 |
| ||||
|
Ik ben een goed boek aan het lezen. Maar het is wel een boek waarvan je de boodschap al een beetje moet hebben ervaren, voordat je het echt kunt vatten. Wat is de boodschap eigenlijk? Zoek eerst het koninkrijk van God, ook al zul je misschien de rest nooit krijgen. Nou ja, dat maak ik er van dan. Het gaat om twee wegen. De eerste weg gaat er vanuit dat je dingen doet om Gods zegen te krijgen. Als ik A doe, krijg ik B. En als ik B. niet krijg is er iets mis met mij of met God. De tweede weg is de weg van God zoeken in de pijn, ook al krijg je nooit verlichting. Een moeilijk verhaal als je zelf met pijn zit. Toch heb ik een wolk van getuigen om mij heen die mij leren dat deze laatste weg echt de beste is. Wat dacht je van L.; al zoveel jaar leeft ze met ME, hoewel ze daar eigenlijk nog maar kort de naam voor heeft. Altijd moe, nooit een planning kunnen maken. Op bed liggen als er eigenlijk iets is dat je wilt doen. Ze blijft God zoeken in haar pijn, haar vermoeidheid. Heeft leren bidden, omdat het vaak nog maar het enige was wat ze kon. Het gebed om energie en kracht, veranderde in een gebed dat God wist dat ze niet in staat was om op te staan en dat ze wist dat Hij die dag toch zinvol zou vinden. God bemoedigde haar met Zichzelf. Ze heeft in die stille, afhankelijke tijd een liefdevolle geduldige God leren kennen, die haar tot een biddende vrouw heeft gemaakt. De mensen waarmee ze in aanraking komt is ze tot zegen, door haar gebed en haar vriendelijkheid. Wat dacht je van M. Enkele jaren geleden viel ze bij het boodschappen doen. Ze heeft sindsdien chronische rugklachten, wat haar belemmerd in haar pastorale bediening. Veel tijd is ze kwijt met een strak programma van bewegen en rusten. Deze vrouw bidt ook voor genezing, maar koos er voor om niet naar allemaal genezingsdiensten te gaan, omdat ze weet dat God haar op elk moment kan genezen, waar ze ook is, als het Zijn wil is. Ze wil God ontmoeten, niet de genezing. Deze biddende vrouw is voor veel mensen een grote bemoediging. Wat dacht je van M.J. Vele jaren was het leven heel zwaar voor haar. Ze koos ervoor om op God te vertrouwen en haar pijn te accepteren, hoe moeilijk dit ook was. Ze is aan het opbloeien, een lieve vrouw, die in haar moeilijke jaren veel wijsheid van God en invoelingsvermogen ontvangen heeft. Wat dacht je van A.M. Alleen staat ze voor de uitdaging om drie jongens op te voeden. Natuurlijk mist ze een maatje naast haar, een schouder om op uit te huilen. Toch negeert ze niet de innerlijke stem die haar zegt van een bepaalde relatie af te zien. Want ze weet dat haar Vader weet wat goed voor haar is en dat tijdelijke verlichting van de pijn niet Gods weg is. En daar hebben we I. Ver weg van haar familie werd ze opgenomen door een nieuwe, hier in Nederland. Ze verspreidt het licht en is als vers zout. Als mensen lelijk over haar doen, is ze niet teleurgesteld of verbolgen, maar strekt ze haar liefdevolle handen uit naar hen. Lieve zussen, ik leer zoveel over God als ik naar jullie levens kijk. Ik zie hoe Hij jullie kneedt en vormt en veranderd naar Hem toe. In jullie zie ik dat Gods weg de beste weg is voor ons leven en ik ben zo blij dat we samen op mogen trekken, elkaar steunen, bemoedigen en inspireren richting de eeuwigheid. Jullie zijn geliefde kinderen. Vergeet dat alsjeblieft nooit. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
