQuizzy

Trouwens, op dit moment houd ik het óók nog liever even bij bloCnoot.

Gepost op 09-06-2009 Om 13:14

Door: EsQuizzy

Variëren met indirect, of direct onaangekondigd/aangekondigd is het makkelijkst als je er juist niet te veel bij nadenkt, maar op gevoel de vorm gebruikt die je op een bepaalde plaats in je verhaal het beste uitkomt, en/of wat je daar het mooiste vindt, en/of wat het beste de sfeer overbrengt, en/of wat het prettigst leest. En/of een combinatie daarvan. Het schema is een uitleg van de mogelijkheden. Je hoeft niet alle vormen in elke post te gebruiken, maar dat is net als met sommige recepten: "Suiker of zout naar smaak toevoegen."

Gepost op 09-06-2009 Om 13:27

Door: inem

Volgensmij.......heb ik het berichtje net gewist, dat ik geschreven heb, dus helaas. Denk ik... Maar, ik wilde bedankt zeggen tegen jou EsQ En dat ik nu niet op de laptop mag, maar dat ik nog uitgebreider ga reageren.

Gepost op 09-06-2009 Om 15:46

Door: EsQuizzy

Ik citeer uit je verhaal: Toch ruikt de wind nog naar de zomer. Je werkt al met geur, inem.

Gepost op 09-06-2009 Om 17:00

Door: EsQuizzy

Absoluut. In de zomer, na een zonnig warme dag... al zou ik die lucht niet als "fris" omschrijven. Eerder "zwoel" of "kruidig" of "zwaar" of zo, denk ik...

Gepost op 09-06-2009 Om 21:57

Door: Tines

Mooi geschreven, hoor inem! Ik weet niet wie je moeder is, maar ik zie dat jij in ieder geval heel mooi kunt schrijven! Ik ben benieuwd hoe het verder gaat...

Gepost op 10-06-2009 Om 12:28

Door: EsQuizzy

Vraag het je broertje en je zusje. Die zullen je vast antwoord op die vraag kunnen geven. Een woord dat waar kinderen zich in ieder geval iets bij zullen kunnen voorstellen is "lekker": de lekkere geur van de regen.

Gepost op 11-06-2009 Om 12:54

Door: EsQuizzy

Oké, je hebt inderdaad heftig wat veranderd. Goed hoor! Let even op bij de steen: het is het steentje en de steen. Dat "Het vliegt weg…" slaat nog op het steentje. Als je daar "Het" vervangt door "Hij" klopt het weer. Dit is nog eens een avontuur. Dit wil ik uitzoeken. Ik zou allebei die zinnetjes met een uitroepteken eindigen. Daar wordt Lucie veel enthousiaster van. Nu klinkt het nogal ongeïnteresseerd en volgens mij is ze dat daar juist niet. Ik zie dat je hard bezig bent geweest met het citaten-schema. Het leest meteen al een heel stuk prettiger nu je consequent een nieuwe spreker op een nieuwe regel begint, vind je ook niet? Misschien is het nog wel een idee om je citaten nog eens door te lopen om ze consequent te laten eindigen zoals ik je uitgelegd heb. Ik ga gauw verder naar deel twee!

Gepost op 16-06-2009 Om 12:29

Door: EsQuizzy

Houd het lijstje dat ik op 09-06-2009 om 13:08 uur heb gepost onder dit verhaal er nog eens naast als ik deze citaten uit je verhaal citeer: …alsof het wil zeggen: “het wordt nacht, het wordt nacht…” (hoofdletter, want je begint een zin in een citaat) “Hm – niets bijzonders”, mompelt ze teleurgesteld. (komma binnen de aanhalingstekens plaatsen) “Iemand in nood…” mompelt ze nog eens. (komma na de drie puntjes en voor de aanhalingstekens) Dat zijn de dingetjes die me hier opvallen. Duidelijk zo? Het spijt me als ik erg streng lijk te zijn, inem, dat is niet de bedoeling. Maar je wilde graag weten hoe het zit en tja... Nog een paar kleine puntjes: “Sorry mam, ik was…het.” Let even op dat je een spatie tussen de puntjes en het neerzet. Staat hier ietsje netter. “Lucie!!” Persoonlijk zou ik hier dezelfde regel aanhouden als met de punt/puntjes: of één, of drie, maar niet twee of vier (of meer). EsQ™

Gepost op 16-06-2009 Om 14:16

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.