Communicatie Door: joost Commentaar van de schrijver: Dit gedicht zou ook in de categorie "Eigen beleving" passen. Categorie: Gedichten Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Toen ik nog niet lopen en niet praten kon, was zij altijd voor mij in touw. Vanaf 't moment dat ik begon, gaf zij haar liefde, zorg en trouw. Haar laatste jaren kon ze bijna niks. Geen stap. Geen woord zelfs meer. De rollen waren zomaar omgedraaid. Zij zag dit ook zo ongeveer. Toen was 't mijn beurt iets t'rug te doen. Moeilijk, maar ook mooi voor allebei. De reden was precies het zelfd' waarom z' er vroeger was voor mij. Je merkte iets als je er was. Tenminste, dat vond ik. En als ik er dan over sprak, beaamde ze het met een knik. En juist in deze moeilijk’, lange tijd, (niet te peilen, niemand die het weet). Kon ze gelukkig en tevreden zijn met alles wat men voor haar deed. En terwijl ze zich niet uiten kon, (of misschien juist daardoor?) Begrepen wij elkaar, hoe gek het klinkt, nog beter dan de hele tijd ervoor.
Gepost op 21-11-2004 om 17:16 uur 774 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (joost)

Door: EsQuizzy

Ja, zo ervaar je dat inderdaad. Goed onder woorden gebracht, Joost!

Gepost op 28-11-2004 Om 21:03

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.