Glimkraaltjes (1)Noodkreet Door: inem Commentaar van de schrijver: Dit is een beginnetje van mijn verhaal. Ik weet alleen niet hoe ik verder moet, en sommige zinnen vind ik zelf niet zo perfect lopen. Nou, ben benieuwd... Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Hoofdstuk 1 - Noodkreet Voorzichtig proberen de volle zonnestralen het kleine zolderkamertje binnen te dringen. Zou het haar lukken om de glimkraaltjes te laten glinsteren, met haar betoverende stralen? Wimpers trillen – Lilly opent haar ogen. Haar dikke bruine krullen liggen verwaaid over haar versleten kussentje- haar lievelingskussentje. Nog steeds is ze helemaal gehecht aan het kleine kussentje, die er nu oud, vervalen en versleten uitziet. Het ooit zo mooie roze- is van kleur veranderd. – Vaal lichtroze. Óók nog mooi – grinnikt ze altijd, als haar vriendinnen naar het voor haar zó geliefde kussentje vragen. Haar grote donker ogen – blikken in een nieuwe wereld – zo lijkt het, vindt ze. Stralend zonlicht komt onder haar fleurige gordijntje vandaan. De kraaltjes die er aan vast genaaid zijn glinsteren in het opkomende zonlicht. Een klein zuchtje ontsnapt haar over de lippen. Verrukt kijkt ze haar kleurrijke kamertje rond. “Het lijkt hier wel Kleurenland” mompelt ze verrast. Wat kan alles toch plotseling mooi zijn, als je wakker wordt… Moeizaam komt Lilly overeind. Haar donkere bruine krullen, omlijsten haar gezicht als een zacht glanzende krans. Met haar donkere ogen houd ze alles nauwlettend in de gaten. Het glinsterende licht van de glimkraaltjes weerkaatst als pretlichtjes in haar ogen. Ze strekt haar arm uit en laat haar vingers bedachtzaam over de glinsterende kraaltjes glijden. Rood, Orange en Geel zijn ze. De vrolijke felle kleurtjes steken fris af tussen haar blanke vingers, terwijl ze bewonderend de kleuren bekijkt. Glimkraaltjes! Zouden alle mensen op deze wereld, óók zo wakker worden als ik? Ze fronst haar wenkbrauwen…. Nee – niet iedereen. “Oahh!” Kreunend draait John zich op zijn rechter zij. Pijnscheuten schieten door zijn linker been. “Nee...”- Mompelt hij. “Help me dan toch…” Zijn lippen snakken naar water, al is het maar een enkele koele druppel, dat zou al genoeg zijn. Tenminste – genoeg voor even. “Heer, als U er nog bent, help me dan…” Hijgend fluistert hij deze woorden. Moeizaam komen ze over zijn droge en gebarsten lippen. “Heer?” Moe snakt hij naar adem. De wereld draait om hem heen – beelden vliegen voorbij. Dieper en dieper zakt hij weg in een wereld – een donkere wereld… Lilly zucht. Hoorde ze nou iemand roepen? Haar frons verandert in een bedenkelijke blik, haar ogen krijgen een ernstige uitdrukking. Voorzichtig glijden haar vingers opnieuw over haar glimkraaltjes. Dan, verlangend naar het stralende zonlicht, schuift Lilly haar gordijntje opzij. De glimkraaltjes zwiepen wild heen en weer en tikken tegen de plinten van het glanzende bruine raamkozijn. De volle zonnestralen vullen haar kamertje met een zachte warme gloed. Het uitzicht is adembenemend. Een prachtige wijde omtrekt- weilanden met maïs, gras…Lilly glimlacht terwijl ze de wijde omtrek bewonderd. “Heerlijk!” Roept ze vrolijk. Dan verandert haar stemming opslag. Opnieuw hoort ze iets of iemand roepen. Een noodkreet. Gespannen wacht ze. Waakzaam glijden haar ogen over de pas gemaaide grasvelden en de oude vervallen huisjes in de verte. Het bos ziet er stil uit. De bomen bewegen zacht, heen en weer. Met haar hoofd wat schuin gekanteld wacht ze. Zou ze nog wat horen? Het enige wat ik nú hoor is stilte – mompelt ze bedachtzaam.. “Heer”, bidt ze dan: “Het is een prachtige morgen. Ik dank U daarvoor. Maar Heer, ik heb het gevoel dat toch niet alle mensen zo blij en vrolijk wakker worden als ik. Die noodkreet, heeft U dat ook gehoord? Wilt U bij diegene zijn, die ik net hoorde roepen?” Haar waakzame blik wordt zacht. De Heer heeft me zeker weten gehoord – denkt ze. Een zacht amen is het einde, van haar korte – maar liefdevolle gebed tot haar Vader.
Gepost op 05-05-2009 om 15:19 uur 397 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (inem)

Door: inem

Ik heb zelf wat fouten ontdenkt, maar hoe kan ik het weer veranderen?

Gepost op 05-05-2009 Om 16:34

Door: EsQuizzy

Klik op ‘Mijn pagina’ in het menu. Kies dan op die pagina de link ‘Mijn verhalen’. Dan krijg je een nette lijst te zien met je verhalen. Als je een verhaal wilt veranderen, kies je de knop ‘Wijzigen’ achter het verhaaldeel. Pas op voor de knoppen ‘Wis’ en ‘->’ !!! Ik heb dit verhaaldeeltje gelezen, ik ben heel; benieuwd. Het is lief, en tegelijk spannend. Ik zal later nog wel even op taaldingetjes reageren. Jij houdt van kleurtjes...

Gepost op 05-05-2009 Om 16:59

Door: inem

hm, de deze deed het net niet......nu wel?

Gepost op 05-05-2009 Om 19:29

Door: EsQuizzy

In ‘Reacties op reacties’ van de schrijver werken de emoticons niet, helaas. Daarom gebruik ik daar altijd deze: =) =D en ;) In plaats van typ ik daar *bloempje* enzovoorts. Eén van de bloCnoot-bugs.

Gepost op 05-05-2009 Om 19:47

Door: EsQuizzy

Op je nieuwe versie: ik vind het een ontzettend lief verhaal tot nu toe. Waar ik alleen niet over uit ben is: in het begin zet je Lilly neer als hooguit een peuter. Dan haar ‘Heerlijk’ — wat heel vel ouder klinkt. En haar verdere gebed, wat haar tot minstens tienerleeftijd brengt in mijn ogen. Compliment alvast: wat schrijf je prachtig over haar relatie met haar hemelse Pappa.

Gepost op 05-05-2009 Om 19:52

Door: inem

Ja, ik zit daar net zo over in...over in het begin een peuter, vond het zelf al niet kloppen.... Ik moet even nadenken hoe ik het ga veranderen. Ik wil dat het een meisje van tienerleeftijd is (ongv 15?), dus weet ik denk ik al, wat ik ga veranderen. =) Bedankt daarvoor. Bedankt voor dat compilement over de relatie met haar hemelse Pappa. Ik denk dat ik het begin iets ga veranderen, hoe ze wakker word, ja. Dat denk ik... Bedankt. Je zult wel weer wat zien. Weet nog niet hoe snel...of wanneer. ;) *bloempje*

Gepost op 05-05-2009 Om 20:25

Door: Gabriëlle

Ik vind het inderdaad lief en spannend, een leuke originele combinatie. Waar ik over struikelde waren wat woordcombinaties die volgens mij wel goede zinnen opleveren, dus ik zal ze niet noemen. Weer iets persoonlijks, denk ik dan... Schrijf verder, als je weet hoe je verder moet. Sterkte ermee.

Gepost op 07-05-2009 Om 08:56

Door:

Heel erg leuk hoop dat je nog wel een vervolg schrijft .

Gepost op 10-10-2011 Om 15:55

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.