 |
| ||||
|
AMAZING GRACE Water en olie zijn, zoals bekend, moeilijk te mengen. Zo is het ook met de Geest en de wereld. Toch is dat precies wat de EO probeert te doen met het binnenhalen van de film Amazing Grace, in de seculiere bioscopen. De EO schudt met enthousiasme het mengsel, maar de bioscopen lijken gewoon wat minder enthousiast. Binnen een straal van 60 kilometer kan ik één bioscoop vinden die de film in haar pakket heeft, en vergeefs zoek ik naar een afkondiging op de schreeuwerige bilboards op de gevel. Eenmaal binnen in een kleine filmzaal voel ik me terug in de tijd, in de evangelische bioscoop De Kandelaar *1). Ik ben omringd door een homogeen gezelschap. Als nu de opname uit Openbaringen zou plaatsvinden tijdens deze voorstelling, was de zaal in één klap leeg, scherts ik tegen mijn buurman. Drie rijen voor mij zit een groep die bestaat uit mensen van diverse leeftijden, die heel de rij in beslag neemt. Een jonge vrouw deelt lolly’s uit en dirigeert een jongeman naast de kringleider. Aha, denk ik begrijpend, een Bijbelstudiekring op excursie. Opnieuw heb ik het ‘Kandelaargevoel’ als een jongeman naar voren komt om de film aan te kondigen. Even verwacht ik dat hij ons zal voorgaan in gebed, maar dan bedenk ik me dat dit inderdaad de wereld is waar ik te gast ben. Deze moet haar humanistische ei kwijt, in de vorm van het attenderen op de hedendaagse slavernij en de keuze voor Fairtrade-producten. Daar is niets mis mee. Wel mis is dat ik het gevoel krijg dat de beste man de film zelf niet heeft bekeken. Want hij wil me wijsmaken dat het titellied geschreven is als eerbetoon aan de man die de afschaffing van de slavenhandel heeft bewerkstelligd. Water en olie zijn zich al geleidelijk aan het scheiden. Amazing Grace blijkt een mooie productie, met een rijtje indrukwekkende namen in de bezetting. De olie vloeit rijkelijk. Hoewel voorspelbaar, is het einde ontroerend en indrukwekkend. William Wilberforce wordt neergezet als een gepassioneerd en kwetsbaar mens. Iemand die, in het kielzog van een Ander die stierf en opstond uit de dood, in staat is om een daad te stellen die de geschiedenis ten goede veranderd heeft. De volgende avond zie ik bij Nova een andere politicus, een gepassioneerd en kwetsbaar mens. Iemand die, in het kielzog van een ander die stierf, waarschijnlijk niet in staat zal zijn om een daad te stellen. Grote kans dat hij de geschiedenis niet zal veranderen, ten goede of ten kwade, doordat zijn partij daar een stokje voor steekt. Wat is de overeenkomst die me over deze zaken na liet denken? Tranen in de ogen van deze twee mannen. Ik kan ook geen water met olie mengen en dat moet ik ook niet doen. Wel merk ik dat in de rust het water en de olie zich van elkaar distantiëren. Ik onderscheid daardoor scherper het één van het ander. Daarom is rust nemen op zijn tijd een goede basis om tot onderscheiding van geesten te komen. Misschien is die rust wel te vinden tijdens een uur en drie kwartier in een bioscoopstoel. Amazing Grace is dan een goede keuze. *1) Evangelische Gemeente de Kandelaar te Rotterdam heet tegenwoordig Evangelisch Centrum Europoort. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
