248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Keiharde dromen
109 Vraag
Door: EsQuizzy
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

De sfeer was veranderd.
Lidhia kon er haar vinger niet op leggen, maar zodra haar vader de cel gezien had waar de magister en zij gevangen hadden gezeten, was zijn houding ‘anders’. Hij was stiller.
Misschien is dàt het wel, dacht ze. Ze keek eens opzij naar magister Toenak, die naast haar zwom, aan het einde van de groep. Achter hen zwommen alleen nog twee van Korfos’ mannen.
Ook de magister had geen woord gesproken sinds ze de weinig uitnodigende cel gepasseerd waren om het verdere verloop van de ruwe mijngang in zuidoostelijke richting te volgen. Tot nu toe was het een saaie, kale rotsgang met zo hier en daar een lege ruimte, waarvan de meeste geen deur meer hadden. Blijkbaar was die van hun cel nog maar vrij recent geplaatst. Plotseling bedacht ze zich dat ze de magister nog een vraag wilde stellen. Ze hoopte dat een nieuw onderwerp de magister ook weer wat zou opvrolijken.
„Magister?”
De oude man bleek diep in gedachten verzonken te zijn, want hij reageerde niet.
Lidhia probeerde het nog eens, iets nadrukkelijker dit keer: „Magíster?”
Met een afwezig „Hmmm?” en opgetrokken wenkbrauwen wendde Toenak zich naar haar toe en vroeg: „Waarmee kan ik u van dienst zijn, hoogheid?”
Lidhia dacht even na en vroeg toen zacht: „Mag ik u wat vragen?”
„Te allen tijde wens ik mij beschikbaar te stellen voor een oprechte vraag, prinses,” antwoordde de magister net zo zacht, al klonk hij wat vermoeid.
„Het was koning Hecor, die de Heilige Geschriften in het paleis bracht, toch?”
„Dàt was een vraag naar een route, die u reeds bekend is, hoogheid,” reageerde de magister, waarop hij op zijn beurt vroeg: „Kunt u mij het bijbehorende verhaal niet beter zèlf trachten te ontwikkelen?”
Lidhia glimlachte blozend: „Ik heb nog eens over die geschiedenislessen nagedacht. En er is iets, dat ik niet helemaal begrijp. Misschien heb ik een weinig relevante informatie gemist.”
„Maak mij deelgenoot van het hiaat in uw begrip en ik zal pogen uw kennisvacuüm op te heffen,” glimlachte Toenak bij het duidelijke streven van de prinses om zijn taalgebruik over te nemen. De prinses citeerde bijna letterlijk haar geschiedenisles: „Koning Heclodon werd in zijn twaalfde regeringsjaar vermoord door zijn eigen jongste zoon, Atefor, die ook zijn broer kroonprins Nefak ombracht. Atefor besteeg de troon en wilde ook het tweejarige zoontje van de kroonprins doden, maar dat was nergens te vinden.” Lidhia keek even opzij om te controleren of de magister niet fronste, maar hij keek haar afwachtend aan. Ze zag de glimp van goedkeuring in zijn blik, die ze op haar samenvatting van de geschiedenis besloot te betrekken. Vol goede moed ging ze dus verder: „De kleine prins Hecor was buiten het paleis gebracht door zijn voormalige kamermeisje Dashniya, dat hem als kind verborgen hield en deed of hij haar eigen kind was om hem voor koning Atefor te beschermen. Toen de slechte koning Atefor uiteindelijk door prins Hecor van de troon gestoten werd, nam koning Hecor zijn opvoeders bij zich in het paleis als waren het zijn ouders. Van hen had hij het geloof in de Almachtige ook geleerd.”
„Uw parate kennis van de vroege geschiedenis van het geloof aan het hof is accuraat,” knikte de magister.
„Een volgende cel,” kondigde generaal Korfos van ergens voor hen uit aan. Toen de prinses en haar leermeester de holle ruimte bereikten, waren de anderen al verder gezwommen.
„Wij hebben dagelijks lezingen uit de Heilige Geschriften na het diner, en u hebt ons altijd aangemoedigd om ze ook voor onszelf te lezen,” eindigde Lidhia de aanloop naar haar eigenlijke vraag. Weer knikte magister Toenak. De prinses maakte zich klaar voor de sprong: „U hebt ons ook geleerd dat je van een afgerond geheel, hoe uitgebreid ook, een afgesloten samenvatting kunt maken in één enkele zin.”
Lidhia zag dat ze de volledige aandacht van de magister had. Hij keek haar aan met een blik die duidelijk nieuwsgierigheid naar haar vraag verried, dus besloot ze hem te stellen. Het kwam er alleen uit als een observatie: „Ik krijg het niet voor elkaar om de Heilige Geschriften in één zin samen te vatten.”
„Hoooo, hier loopt de gang dood,” klonk de diepe stem van generaal Korfos.

Gepost op 25-01-2009 om 22:09 uur
425 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)



Door: Tines
Leuk! Verder!
Gepost op 26-01-2009 Om 13:10

=)

Gepost op 26-01-2009 Om 21:51

Door: Levanda
Wacht even, wat zagen ze nou in die kerker? Ik dacht dat het een mooie cliffhanger was, het eind van het vorige verhaal. Maar nou lijkt het alsof ze niks bijzonders gezien hebben. Of zijn Lidhia en de magister nog niet bij de cel? Ik snap er niks meer van
Gepost op 27-01-2009 Om 17:25

Bedankt voor je reactie! =)

Ja, het was een cliffhanger. Als ik in dit verhaal informatie lijk ‘over te slaan’, heb je grote kans dat ik er later op terug kom. Maar als je goed leest, omschrijf ik wel degelijk in deze post wat koning Silvaeo gezien heeft. En dat was blijkbaar bijzonder genoeg voor hem om daar stil van te worden — zodanig, dat het de sfeer veranderde.

Wat de positie van Lidhia en Toenak betreft, die omschrijf ik ook: bijna achteraan de groep. =)

Gepost op 27-01-2009 Om 21:15

Door: hope
Je houdt het wel boeiend! Mijn complimenten.
Gepost op 27-01-2009 Om 17:58

Dank je! Ik doe mijn best om jullie aangenaam op het puntje van jullie stoel te houden... =)

Gepost op 27-01-2009 Om 21:16

Door: Auke-Willem (AW)
Hmmm, ik ben het wel eens met Levanda. Wat zag de koning nou? Je schreef het alsof het iets heel bijzonders was. Ik verwachtte ook een onthulling of op zijn minst nog een plottwist, maar er volgde helemaal niets. Jammer. Ik heb het geprobeerd, maar ik haal het ook niet uit deze verhaalpost. Ik lees maar gewoon verder.
Gepost op 14-07-2009 Om 16:51

Probeer je eens in Silvaeo en Toenak in te leven, AW. Ik hoef niet alles te omschrijven. Misschien zag hij wel niet zo heel veel. Misschien werd Silvaeo daardoor juist stil. Misschien was het wel een kennen van Silvaeo dat Toenak niet erg enthousist maakte over het feit dat Silvaeo die kerker wilde zien waar hij en de prinses gevangen hadden gezeten... Denk maar verder.

En daarbij, waarom zou ik nogmaals omschrijven wat ik eerder in het verhaal al uitgebreid beschreven heb? Kd·67, als ik het mij goed herinner. ;)

Gepost op 14-07-2009 Om 17:01

Door: Auke-Willem (AW)
Misschien heb je wel gelijk, maar ik hou er persoonlijk niet zo van om steeds terug te moeten bladeren in een boek.
En dan speelt er natuurlijk nog mee dat het al even geleden is voor ik die delen heb gelezen. ;)
De opmerking van Silvaeo leidde mij er naar toe een onthulling te verwachten. En dat bleek niet zo te zijn...
Gepost op 14-07-2009 Om 22:46
Inderdaad. Als je het verhaal in één keer zou lezen, als een boek, zou het al heel anders zijn.

En, zoals ik ook tegen Levanda zei, ik doe die onthulling ook, zelfs in deze post. Want waarom zou de sfeer veranderen? Het heeft met inleving te maken in de karakters. Wat moet ik er meer over vertellen? Het zou misschien duidelijker zijn als Silvaeo een enorme woede-aanval krijgt. Maar dat gebeurt niet. Er bouwt zich een spanning op. Realistischer voor een koning met zijn karakter, denk ik.

=)

Gepost op 15-07-2009 Om 07:34

Door: Auke-Willem (AW)
Dit soort dingen worden nu duidelijk, omdat je het uitlegt. Zonder de uitleg vrees ik dat je bedoeling bij mij niet overkomt en dat vind ik persoonlijk jammer.
Gepost op 15-07-2009 Om 11:56

Mijn planning is, dat het verderop in het verhaal naar terugverwezen wordt. Ik ben van plan het daar dan ook in de tekst uit te leggen. Ik begrijp je persoonlijke ervaring. Ik neem het in overweging om daar in deze post wat aan toe te voegen, maar... het is een van de consequenties van het schrijven van een vervolgverhaal: er zullen dingen zijn die open blijven staan, draadjes die los blijven hangen tot ze vastgeknoopt worden. Maar wanneer dat dan gebeurt, zal het ook duidelijk worden.

Dus ook hier is de onduidelijkheid het gevolg van een zorgvuldige overweging.

=)

Gepost op 15-07-2009 Om 13:14

Door: Auke-Willem (AW)
Een enkel zinnetje van de koning zou genoeg zijn om simpelweg duidelijk te maken waar die opmerking vandaan komt en hoe het op de koning overkomt.
Het is al helemaal wenselijk omdat je er ook in het geheel niet op terug komt in de rest van het verhaal.
Vreemd ook eigenlijk dat je het hier niet doet. In dit verhaal zijn we het van je gewend dat je erg uitweid over de emotionele wereld van de karakters. Maar bij de koning doe je het in dit geval helemaal niet, terwijl het juist nu zo belangrijk is om te begrijpen wat hij zegt.
Maar het is jouw verhaal, dus laten we er niet verder over discussiëren. Dit is mijn mening en hoe ik jouw verhaal lees. Je zult nooit alle lezers tevreden krijgen!
Gepost op 15-07-2009 Om 11:59

Nee, helaas niet, nee. Maar als ik dat voor ogen zou hebben zou ik meteen kunnen ophouden.

Is het nu echt zo belangrijk? Of komt deze wens om de koning hier te begrijpen doordat je zijn gedachtenwereld op dit punt niet uitgelegd krijgt en daarover al door iemand anders begonnen was? Ik zie niet in waarom het zo belangrijk is in deze post. Ik ben over veel meer en veel belangrijker dingen veel onduidelijker, en daar hoor ik niemand over.

=)

Gepost op 15-07-2009 Om 13:17

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.