|
|
Kredietcrisis
|
Door: Eric Geerson
|
Commentaar van de schrijver:
|
Categorie: Gedichten
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
|
|
Kredietcrisis
weer een dag voorbij
een etmaal verloren
het gevecht dat ik leek te winnen
iedere dag maar weer
vechten een leven lang
strijden maar steeds verliezen
en morgen alweer opnieuw beginnen
iedere dag maar weer
mijn eigen kredietcrisis
ik ben daar debet aan
mijn eigen krediet crisis
ik struikel en val neer
mijn eigen krediet crisis
iedere dag maar weer
mijn krediet verspeelt
ooit tegoed genoten
faillisement uitgesproken
iedere dag maar weer
mijn eigen kredietcrisis
ik ben daar debet aan
mijn eigen krediet crisis
ik struikel en val neer
mijn eigen krediet crisis
iedere dag maar weer
iedere dag maar weer
stapel ik fout op fout
iedere dag maar weer
ik weet het, het laat me niet koud
iedere dag maar weer
en morgen opnieuw beginnen
iedere dag maar weer
met gevouwen handen
en morgen opnieuw beginnen
iedere dag maar weer
gebogen, op mijn knieën
mijn schuld is betaald,
tot en met de laatste dag
tot en met de laatste keer
dank U, Heer
|
Gepost op 13-10-2008 om 23:23 uur |
395 keer gelezen |
|
Alle verhalen van deze schrijver (Eric Geerson)
Door: Gabriëlle |
Het leest als een rap zeg, goed hé!
En nog actueel ook. Echt heel erg sterk.
|
Gepost op 14-10-2008 Om 13:17 |
Door: EsQuizzy |
Ik kan me er wel in inleven, Eric.
Maar juist daarom vind ik het een beetje een triest gedicht. Het negatieve is zo sterk, het vermoeiende strijden, struikelen, falen, ... dat het laatste mooiie, hoopgevende stukje in mijn gevoelsbeleving heel erg weinig tegenwicht biedt aan het voorafgaande.
Ik zou een paar herhalingen minder doen, denk ik.
Mijn beleving.
|
Gepost op 14-10-2008 Om 23:21 |
Door: Gabriëlle |
Soms is er ook maar een glimpje hoop in een crisis, dat je daarmee eindigt zegt genoeg.
|
Gepost op 15-10-2008 Om 08:44 |
Door: Gabriëlle |
Even ter uitleg. Ik herken me in deze manier van worstelen. Soms zit je in een stroom van negatieve gedachten over een probleem en ondanks dat je er dagelijks voor bidt, besef je niet dat God er ook iets mee doet, of dat er iets verandert. En dan opeens daagt het feit dat Hij het gedragen heeft.(vergelijk het met de overbekende voetstappen)
Dan dank je God voor dat inzicht. Maar toch ben je er nog niet, want zo een crisis is niet opgelost met één helder besef. Dat maakt het voor mij zo herkenbaar. Dus zegt het einde voor mij genoeg: er is hoop, nog steeds midden in de crisis. Dit gedicht is nog niet af, er komt misschien nog veel meer moois. Daar moeten we dan maar op wachten.
Ik weet helemaal niet of dit ook maar een beetje evenaart wat de schrijver er mee bedoelde.
Ik ben daarom benieuwd naar zijn eigen idee achter dit gedicht.
|
Gepost op 16-10-2008 Om 13:04 |
de meeste gedichten van mij vertonen de opbouw van 'zeer triest beginnen' naar 'blij uitkomend bij God',
ik vond dat ik daar te veel in herhaling viel, vandaar dat ik het 'trieste' veel laat herhalen en langzaam overga naar het 'blije', soms is die ervaring zo, je kunt niet in alle 'trieste' gevallen aankomen dat (het) uiteindelijk (wel) Go(e)d komt, dat kan ook een averechts effect geven,
het gedicht beschrijft ook de 'dagelijkse zonden' of die waar je maar 'moeilijk van af komt', vandaar af en toe dat zeurende herhalen, maar dat je uiteindelijk redding bij Jezus/God kan vinden
|
Gepost op 16-10-2008 Om 15:47 |
Door: Auke-Willem (AW) |
Ik kan me er wel in vinden, Eric, dat je er voor kiest om de nadruk te leggen op het trieste. Als je in alles alleen maar de nadruk op het positieve legt en op de hoop, dan ben je soms aan het huichelen. Mensen worstelen nu eenmaal met zichzelf en met God. En ik denk dat dit ook mag. Maar op die momenten voel je simpelweg niet altijd de hoop en het geluk. Dat is weggedrukt in een hoekje. Weggedrukt, maar niet weg! Daarom is het ook goed dat je het wel noemt.
Klasse, Eric!
|
Gepost op 16-10-2008 Om 17:45 |
Door: EsQuizzy |
Even ter verduidelijking bij mijn reactie (blijkbaar is dat nodig): ik vind het juuist een heel goed gedicht omdat ik me er zo goed in kan inleven. Dat ik (vanuit mijn beleving) juist vaak nodig heb om de bemoedigende, positieve kant meer te benaderen... de negatieve kant, het trieste, die strijd, die kèn ik wel. Door daarover te lezen hoe dat voelt, geeft een heel groot stuk van herkenning. Het woord 'huichelachtig' kan ik me voorstellen, als je alleen maar blij blij hallelujah roept zonder de andere kant, de strijd met de oude natuur, te (onder)kennen. Of die strijd niet te (willen) voeren. Maar ik vind het niet huichelachtig om in de strijd die strijd wel te erkennen, maar de nadruk juist te leggen op het werk van de Here Jezus. Dat is niet huichelachtig, dat is je vertrouwen en je hoop richten op Hem.
Nogmaals: heel goed gedicht in die zin dat je die worsteling, die strijd enorm goed weergeeft, Eric.
>>
|
Gepost op 16-10-2008 Om 20:33 |
Door: EsQuizzy |
>>
Maar wat ik in mijn eerste reactie bedoelde was dus, (en blijkbaar gaf ik dat niet duidelijk genoeg weer) dat ik, wanneer ik die strijd ervaar, niet gauw dit gedicht zal opzoeken omdat het in mijn beleving niet bedoeld is om te bemoedigen. Het lijkt mij (en je reactie bevestigt dat) eerder bedoeld om juist die strijd weer te geven, die worsteling, en die heeft bij mij heel negatieve connotaties. Mijn beleving.
Dus compliment dat dat zo goed gelukt is!
|
Gepost op 16-10-2008 Om 20:37 |
Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van
de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden
teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt
worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de
auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van
het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur)
stappen ondernomen worden.
|
|
|